In dit artikelEr zijn veel soorten rijstijlen, maar in Noord-Amerika en vele andere plaatsen komen western en Engels het meest voor. Als je net leert rijden, ben je misschien nieuwsgierig naar de verschillen tussen Engelse en westerse rijstijlen. De basis van elk is eigenlijk erg vergelijkbaar. En de een is niet moeilijker te leren dan de ander, omdat het tijd, toewijding en oefening kost om je in beide te bekwamen. Dit zijn echter de belangrijkste verschillen die u kunt vergelijken voordat u lessen in een specifieke rijstijl probeert.
De westerse rijstijl ontwikkelde zich naar de behoeften van cowboys die vee vanaf een paard bewerkten. Het westernzadel is gemaakt om het gewicht gelijkmatiger over de rug van het paard te verdelen, zodat paard en ruiter het gewicht van een koe met touw kunnen compenseren. De zitting van een westernzadel is comfortabel voor lange uren rijden over ruw terrein. De zadelhoorn verankert een lasso bij het vastbinden van vee. De zadelsnaren werden gebruikt om verschillende soorten uitrusting vast te binden die door een werkende cowboy werden gebruikt. Tegenwoordig zijn er verschillende zadelstijlen die kunnen worden gebruikt voor specifieke dingen zoals snelheidsspellen, paardrijden, roping en andere sporten.
Engels rijden ontleent veel van zijn tradities en uitrusting aan Europese gemonteerde militaire stijlen. Het zadel is kleiner en lichter. Net als het westernzadel zijn er een paar variaties gemaakt voor specifieke disciplines. Een beginner die net begint, wil misschien een universeel zadel. Alle Engelse zadels zijn ontworpen om de beweging van het paard niet te hinderen en tegelijkertijd een veilige zit voor de ruiter te bieden.
Westerse paarden zijn meestal compact en in staat om de hele dag stabiel te reizen met kleine uitbarstingen van snelheid om loslopend vee te achtervolgen.
Paarden in Engelse stijl zijn meestal groter en velen zijn langbenig, wat hen helpt om over lange afstanden te reizen met verschillende snelheden en om over verschillende obstakels te springen.
Sommige individuen hebben echter verrassende talenten, en een gedrongen Quarter Horse kan je verrassen in de dressuurring, terwijl een volbloed een onverwacht "koegevoel" kan hebben. Er zijn altijd uitzonderingen op elke regel. De kans is groot dat je enig succes kunt vinden in elke discipline of rijstijl, ongeacht het type of de fokkerij van je paard.
Westerse en Engelse ruiters labelen de gangen van een paard anders. Over het algemeen wordt van een Engels paard verwacht dat het een lange, vloeiende manier van lopen heeft, met variaties in snelheid, cadans en verzameling, terwijl van een westers paard wordt verwacht dat het laag, soepel en zeer consistent reist. Dit zijn de verschillen in elke gang.
Het meest onderscheidende element van westernrijden is de traditionele westernhoed. Een comfortabel overhemd, jeans en westernlaarzen maken de look af. Veel westernrijders kiezen ervoor om sportief ogende helmen te dragen, zelfs als ze showen.
Engelse ruiters dragen een jachtmuts of helm in traditionele stijl. Een getailleerd jack, overhemd, rijbroek of rijbroek en jodhpurs of hoge laarzen maken de gewoonte van de Engelse ruiter compleet.
Westerse ruiters leren hoe ze de teugel moeten nekken. Engelse ruiters rijden met een teugel in elke hand en zetten de draf in. Er zijn veel verschillende vaardigheden die je moet leren als je van plan bent om te concurreren. Je moet leren manen te vlechten of te verbinden, een staart te trekken en andere verzorgingsdetails, afhankelijk van waar je aan meedoet.
Engelse en westerse rijdisciplines
Nadat je de basis van beide stijlen hebt geleerd, zijn er veel sporten die je kunt proberen. Dit zijn er maar een paar:
Westerse
Engels
Sporten waarin je ofwel in Engelse of westerse stijl zou kunnen rijden
Bij sommige sporten is elke rijstijl mogelijk.
