We leren onze honden allemaal veelgebruikte signalen zoals "Zit", "Down" en "Kom", en de meesten van ons gebruiken ze waarschijnlijk elke dag. Ik wed dat we, naast die veelvoorkomende aanwijzingen, allemaal enkele aanwijzingen hebben die uniek zijn voor onze relaties met onze eigen honden - aanwijzingen die nooit worden onderwezen in uw basislessen 'goede manieren'.
Ik heb lang een liefdesaffaire gehad met een "All done!" of "Dat is alles" signaal dat mijn honden vertelt dat de activiteit waarmee we bezig waren nu voorbij is (vergelijkbaar met het "Dat zal wel, varken" uit de geliefde film, Babe). Het begon halverwege de jaren tachtig met onze eerste Australische Kelpie, Keli, die serieus gek was op ballen. Alleen haar "Alles klaar!" keu zou werken om haar te laten stoppen me lastig te vallen om de geliefde bal nog een keer te gooien.
Ik leerde de keu aan Keli door de keu "Alles klaar" te geven en de bal vervolgens in een gesloten kast te plaatsen waar ze hem niet eens kon zien, en vervolgens elk gedrag dat ze aanbood onophoudelijk te negeren om te proberen de bal terug te laten komen . Uiteindelijk leerde ze dat het geen zin had om het te proberen, en de "All done"-cue resulteerde in feite in een kalme, niet-veeleisende Kelpie. Ik heb het sindsdien met al mijn honden gebruikt.
Sommige van mijn favoriete trainers hebben bevestigd dat ook zij onconventionele signalen hebben die ze gebruiken met hun honden, waarvan er vele "gewoon zijn gebeurd" als gevolg van het dagelijks leven. Hier zijn er enkele:
Renee Amodeo uit Wenen, Virginia, is vrijwilliger bij Fairfax County Animal Shelter. Ze gebruikt "Genoeg" net zoals ik "Alles klaar" gebruik. Haar hond Dexter is een aandachtsspons en als ze op haar laptop probeert te werken of te lezen, zal hij haar klauwen om aandacht.
Om dit tegen te gaan, zegt ze:"Ik klop op zijn hoofd en zeg 'Genoeg!' Hij stopt en gaat naar de andere kant van de bank. Ik leerde hem dit door precies dat te doen; een tik op het hoofd met 'Genoeg', en negeerde vervolgens al zijn pogingen om me in te schakelen. Aanvankelijk gaf ik een zeer korte time-out - slechts een paar seconden - en dan zou ik hem genegenheid en lof toezwaaien. Ik verleng de duur geleidelijk en nu kan hij zo lang doorgaan als ik nodig heb.'
Valerie Balwanz van Pampered Pets in Charlottesville, Virginia, gebruikt de keu "Binnen" in plaats van "Kom" om haar honden vanuit de achtertuin het huis binnen te laten komen. Haar 'Kom'-signaal betekent 'Kom naar me toe' en haar 'Binnen'-signaal betekent dat ze langs haar het huis in moet rennen.
Het is handig om een alternatief te hebben voor "Kom" voor het gedrag dat specifiek betekent dat je het huis binnenkomt, vooral als je hond liever in de tuin speelt dan naar binnen komt. U kunt uw "Kom"-cue onbedoeld "vergiftigen" (geef het een negatieve associatie) als u het vaak gebruikt om aan te geven dat het plezier voor uw hond voorbij is en hij nu naar binnen moet. Als u dit doet, kan "Kom" minder effectief worden als u wilt dat uw hond vrolijk naar u toe rent. De methode die Valerie gebruikt om 'Binnen' te leren, houdt het 'Kom'-signaal van haar hond blij en geeft een zeer positieve associatie met haar 'Binnen'-signaal.
"Om dit te leren," beschrijft Valerie, "begon ik met mijn hond Trixie buiten toen er geen afleiding was. Ik deed de achterdeur open en stond in de hal. Ik gooide wat brokjes op de grond, zorgde ervoor dat het ver in huis stuiterde en rolde, en liet haar ernaartoe rennen. Toen ze door de deuropening liep, zei ik:'Ja!' (dat is mijn verbale marker - je zou in plaats daarvan kunnen klikken) en liet haar het eten opslokken.
“De brokjes maken een duidelijk geluid wanneer ze op de hardhouten vloer worden gegooid. Het geluid en de rollende beweging van de brokjes moedigen Trixie aan om naar binnen te rennen. Om de waarde van de brokjes te verhogen, smeer ik ze in met runderleverpoeder (gemaakt met een leverblokje en een kaasrasp).
"Toen Trixie de brokjes betrouwbaar het huis in joeg, introduceerde ik de keu en zei:'Binnen!' net voordat ik de brokjes op de grond gooide. Ik begon de keu geleidelijk te gebruiken toen ze verder in de tuin was en we niet per se oogcontact hadden. Toen begon ik het te gebruiken als er afleiding aanwezig was, zoals eekhoorns en herten. Ik mengde zeer hoogwaardig voedsel met de brokjes toen ze wegkwam van afleiding met wilde dieren. Ik heb jarenlang een pot lekkernijen bij de achterdeur bewaard en deze keu zwaar versterkt. Nu, als ze het woord 'Binnen!' horen, komen mijn beide honden op topsnelheid het huis binnen rennen."
