Voor veel mensen kan de hoef van een paard eruitzien als een solide object, taai en hard door en door. Dat is echter niet het geval. De hoef is opgebouwd uit verschillende lagen en structuren, elk met een specifieke functie.
Paarden zijn geëvolueerd van de viertenige, hondachtige eohippus tot het eentenige schepsel dat we vandaag kennen. Bewijs van de verdwenen tenen blijft. De kastanje en moederkoren zijn kraakbeenachtige uitsteeksels langs de binnenkant van de benen van het paard en aan de onderkant van het kootgewricht.
Bij sommige paarden groeien ze snel en hoewel het geen kwaad kan als ze op natuurlijke wijze afbreken, worden ze soms getrimd voor een netter uiterlijk. Twee botten lopen langs weerszijden van het voorbeen van het paard tussen de knie en het kootgewricht. Aangenomen wordt dat deze twee spalkbotten de overblijfselen zijn van de voormalige tenen.
Er zijn drie botten in de hoef. Het langste is het korte kootbeen dat zich naar beneden uitstrekt vanaf het lange kootbeen in het been van het paard.
Het grootste bot in de hoef is het pedaal- of doodskistbeen. Binnen dit bot zijn vele minuscule doorgangen voor bloedvaten en zenuwen.
Onder de kruising van het korte kootbeen en het kistbeen zit het kleine hoefbeen. Verschillende pezen en ligamenten lopen van het been naar beneden en hechten aan de botten in de voet.
Rondom deze botten bevinden zich de gevoelige laminae. Dit is een weefsellaag die bloed naar alle onderdelen van de hoef voert. Onder de gevoelige laminae en botstructuren zit het digitale kussen. Dit is een rubberachtig weefsel dat de hiel van de hoef vormt en helpt de schok te absorberen wanneer de hoef van het paard contact maakt met de grond.
Rondom de gevoelige laminae bevinden zich de geile laminae. Deze laag is vrij hard en voelt niet aan. Het wordt op dezelfde manier aan de buitenwand van de hoef bevestigd als een klittenband.
De marge waar de wand en de hoornlaagjes aanhechten, wordt de witte lijn genoemd, die de hoefsmid een visuele indicatie geeft van hoe diep hij de hoef kan bekappen en waar hij de nagels moet plaatsen voor hoefijzers.
De muur is qua samenstelling en functie vergelijkbaar met onze vingernagels en groeit voortdurend. De wand van de hoef kan erg dun of erg dik zijn, afhankelijk van het type paard, de voeding en de omgeving. Wilde paarden slijten op natuurlijke wijze de hoef af, maar gedomesticeerde paarden moeten regelmatig door een hoefsmid worden getrimd.
De kleur van de hoef wordt beïnvloed door de kleur van de huid erboven. Als een paard witte aftekeningen direct boven de hoef heeft, kan de hoefwand dezelfde pigmentatie dragen. Veel mensen geloven dat hoeven met zwarte muren sterker zijn dan hoeven met witte muren. Dit is niet waar.
De buitenkant van de muur wordt beschermd door het periople. Deze laag beschermt het vocht in de hoef. De coronaire band loopt rond de top van de hoef. Dit is een bloedrijke band waaruit de hoef groeit, enigszins vergelijkbaar met de nagelriem op onze vingernagel. Ernstige schade aan deze band kan misvormingen van de hoefwand veroorzaken.
Aan de onderkant van de hoef zit de zool. Dit is een holle, dikke maar flexibele vulling van hard weefsel die de gevoelige zool direct onder de botten van de voet beschermt.
In het midden van de zool zit de V-vormige kikker. De kikker maakt contact met het grondoppervlak terwijl het paard reist en helpt het bloed in de voet te circuleren. De spleet van de kikker loopt door het midden van de kikker en helpt bij flexie en grip. De staven van de voet lopen aan weerszijden van de kikker en ze zorgen voor een stabiele ophanging voor de muren en de kikker als de voet van het paard de grond raakt.
Gedomesticeerde paarden hebben dagelijkse voetverzorging nodig om gezond te blijven. Het is belangrijk om vuil en mest van de onderkant van de hoeven te verwijderen en alle vastzittende stenen, stokken of zelfs dennenappels te verwijderen die ongemak en blauwe plekken kunnen veroorzaken.
Terwijl u uw hele paard visueel controleert, moet u op eventuele zwellingen of sneden rond de voet letten. Als uw hoefsmid het aanbeveelt, bedek dan de hoeven van uw paard met een vochtinbrengend verband tijdens het verzorgen. Als je paard zwakke hoefwanden heeft, overweeg dan om een van de vele voedingssupplementen te proberen die beweren de hoefgroei te bevorderen.
Ongeveer elke zes weken moet een hoefsmid de groei verminderen, eventuele hoefproblemen helpen corrigeren en de juiste zorg voorstellen, afhankelijk van het gebruik en de omgeving van uw paard.
