In dit artikelVestibulaire ziekte heeft de neiging om plotseling toe te slaan, en met zeer merkbare symptomen. De hond is mogelijk duizelig en naar één kant vallen. Het hoofd en ogen kan zich in een ongebruikelijke positie bevinden. De hond kan braken ook. Deze symptomen komen overeen met vestibulaire disfunctie. Wat gebeurt er als uw hond een vestibulair probleem heeft?
Vestibulaire ziekte treedt op wanneer er een probleem is met het vestibulaire systeem. Het vestibulaire systeem is een onderdeel van het zenuwstelsel dat de balans en oogbewegingen regelt. Het omvat het binnenoor, de hersenstam, een deel van de hersenen dat het vestibulocerebellum wordt genoemd, en een hersenzenuw in dat gebied dat de vestibulocochleaire zenuw wordt genoemd. Het vestibulaire systeem stelt dieren (inclusief mensen) in staat om het evenwicht te bewaren en zich te oriënteren volgens de positie van het hoofd. Het zorgt er ook voor dat hun ogen bewegingen kunnen volgen zonder duizelig te worden.
Als een of meer van deze gebieden aangetast raken, zal de hond tekenen van duizeligheid vertonen - een gevoel dat de kamer ronddraait - en wordt aangenomen dat hij een vorm van vestibulaire disfunctie heeft. U kunt deze aandoening ook horen als 'vestibulaire stoornis bij oude honden', omdat deze meestal oudere honden treft, hoewel het soms ook jonge honden kan treffen.
De meeste honden met vestibulaire disfunctie zullen eerst onhandig en gedesoriënteerd lijken. Dit komt omdat ze duizeligheid ervaren vanwege het probleem in het vestibulaire systeem. Vaak beginnen de symptomen vrij plotseling. Vestibulaire ziekte wordt soms verkeerd geïnterpreteerd als een beroerte, maar dit is niet de gebruikelijke oorzaak. Veelvoorkomende symptomen zijn:
Gewoonlijk voelen honden met vestibulaire ziekte zich behoorlijk duizelig. Dit uit zich over het algemeen als wankelen, in cirkels lopen, niet in een rechte lijn kunnen lopen of wiebelen. Het kan zijn dat uw hond helemaal niet wil staan of lopen, of probeert te lopen maar omvalt. Een kanteling van het hoofd is gebruikelijk en u zult merken dat uw hond tijdens het lopen in dezelfde richting afdrijft als het hoofd kantelt. Door de duizeligheid kan uw hond overgeven. Als je goed kijkt, zul je waarschijnlijk merken dat de ogen van je hond snel heen en weer of op en neer gaan; dit wordt nystagmus genoemd.
Vestibulaire disfunctie treedt op wanneer er een verstoring is in het vestibulaire systeem. Het probleem kan zijn oorsprong vinden in het binnenoor, de hersenen of beide. Er zijn verschillende mogelijke redenen waarom dit kan gebeuren.
Idiopathisch vestibulair syndroom wordt soms "vestibulair syndroom van de oude hond" genoemd. Dit verwijst naar vestibulaire ziekte zonder bekende oorzaak. Het komt het meest voor bij oudere honden en gaat meestal vanzelf over.
Uw dierenarts zal uw hond volledig lichamelijk onderzoeken en zal waarschijnlijk ook bloed- en urinemonsters nemen om te controleren op tekenen van systemische ziekte of disfunctie. Er kunnen röntgenfoto's van het hoofd van uw hond worden besteld om te controleren op tumoren of structurele afwijkingen. Uw eigen beschrijving van de symptomen van uw hond zal ook nuttig zijn.
Als alle tests normaal zijn, en vooral als uw hond een senior is, zal de diagnose waarschijnlijk idiopathisch vestibulair syndroom zijn, wat betekent dat de oorzaak van het probleem onbekend is.
Behandelingsopties voor vestibulaire ziekte zijn afhankelijk van de reden voor het probleem.
In het geval van idiopathisch vestibulair syndroom omvat de behandeling ondersteunende zorg totdat de symptomen vanzelf verdwijnen. De meeste honden herstellen binnen een paar dagen van de ergste symptomen, hoewel volledig herstel maanden kan duren, en voor sommige honden is de kanteling van het hoofd permanent. Medicijnen tegen duizeligheid zoals meclizine worden vaak voorgeschreven samen met medicijnen tegen misselijkheid. De behandeling is vergelijkbaar als de oorzaak van de vestibulaire disfunctie een beroerte of een vasculair accident was.
Honden die een trauma aan het vestibulaire systeem hebben gehad, kunnen verbeteren met ondersteunende zorg (zoals die met idiopathisch vestibulair syndroom). Sommige zijn kandidaten voor een operatie om de schade te herstellen. Tijdens het herstel kan een ziekenhuisopname met intensive care nodig zijn.
Als de vestibulaire ziekte secundair is aan hypothyreoïdie, zal de dierenarts beginnen met schildkliersuppletie. In het begin kan ondersteunende zorg nodig zijn totdat de medicatie begint te werken.
Als de hond een binnen- of middenoorontsteking heeft, kan de behandeling lokale oormedicatie en/of orale medicatie omvatten om de bron van de infecties uit te roeien (vaak overgroei van bacteriën en/of gisten). Honden kunnen vuil in de oren hebben dat onder algemene verdoving moet worden verwijderd.
Tumoren en cysten worden meestal gediagnosticeerd na geavanceerde beeldvorming zoals CT of MRI. In sommige gevallen kan een operatie worden uitgevoerd om de tumor of cyste te verwijderen. Als er een kankergezwel aanwezig is, kan chemotherapie en/of bestraling worden aanbevolen.
De prognose voor honden met idiopathische vestibulaire ziekte is uitstekend, aangezien de meeste binnen enkele dagen tot maanden volledig herstellen. Voor honden met andere oorzaken van vestibulaire disfunctie hangt de prognose af van hoe goed die aandoening kan worden behandeld. Hypothyreoïdie en oorinfecties zijn bijvoorbeeld gemakkelijk te behandelen met medicijnen, maar honden met beroertes, tumoren of ernstig trauma hebben slechtere resultaten.
Helaas is er geen zekere manier om vestibulaire problemen bij honden te voorkomen. Als uw hond vatbaar is voor oorinfecties, kan regelmatige oorreiniging met een door de dierenarts goedgekeurde reiniger helpen voorkomen dat oorinfecties zich ontwikkelen. Jaarlijkse of halfjaarlijkse veterinaire onderzoeken en laboratoriumtests kunnen uw dierenarts helpen om subtiele veranderingen in de gezondheid van uw hond op te sporen voordat uw hond vestibulaire disfunctie ontwikkelt.
Als u tekenen van vestibulaire ziekte bij uw hond opmerkt, wacht dan niet tot het weggaat. Breng uw hond zo snel mogelijk naar de dierenarts. Hoe eerder de onderliggende oorzaak (indien aanwezig) wordt gevonden, hoe sneller uw hond de juiste behandeling kan krijgen.
