Keep Pet >> Huisdier >  >> reptielen

Wat hebben schildpadden nodig om te leven?

Schildpadden zijn reptielen - geen amfibieën zoals algemeen wordt aangenomen - die voor hun leven afhankelijk zijn van hun natuurlijke omgeving. Omdat die omgevingen aanzienlijk kunnen verschillen, hebben schildpadden zich aangepast in grootte, gewicht, levensstijl, voedingsbehoeften en zelfs kleur om in het wild te overleven. Er zijn vandaag de dag 320 soorten schildpadden, en ongeveer 50 daarvan worden als huisdier gehouden.

Wat hebben schildpadden nodig om te leven? Jonge schildpad op uitgestrekte kiezelstenen

Schildpadfeiten en eten

Schildpadden hebben een breed scala aan kenmerken en hebben verschillende behoeften, afhankelijk van hun soort. Schildpadden kunnen 3 inch tot 8 voet lang zijn en tot 1800 pond wegen. Alle schildpadden ademen lucht, maar schildpadden bewonen een verrassende verscheidenheid aan terrestrische, zoetwater- en mariene ecosystemen op elk continent ter wereld behalve Antarctica.

Een paar soorten schildpadden zijn herbivoren en overleven alleen op planten. Maar de meeste schildpadden zijn alleseters, wat betekent dat ze vlees en planten eten en voornamelijk overleven van insecten, wormen en bladvegetatie. Zelfs soorten zeeschildpadden foerageren door zeegras en eten soms kleinere zeedieren. Zo eet de lederschildpad bijna uitsluitend kwallen. Schildpadden hebben sterke kaken en snavels, maar geen tanden.

Landschildpadden

Schildpadden, landschildpadden en doosschildpadden leven op het droge en kunnen zelfs in woestijnomstandigheden voorkomen. Deze schildpadden hebben een regelmatige bron van zoet water nodig die gescheiden is van hun leefomstandigheden. Landschildpadden hebben ook extreem droog weer en constante temperaturen nodig, zodat ze warm kunnen blijven. Landschildpadden hoeven niet zoveel tijd te besteden aan zonnebaden als zeeschildpadden, omdat hun niet-mariene omgeving van nature warmer is.

Schildpadden leven specifiek uitsluitend op het land en kunnen namelijk gemakkelijk in water verdrinken omdat ze geen sterke zwemmers zijn. Ze hebben meestal koepelvormige schelpen en zijn een gravende soort dankzij hun platte, schopachtige voorpoten. Veel schildpadsoorten worden bedreigd, hoewel individuen wel 50 tot 100 jaar kunnen leven. Schildpadden hebben grote omgevingen en specifieke vochtigheidsniveaus nodig.

Zeeschildpadden

Zeeschildpadden en zeeschildpadden leven in rivieren, meren, oceanen en gebieden waar ze toegang hebben tot zowel land als water. Zeeschildpadden, die worden aangetroffen in de Indische Oceaan en de stranden van de oostelijke Stille Oceaan, migreren over aanzienlijke afstanden en komen voornamelijk aan land om eieren te leggen. Ze ademen nog steeds lucht en moeten de oppervlakte kunnen bereiken om te ademen.

Alle zeeschildpadden hebben toegang tot zonlicht nodig om zichzelf op te warmen en kunnen urenlang zonnebaden op stranden of rivieroevers om hun temperatuur op peil te houden. Soorten zeeschildpadden zijn onder andere groene, karetschildpad, onechte karetschildpad, lederschildpad en olijf Ridley. Zeeschildpadden zijn een gevaar — helaas worden drie soorten zeeschildpadden als ernstig bedreigd beschouwd.

Bescherming en roofdieren

Alle schildpadden kunnen ten prooi vallen aan grotere roofdieren, dus hebben ze plaatsen nodig die bescherming kunnen bieden, zoals planten, rotsen, boomstammen, grotten en zelfs overhangende rivieroevers. Beschermde plekken bieden de schildpadden ook een plek om nesten te bouwen en eieren te leggen. De meeste zee- en zoetwaterschildpadden verlaten het water alleen om te zonnebaden (noodzakelijk voor de stofwisseling) of om eieren te leggen.

Of ze nu op het land of in het water zijn, schildpadden hebben een paar roofdieren waar ze op moeten letten, zoals grote vogels, zoogdieren en zelfs andere schildpadden. Pas uitgekomen schildpadden zijn het meest kwetsbaar voor roofdieren. Interessant is dat sommige soorten schildpadden unieke verdedigingsreacties hebben ontwikkeld, zoals snel in het water springen terwijl ze zonnebaden en andere schildpadden waarschuwen om hun voorbeeld te volgen.