Een algemeen geloof onder goedbedoelende kattenbezitters is dat het opruimen van kattenkots normaal is. Frequent braken mag echter nooit worden genegeerd en kan een teken zijn van een onderliggend probleem. Als chronisch braken iets is waar uw kat mee worstelt, kan ze lijden aan een inflammatoire darmaandoening.
Inflammatoire darmziekte (IBD) is een gastro-intestinale aandoening waarbij het maagdarmkanaal chronisch ontstoken en geïrriteerd is. Een onderliggende oorzaak van de IBD van uw kat kan misschien nooit worden vastgesteld, maar een ontsteking is in het algemeen de manier waarop uw kat reageert op een soort inwendig letsel of vreemde substantie.
Naarmate de IBD van uw kat vordert en ontstekingscellen hun maag-darmkanaal blijven binnendringen, zullen de wanden dikker worden. Hoe dikker het maag-darmslijmvlies van uw kat, hoe moeilijker het voor ze is om de voedingsstoffen in het voer goed op te nemen.
Er kunnen veel veroorzakers zijn voor IBD bij katten. Alles van een bacterieel organisme, zoals E. coli, aan darmparasieten zoals Giardia spp. en Tritrichomonas , aan een voedselallergie. Hoewel er geen aanleg lijkt te zijn voor IBD, zijn de meeste katten bij wie de diagnose is gesteld, meestal van middelbare leeftijd of ouder.
Aangezien IBD een gastro-intestinale aandoening is, zijn de meest voorkomende symptomen algemene GI-symptomen. Dit kan braken, diarree (met of zonder bloed), gebrek aan eetlust, gewichtsverlies en/of lethargie zijn.
Als uw kat IBD heeft, kan deze een combinatie van deze symptomen hebben of slechts één symptoom. De symptomen die uw kat vertoont, zijn ook afhankelijk van welk deel van het maagdarmkanaal van uw kat ontstoken is.
Braken zou wijzen op een probleem met de maag of de bovenste darm, terwijl diarree vaker voorkomt in het lagere maagdarmkanaal van uw kat.
Aangezien braken een symptoom is van IBD en sommige katten slechts één symptoom vertonen, kan het tijd zijn voor een controle met uw dierenarts als uw kat worstelt met routinematig braken.
Aangezien de symptomen (of symptoom) van IBD ook symptomen zijn van andere gastro-intestinale aandoeningen, kan uw dierenarts verschillende tests uitvoeren om andere problemen uit te sluiten.
Baseline-bloedonderzoek geeft inzicht in de algemene orgaanfunctie van uw kat, maar het kan ook gerechtvaardigd zijn om een bloedmonster naar een extern laboratorium te sturen voor meer gespecialiseerde tests als IBD wordt vermoed. Deze test controleert de cobalamine- en foliumzuurspiegels van uw kat, evenals veranderingen die wijzen op pancreatitis bij katten. Katten met IBD hebben routinematig lage niveaus van de B-vitamines cobalamine en folaat en ze kunnen ook gelijktijdig pancreatitis hebben.
Wanneer u belt voor het maken van een afspraak, kan het zijn dat u gevraagd wordt om een vers ontlastingsmonster mee te nemen. Dit is zodat uw dierenarts kan controleren op eventuele darmparasieten die uw kat ziek kunnen maken. Probeer de ontlasting van uw kat op de dag van de afspraak op te halen, aangezien de meeste commerciële nesten de ontlasting uitdrogen, dus een ouder monster kan onleesbaar zijn.
Ten slotte kunnen röntgenfoto's dingen uitsluiten zoals vreemde lichamen, die het maagdarmkanaal van uw kat kunnen verstoren, en een abdominale echografie zal inzicht geven in of de darmen van uw kat verdikt zijn of niet.
Al deze tests kunnen uw dierenarts helpen een diagnose van IBD vast te stellen, maar ze geven geen definitieve diagnose. Helaas kunnen ze IBD niet onderscheiden van een ander ernstig GI-probleem bij katten; intestinaal lymfoom.
Voor een definitieve diagnose van IBD moet uw dierenarts monsters nemen van het maagdarmkanaal van uw kat. Deze monsters worden vervolgens opgestuurd voor biopsie, waarbij een veterinaire patholoog de monsters microscopisch zal bekijken om ontstekingsveranderingen te detecteren die alleen aanwezig zijn in IBD-gevallen. Het verkrijgen van deze biopsiemonsters kan echter invasief zijn, en sommige dierenartsen en eigenaren kunnen ervoor kiezen deze diagnostische stap over te slaan en IBD te behandelen om te zien of de symptomen verdwijnen.
Aangezien IBD soms kan worden veroorzaakt door voedselallergieën, kan uw dierenarts een speciaal dieet voor uw kat aanbevelen. Dit kan een commercieel bereid dieet met 'beperkte ingrediënten' zijn of een gehydrolyseerd dieet op recept.
Als je een commercieel dieet kiest, is het belangrijk om er een te kiezen die gebruik maakt van een 'nieuw' eiwit. Dit betekent dat je een eiwitbron moet kiezen die je kat nog nooit eerder heeft gegeten. De meeste commerciële kattendiëten met beperkte ingrediënten gebruiken konijn, eend of wild als hun eiwit.
Voorgeschreven diëten bevatten eiwitten die worden gehydrolyseerd, wat betekent dat ze worden afgebroken tot hun individuele aminozuurcomponenten, zodat het immuunsysteem van uw kat ze niet als een potentieel allergeen zal herkennen.
Of u uw kat nu begint met een commercieel dieet of een voorgeschreven dieet, het is van vitaal belang dat u alleen voer de nieuwe voeding gedurende een periode van 8 tot 12 weken. Dit betekent geen ander voedsel, lekkers, enz., omdat deze een mogelijke bijwerking kunnen veroorzaken, waardoor u denkt dat het nieuwe dieet niet werkt.
Uw dierenarts kan uw kat ook starten met het antibioticum metronidazol om eventuele bacteriën te helpen behandelen die de IBD-symptomen kunnen veroorzaken. Corticosteroïden zoals prednisolon werken om het immuunsysteem van uw kat te onderdrukken, zodat ze niet 'overreageren' op een allergeen of iets dat mogelijk inflammatoir is. Langdurig gebruik van steroïden bij katten brengt echter zijn eigen problemen met zich mee, dus uw dierenarts zal u instrueren hoe u de dosering kunt afbouwen, zodat u een zo minimaal mogelijke hoeveelheid geeft en toch verlichting biedt.
Als uw kat niet herstelt met medisch en voedingsbeheer, kan uw dierenarts de diagnose IBD van uw kat heroverwegen. Als dit het geval is, moeten u en uw dierenarts helaas rekening houden met de mogelijkheid dat de symptomen van uw kat het gevolg zijn van darmlymfoom.
IBD bij katten is een ziekteproces dat niet volledig kan worden genezen, maar met de juiste voeding en medicijnen kunnen de symptomen van uw kat goed onder controle worden gehouden. Als u zich zorgen maakt over het potentieel van uw kat om IBD te krijgen, neem dan contact op met uw dierenarts.
