Verlies van huisdieren en verdriet kunnen moeilijk en hartverscheurend zijn voor mensen, maar het kan een nog grotere uitdaging zijn om de overlevende huisdieren te helpen omgaan met het verlies van huisdieren. Katten rouwen inderdaad.
Ze kunnen ons niet vertellen hoe ze zich voelen. En de eigenaren in het gezin kunnen gedragsveranderingen over het hoofd zien terwijl ze omgaan met hun eigen gevoel van verlies. Niet elk huisdier zal helemaal reageren, terwijl een percentage er enorm onder lijkt te lijden. Wanneer huisdieren rouwen, tonen ze meestal hun gevoel van verlies met gedragsveranderingen. Verlatingsangst is zelfs een vorm van verdriet:je kat begrijpt alleen dat iemand van wie ze houdt er niet meer is.
De overlevende huisdieren beginnen zich vaak anders te gedragen wanneer hun gezelschapshond of kat voor het eerst ziek wordt of begint af te nemen. Voor mensen kan dit een tijd van voorbereiding zijn, en een deel van onze rouw kan lang voor de daadwerkelijke dood van het huisdier plaatsvinden. Dr. Barbara Kitchell, een veterinaire kankerspecialist, zegt dat rouwbegeleiding vaak deel uitmaakt van wat zorgzame dierenartsen van nature doen.
We kunnen niet weten of overlevende huisdieren beseffen dat hun gezelschapsdieren binnenkort zullen sterven, maar ze doen zeker alsof ze zich ervan bewust zijn dat er een verandering heeft plaatsgevonden of zal plaatsvinden. Veel gevoelige katten (en honden) reageren zelfs op de emotionele ontsteltenis van hun baasjes en treuren als reactie op onze eigen gedragsveranderingen over het verdriet.
Het overlevende huisdier lijkt misschien teruggetrokken en depressief. Vaak verandert hun persoonlijkheid en kan een verlegen kat meer aandacht vragen, terwijl een veeleisende kat zich juist verbergt.
Een van de meest hartverscheurende situaties doet zich voor wanneer het overlevende huisdier huilt en overal zoekt naar de vermiste geliefde. Deze zinloze, hartverscheurende zoektocht kan weken duren.
Hoewel het macaber klinkt, kan het soms nuttig zijn om het overlevende huisdier 'vaarwel' te laten zeggen tegen het lichaam nadat een harige vriend is overleden. Ze kunnen aan het lichaam ruiken en het onderzoeken, huilen of het allemaal samen negeren - en elke reactie moet als normaal worden beschouwd. Alleen zo kunnen we ze uitleggen wat er met hun vriend is gebeurd en waarom een geliefde katten- of hondenvriend uit hun leven is verdwenen. Door het lichaam van de vriend te bekijken, kunnen ze begrijpen dat hij niet terugkomt. Ze treuren nog steeds, maar zijn hopelijk niet gedreven om hun vermiste maatje te zoeken.
Mensen gaan door verschillende stadia van verdriet - ontkenning, woede, onderhandelen, depressie, acceptatie - maar niet noodzakelijk in deze volgorde. speelgoed als je maar terugkomt!) het is zeker mogelijk dat ze woede of depressie voelen over het verlies. Huisdieren lijken de situatie eindelijk te verwerken tot acceptatie - het duurt bij sommige huisdieren veel langer dan bij andere, net zoals mensen een verlies in verschillende tijdsbestekken overwinnen.
Veel van dezelfde dingen die we voor elkaar doen, kunnen onze huisdieren helpen. Dr. Wallace Sife, een psycholoog en auteur van "The Loss of a Pet", zegt dat we de rouwenden moeten toelaten en zelfs met elkaar moeten valideren door simpelweg medeleven en steun te bieden.
Hoe help je je huisdieren om met verdriet om te gaan? Gewoon extra een-op-een bij ze zijn kan helpen.
Geef je kat de tijd om te rouwen. Het doet vreselijk pijn, zowel voor jou als voor je overlevende huisdier. Toch eert het vermogen om te rouwen de nagedachtenis van de overledenen en is het een maatstaf voor de diepte van onze liefde. En dat is echt een erfenis om te vieren.
