Ik ben gefascineerd door Groene Anoles, Anolis carolinensis, sinds hun kindertijd - lang geleden toen ze werden verkocht als "Amerikaanse kameleons". Hoewel ze vaak worden genegeerd door ervaren verzorgers, heb ik al lang Groene Anoles en verwante soorten in dierentuinexposities getoond, waar ze bezoekers altijd intrigeerden (en ondergetekende!). Nu lijkt het erop dat ze herpetologen ook imponeren met leervaardigheden die wedijveren met die van sommige vogels. De prestaties van anoles (waarvan er twee het zo goed deden dat ze "Plato" en "Socrates" werden genoemd), getest aan de Duke University, hebben het stereotype uitgedaagd dat kleine hagedissen een beperkte intelligentie en probleemoplossend vermogen hebben.
Geüpload naar Wikipedia Commons door IraEskins
De bestudeerde soort was de smaragdgroene of Puerto Ricaanse Anole, Anolis evermanni. Het lijkt waarschijnlijk dat Groene Anoles en anderen die een vergelijkbare levensstijl hebben, soortgelijke vaardigheden zullen bezitten; verder onderzoek is aan de gang.
De anolen kregen een probleem voorgeschoteld dat in het wild niet zou voorkomen... vertrouwen op instinct zou geen oplossing bieden. De uitdaging was om een insect terug te halen dat onder een plastic deksel was geplaatst. Emerald Anoles bedacht hoe hij het deksel sneller kon optillen dan de vogels die werden getest, waardoor er drie minder proeven nodig waren. Bovendien hadden de anolen slechts één test per dag, vergeleken met de vogels die werden gegeven, dus de hagedissen hadden minder ervaring en moesten hun successen of mislukkingen voor een langere periode onthouden.
Wanneer meerdere doppen van verschillende kleuren werden toegevoegd, kozen de slimme anoles altijd de juiste dop, kennelijk omdat ze de kleur of helderheid hadden geassocieerd met een beloning. De onderzoekers veranderden vervolgens van tactiek, plaatsten het insect onder een deksel van een andere kleur en lieten de oorspronkelijke juiste keuze bloot. Alle anoles maakten aanvankelijke fouten, maar 'Socrates' en 'Plato', de eerder genoemde individuen, leerden snel hun eerdere les te negeren en kozen consequent het juiste deksel.
Het oplossen van problemen en het vermogen om het geleerde zo nodig aan te passen of te negeren, wordt beschouwd als een belangrijke indicatie van intelligentie. Sommige herpetologen zijn van mening dat anolen snel leren omdat ze zijn geëvolueerd in complexe omgevingen met insecten die moeilijk te vangen zijn. Geestelijke scherpte kan het fenomenale succes van deze groep gedeeltelijk verklaren, en het enorme aantal soorten (391 bij de laatste telling) dat nu bestaat.
Maar het bestaan van intelligente reptielen komt niet als een verrassing voor degenen onder ons die ze houden en bestuderen... Roodpootschildpadden leren door doolhoven te navigeren door imitatie, en waarnemers lijken in staat om regelrecht te "plotteren"! Ik ben keer op keer verbaasd over een aantal soorten. Zie de artikelen die hieronder zijn gelinkt om te lezen over voorbeelden van observaties van reptielen in gevangenschap en in het wild.
Geüpload naar Wikipedia Commons door James E Powers
Anoles worden algemeen beschouwd als "hagedissen voor beginners", maar dit doet ze een grote slechte dienst ... zelfs de meest geharde geheimen die we nog moeten ontdekken. De meeste zijn relatief klein, waardoor men groepsinteracties kan observeren in goed beplante terraria. Anderen, zoals de majestueuze Ridder Anole, Anolis equestris (zie foto), naderen 2 voet lang en zijn in staat om kleine vogels en slangen neer te halen. Allemaal fascinerend om te weten. Zie dit artikel f of informatie over hun zorg, en zorg ervoor dat u uw vragen en opmerkingen hieronder plaatst.
