De Nova Scotia Duck Tolling Retriever is de kleinste van de retrievers. Oorspronkelijk gefokt in de zuidelijke regio van Nova Scotia om watervogels te lokken, te lokken en terug te halen door aan de wal te spelen, is het ook geschikt voor speelse apporteerspelletjes met een stok of bal.
De Nova Scotia Duck Tolling Retriever is fysiek sterk en klein van formaat. Het heeft een waterafstotende dubbele vacht die van gemiddelde lengte en rood van kleur is. Zijn staart, die constant kwispelt, is lang en harig. De Nova Scotia Duck Tolling Retriever heeft ook een witte kleur op zijn borst, poten en staartpunt, en sterke kaken.
Deze retriever is snel in zijn reactie, speels, met een aangename en rustige persoonlijkheid. Het kan echter ongeduldig en rusteloos worden als het zich verveelt.
De Nova Scotia Duck Tolling Retriever is vriendelijk naar andere huisdieren en kinderen. Hoewel het gereserveerd is tegenover vreemden, past het zich relatief snel aan hen aan. Altijd actief, houdt van zwemmen en hardlopen voor langere tijd.
De verzorgingsvereisten voor de Nova Scotia Duck Tolling Retriever zijn vrij eenvoudig:wekelijks kammen. Het is belangrijk dat de hond voldoende beweging krijgt en, indien mogelijk, toegang tot water krijgt, aangezien hij van zwemmen houdt. Hij vindt het ook leuk om objecten op te halen.
De Nova Scotia Duck Tolling Retriever leeft het liefst binnen met zijn menselijke metgezellen, maar hij past zich aan verschillende klimatologische omstandigheden aan en kan buiten overleven.
De Nova Scotia Duck Tolling Retriever, die een gemiddelde levensduur heeft van 11 tot 13 jaar, is niet vatbaar voor grote gezondheidsproblemen; het kan echter last hebben van kleine problemen zoals progressieve retinale atrofie (PRA) en heupdysplasie bij honden (CHD). Om deze problemen te identificeren, kan een dierenarts heup- en oogonderzoeken voor de hond aanbevelen.
De Nova Scotia Duck Tolling Retriever-hond wordt verondersteld het product te zijn van een kruising tussen de rode Europese valstrikhond en boerderijcollies, setters, retrieverhonden of spaniels. Oorspronkelijk gefokt in Yarmouth County, gelegen aan de zuidpunt van Nova Scotia, werd het in 1915 officieel erkend door de Canadian Kennel Club.
De voorouders van de Nova Scotia Duck Tolling Retriever werden voor het eerst gebruikt door Europese jagers om eenden naar de kust te lokken. Deze honden kwispelden met hun staart en trokken de aandacht van de eenden. Toen de vogels aan land kwamen, schoten de jagers ze neer en de honden hielpen bij het terughalen van de prooi.
Het ras zou later naar de Nieuwe Wereld worden gebracht en overal worden gebruikt, van de Chesapeake Bay tot de Canadian Maritimes. Omdat de meeste werden gefokt in Nova Scotia, kregen ze de naam Scotia Duck Tolling Retriever. Ze zijn echter ook bekend als de Yarmouth Tollers of Little River Duck Dogs.
Jagers begonnen de Nova Scotia Duck Tolling Retriever in de jaren zestig te gebruiken. De eerste Amerikaanse club voor het ras, de Nova Scotia Duck Tolling Retriever Club, werd opgericht in 1984.
