Schildpadden paren om zich voort te planten. Hoewel de leefgebieden van landschildpadden en zeeschildpadden verschillen, paren ze op dezelfde manier. Paren is een gevaarlijke activiteit voor zowel mannelijke als vrouwelijke schildpadden. Nadat een vrouwelijke schildpad haar eieren heeft gelegd, verlaat ze haar nest, waardoor haar nakomelingen onmiddellijk na het uitkomen voor zichzelf moeten zorgen. De meeste soorten schildpadden brengen niet veel tijd samen door. In plaats daarvan komen ze samen tijdens de paartijd. Er zijn natuurlijk uitzonderingen.
Eén type schildpad, de Hawaiiaanse groene zeeschildpadden, brengen het hele jaar door veel tijd met elkaar door. Het paarseizoen begint meestal wanneer de dagen langer worden en de lokale temperatuur begint te stijgen. De temperatuur bepaalt eigenlijk welk geslacht van hatchlings zal worden geboren. Warmere temperaturen produceren vrouwelijke jongen, terwijl koudere temperaturen mannetjes produceren. Vrouwtjes moeten hun eieren leggen terwijl de temperatuur precies goed is om zowel mannelijke als vrouwelijke jongen te krijgen.
Als het tijd is om te paren, keren de schildpadden terug naar het strand waar ze zijn uitgekomen. Terwijl vrouwtjes slechts om de twee of drie jaar terugkeren om te paren, keren mannetjes jaarlijks terug naar de paringsplaats.
Wanneer een vrouwtje een mannetje als paringspartner accepteert, gaat het mannetje bovenop de rug van het vrouwtje zitten. Het mannetje houdt de voorrand van de schaal van het vrouwtje vast met de lange klauwen die hij op zijn voorvinnen heeft. Deze klauwen graven zich vaak in de zachte huid rond het schild van het vrouwtje, waardoor ze gaat bloeden.
Schildpadden hebben cloaca aan de basis van hun staart die hun voortplantingsorgaan bevatten. Zodra een mannetje een vrouwtje heeft bestijgt, gebruikt hij zijn lange penis om de cloaca van het vrouwtje te insemineren. Nadat hij klaar is, zal een mannetje proberen het vrouwtje vast te houden om te voorkomen dat andere mannetjes met haar paren. Gedurende deze tijd zullen andere mannetjes hem van het vrouwtje proberen te krijgen door op zijn voorvinnen en staart te bijten.
Paring is gevaarlijk voor vrouwelijke zeeschildpadden. Vrouwtjes moeten hun gewicht en het gewicht van hun partner ondersteunen wanneer hij bovenop haar is, evenals zwemmen en het wateroppervlak vaak genoeg bereiken om haar en haar partner te laten ademen. Als een vrouwtje dit niet kan, kan ze verdrinken.
Paring is ook gevaarlijk voor mannen. Een mannetje kan tijdens het paarproces van zijn paringspartner vallen en op zijn rug terechtkomen. Als hij zichzelf niet kan omdraaien, kan hij sterven.
Een vrouwtje zal met zoveel mannetjes paren als nodig is om voldoende sperma te hebben om haar klauwen te bevruchten. Schildpadden moeten op het land geschikte omstandigheden vinden om hun eieren te nestelen. Zeeschildpadden moeten zich uit het water op het land wagen om nestplekken te vinden. Zodra een vrouwtje een nestplaats heeft gevonden, graaft ze een kamer voor haar eieren waarin ze kan broeden totdat ze klaar zijn om uit te komen.
Het aantal eieren dat een vrouwtje per legsel legt, hangt af van haar soort. Sommige soorten leggen slechts één of twee eieren per legsel, terwijl andere meer dan 100 eieren per legsel leggen. Terwijl sommige soorten schildpadden slechts één of twee klauwen leggen tijdens het paarseizoen, leggen verschillende soorten zeeschildpadden meerdere klauwen.
Nadat ze haar legsel heeft gelegd, zal een vrouwtje haar eieren met zand bedekken. De incubatietijd is temperatuurafhankelijk. De incubatietijd duurt gemiddeld 45 tot 75 dagen. Een vrouwelijke schildpad verlaat haar eieren nadat ze ze heeft begraven, waardoor haar jongen onmiddellijk nadat ze uitkomen voor zichzelf gaan zorgen.