Estie Dallett van Civil Dogobedience in Washington, D.C., heeft ook unieke aanwijzingen voor binnen- en buitengerelateerd gedrag, maar met een ander doel. Kip, haar Sheltie/Border Collie-mix, heeft speelgoed dat specifiek is voor binnen en buiten. Als Kip naar binnen wil, maar een speeltje in zijn mond heeft dat buiten hoort - vooral vies of lawaaierig - zegt ze:'Buitenspeelgoed', wacht tot hij het laat vallen en laat hem dan binnen. Ze gebruikt 'Binnenspeelgoed' wanneer hij dat wil. om naar buiten te gaan, maar heeft een speeltje in zijn mond dat ze binnen wil houden (om het schoon en pluizig te houden of om te voorkomen dat het onder de struiken verdwaalt).
Estie zegt:"Nu laat hij vrij snel iets vallen als hij dit hoort. Soms duurt het nog even voordat hij besluit of hij buiten wil blijven om met zijn favoriete speeltje te spelen - een plastic waterfles met steentjes erin - of zonder binnen wil komen. Dus sluiten we de deur totdat hij weer vraagt om binnen te komen. We wilden het niet leren, maar het is goed geëvolueerd!”
Carolyn Kerner van Dog Gone Right in Hammond, Louisiana, herinnerde me aan een onconventionele keu die ik vaak gebruik met mijn eigen honden:"Ga liggen", wat anders is dan het formele "Down", wat betekent "ga nu liggen waar je ook bent." zijn." "Ga liggen" betekent "Je kunt ronddwalen en een comfortabele plek vinden om te liggen."
Carolyn zegt:"Ik gebruik 'Ga liggen' met alle honden die bij ons in huis komen; het betekent dat ze een comfortabele plek moeten zoeken om te relaxen, op een bot te kauwen of gewoon een tijdje uit de weg te zijn. Meestal gebruik ik het als ik een hond heb die voortdurend aandacht of aaien wil en hij al meer dan zijn deel heeft gekregen. Ik begin de nieuwe honden over het algemeen door de keu te zeggen, ze vervolgens aan te moedigen om naar een hondenmand te gaan en ze iets te geven om ze bezig te houden. Na een week of zo beginnen ze het op te pikken. Ik begon dit vele jaren geleden te gebruiken in algemene gesprekken met mijn honden.”
Meestal vertellen we mensen dat ze niet hetzelfde woord gebruiken voor twee verschillende gedragingen, maar de honden lijken het verschil met deze zin te begrijpen!
Lisa Marino van hoofd van de klas hondentraining in Winchester, Virginia, leerde haar Samojeden om verborgen poep in haar tuin te vinden, zodat ze de tuin kon opscheppen en schoonhouden.
Lisa zegt:"Het was een beetje onbedoeld. Met vier honden tegelijk buiten in het donker (of in de sneeuw, herfstbladeren, etc.) poept de ene hond in de ene hoek van de tuin en de andere in een andere hoek. Tegen de tijd dat ik een borg incasseer, is de volgende hond weggegaan van waar hij poepte. Dus zelfs met een zaklamp kan ik de stapel niet altijd meteen vinden.”
Om haar honden te leren haar te helpen verdwaalde poep te vinden, heeft Lisa het gedrag 'vastgelegd'. "Terwijl de honden snuffelden waar de poep waarschijnlijk zou zijn, keek ik naar meer intense interesse en kwam ik daar om ze te prijzen en te belonen zodra ik de poep vond. Na een paar keer, toen ik er zeker van was dat ik de lichaamstaaltekens nauwkeurig kon lezen, zei ik:'Heb je de kak gevonden?' en het werd uiteindelijk een richtsnoer. Ik gooi ofwel een koekje opzij, zodat ik de poep kan scheppen, of zeg:'Laat het' als ik ongewapend ben. De keu is vooral handig in de herfst, wanneer poep moeilijk te vinden is tussen de gevallen bladeren in de tuin.”
Simone de Lima uit Brasilia, Brazilië, is de oprichter van Pro Anima, een belangenorganisatie voor dieren. Ze woonde een tijd in New England en was, als Braziliaanse inwoner, niet gewend aan de koude winters in New England, compleet met sneeuwstormen. Ze leerde haar Lab-mix, Mali, om op commando te poepen, zodat ze zo snel mogelijk weer in het warme huis kon komen.
Simone herinnert zich:"Ik moest haar iets leren om haar snel te laten poepen, want deze arme Braziliaanse vrouw wilde bij zulk weer niets met de buitenlucht te maken hebben!"
