De Kanaänhond ontwikkelde zich eeuwen geleden in het Midden-Oosten als herder en kuddebewaker. Hoewel hij afstandelijk is tegenover vreemden, is deze middelgrote hond loyaal en liefdevol tegenover zijn menselijke familie.
De dubbele vacht van de Kanaän bestaat uit een korte, zachte ondervacht die in verschillende klimaten van dichtheid verandert, en een platliggende, rechte, harde bovenvacht met een kraag. Dankzij deze vacht kan het ras zich aanpassen aan extreme weersomstandigheden, variërend van koude nachten tot warme dagen.
De twee meest voorkomende patronen zijn als volgt:(1) overwegend wit met of zonder extra vlekken van zwart en bruin, en (2) effen gekleurd met of zonder witte rand.
De Canaan Dog lijkt niet op andere hoedende rassen, omdat hij een andere achtergrond heeft. Het heeft echter eigenschappen waardoor het urenlang kan hoeden. Zijn vierkant geproportioneerde en middelgrote lichaam heeft een matige substantie en combineert uithoudingsvermogen, kracht en behendigheid.
Zijn stevige draf is bodembedekkend en zijn gang is gracieus en atletisch. De Kanaän kan ook heel snel van richting veranderen.
De Kanaänhond gedraagt zich goed met andere huisdieren (inclusief honden), maar heeft de neiging om schuchter te zijn tegenover vreemde honden en mensen. Als natuurlijke bewaker blaft hij veel en is hij beschermend voor zijn menselijke familie. Bovendien is de intelligente Kanaän een uitstekende herder, die taken gehoorzaam uitvoert en altijd bereid is om te behagen.
Dit ras kan buiten leven in warme of koele klimaten, maar is ook geschikt als huisdier. Om de vacht schoon te houden en dood haar te verwijderen, borstelt u de hond eenmaal per week.
De Canaan Dog is een van de weinige rassen die claimt een pure werker te zijn. Hij verafschuwt gewoon rondhangen en heeft constant fysieke en mentale oefening nodig. Dit kan worden bereikt door middel van verschillende activiteiten, waaronder een uitdagende trainingssessie, hoedende oefeningen, inspannend spelen of lang joggen.
De Canaan Dog, die een gemiddelde levensduur heeft van 12 tot 13 jaar, heeft normaal gesproken geen grote of kleine gezondheidsproblemen. Een dierenarts kan echter heuponderzoeken voor de hond aanbevelen.
Er zijn aanwijzingen dat het ras zich eeuwen geleden ontwikkelde in Kanaän, het land van de Israëlieten. In die tijd werden ze de Hond van Kanaän of Kelev Kanani genoemd.
Veel van deze Israëlische honden zouden echter geïsoleerd raken in de Negec-woestijn en de Sebulon-kustvlakte toen de Romeinen de Israëlieten ongeveer 2000 jaar geleden van hun land verdreven. Op het punt van uitsterven werden enkele wilde Kanaän-honden gekaapt door lokale bedoeïnen om hen te helpen bij het bewaken en hoeden.
Dr. Rudolphina Menzel, die door de Haganah (een Joodse zelfverdedigingsorganisatie) werd gevraagd om een hond te ontwikkelen die in staat was de geïsoleerde Joodse nederzettingen te bewaken en het barre klimaat te weerstaan, speelde een belangrijke rol bij de ontwikkeling van het moderne Canaan hondenras.
Haar fok- en trainingsprogramma bestond uit alleen de beste inheemse, ongetemde honden, die vervolgens werden ontwikkeld om te dienen als boodschappers, schildwachthonden, Rode Kruishelpers, mijndetectoren, helpers bij het lokaliseren van gewonde soldaten tijdens de Tweede Wereldoorlog, en als geleidehonden voor visueel gehandicapten na de oorlog. Dit is misschien wel het enige ras dat uit zijn wilde wortels is opgestaan en in zo'n korte tijd zo'n toegewijde en nuttige metgezel is geworden.
De eerste Canaan Dog kwam in 1965 de Verenigde Staten binnen. Maar aangezien zijn uiterlijk ingetogen was, oogstte het ras niet snel bewondering. De American Kennel Club registreerde het ras in 1997 onder de Herding Group en wordt tegenwoordig beschouwd als een populaire showhond en een uitstekend, braaf huisdier.