Om het te leren, gaf ze Mail gewoon positieve bekrachtiging (traktaties) voor poepen, en voegde de keu "Coco, Mali" (een Portugese term die "kak" betekent) toe toen ze wist dat haar hond op het punt stond te verplichten. Simone zegt:"Het is het beste wat ik haar ooit heb geleerd!"
Kelly Fahey, van The DogSmith of Hunterdon in New Jersey, heeft een keu die ze gebruikt om haar hond Cooper te positioneren wanneer ze zijn achterste moet schoonmaken als hij dunne ontlasting heeft vanwege allergieën.
Kelly beschrijft:"In de beginfase van Cooper's allergieproblemen had hij momenten waarop hij zou poepen en, nou ja, het kwam niet schoon over. Ik zou zijn kont moeten schoonmaken. Ik dacht dat als ik lekkernijen op de grond zou gooien, hij waarschijnlijk in een cirkel zou bewegen terwijl ik hem probeerde schoon te maken. Ik besloot om waardevolle lekkernijen op de bovenste trede van onze garage te gooien die het huis binnenkomt.
“Er zijn drie stappen. Ik dacht dat door de lekkernijen op de bovenste trede te gooien, hij waarschijnlijk naar boven zou lopen en zijn voorpoten op de tweede trede zou hebben en zijn achterpoten nog steeds op de garagevloer, waardoor hij in een hoek zou blijven waar hij niet in een cirkel zou lopen. Ik zorgde ervoor dat ik voldoende voedsel op de bovenste trede strooide, zodat ik hem de hele tijd dat hij aan het eten was, kon schoonmaken. Als hij klaar was met eten voordat ik klaar was, stopte ik, verspreidde meer lekkers en ging door met schoonmaken. Terwijl ik hem aan het schoonmaken was, zou ik zeggen:'Tookus, wil je je takeus schoonmaken?' Na een tijdje hoefde ik alleen maar te zeggen:'Wil je je takeus schoonmaken?' /P>
"Ik heb het woord 'tookus' gekozen in plaats van 'kont' omdat hij het heerlijk vindt om over zijn kont te worden gewreven en daar al een signaal voor heeft. Hij zal in een halve salto-positie rollen en zijn kont in de lucht houden terwijl we eraan krabben of erop kloppen en zeggen:'Waar is je kont?' Zijn staart kwispelt als een wapen en hij maakt geluiden die wedijveren met een dinosaurus. Ik wilde zijn leuke spelletje 'Waar is je kont?' niet verwarren door 'kont' te gebruiken voor het schoonmaakgedrag.'
Kelly Fahey, de trainer die haar hond Cooper het 'tookus'-teken leerde, leerde hem ook een onbedoeld teken wanneer het tijd was om zijn allergiemedicatie in te nemen.
Kelly herinnert zich:"Het was niet mijn bedoeling om deze cue aan te leren. Het was mijn bedoeling om van Coopers pil nemen een leuk spel te maken. Elke keer dat ik een pil (of pillen) moest geven, belde ik hem en zei vrolijk:'Wil je je pillen?' Ik verstopte ze in verschillende stukken voedsel.
"Elke keer dat ik een pil propte en hem ging geven, herhaalde ik:'Wil je je pillen?' op een super blije, speelse toon. Nu hoef ik alleen maar te zeggen:'Wil je je pillen?' en hij komt overal vandaan rennen.
"Voor een bonusgedrag heeft mijn andere hond, Brynn, geleerd dat 'Wil je je pillen?' betekent dat je geduldig aan de andere kant van me moet zitten (Cooper krijgt zijn pillen altijd aan de rechterkant, zij wacht aan de linkerkant) , terwijl ik apotheker speel. Als ik klaar ben met het uitdelen van de medicijnen, krijgt ze een traktatie omdat ze netjes zit en niet een noodge is. "
Mijn Kelpie, Kaizen, vormde de motivatie voor nog een andere onconventionele keu in het Miller-huishouden. Mijn man en ik zijn onlangs begonnen met Kaizen mee te nemen naar behendigheidslessen in Kamp Kitty in het nabijgelegen Falling Waters, West Virginia, en hij is dol op zijn klas - zo erg zelfs dat hij elke keer dat we voorbereidingen troffen om ergens heen te gaan, helemaal opgewonden raakte. We begonnen hem te vertellen:"Je gaat niet!" elke keer dat hij ons niet vergezelde, en hij ontdekte al snel dat het betekende dat hij thuis bleef, dus het had geen zin om opgewonden te raken.
Als we hem nu het "Je gaat niet!" cue hij kalmeert meteen - en ziet er een beetje verdrietig uit.
Nu is het jouw beurt. Ik durf te wedden dat er een heleboel Whole Dog Journal-lezers zijn die onconventionele en onbedoelde aanwijzingen hebben die ze gebruiken met hun eigen honden. Stuur vóór 15 juni een beschrijving van jou naar [email protected] en we zullen er een aantal opnemen in een blogpost op wholedogjournal.com en een winnaar kiezen die een Pat Miller-boek of dvd ontvangt.
