Meer dan een kwart van de katten in eigendom in het VK is niet gechipt, waardoor het erg moeilijk is om ze te herenigen met hun bezorgde baasjes als ze verdwalen.
Als het chippen van eigen katten verplicht zou worden gesteld, zouden we een veel betere kans hebben om verdwaalde katten van de straat te krijgen en in hun liefdevolle huizen te krijgen, waar ze thuishoren.
Hier zijn slechts enkele van de gelukkige herenigingen die mogelijk werden gemaakt door de magie van microchips...
De 10 maanden oude Fluffy ontsnapte uit haar reismand op weg naar de dierenarts in november 2018 en eigenaar Helen Morgan en haar familie zochten overal in de buurt van hun huis in Gosport naar haar.
Fluffy geniet van het comfort van thuis. Krediet:Helen Morgan
Helen zei:“We waren diepbedroefd toen Fluffy ontsnapte. We hadden haar al sinds ze nog maar een klein pluisbolletje was en we voelden ons verloren zonder haar. Mijn dochter ging haar zoeken met haar hond, mijn zoon ging op zijn fiets, mijn man op zijn scootmobiel - we waren allemaal op zoek, maar ze was nergens te vinden.”
Helen had Fluffy als vermist opgegeven bij plaatselijke dierenartsen en dierenwelzijnsorganisaties en hoewel Cats Protection in de loop der jaren een aantal potentiële waarnemingen ontving, bleken het valse alarmen te zijn.
Er was geen spoor van Fluffy totdat kattenliefhebber Janet Lucas, die minder dan 800 meter verwijderd was van waar Fluffy vermist was, contact opnam met onze Gosport-vestiging om te zeggen dat een zwart-witte kat haar tuin had bezocht en dat ze zich zorgen maakte het kan een zwerver zijn.
Carole Rudin, Lost &Found-vrijwilliger voor het filiaal, zei:“We hadden met Janet afgesproken dat ze ons zou laten weten wanneer de kat terug was in haar tuin en zodra we het telefoontje kregen, haastte ik me ernaartoe. Gelukkig kon ik haar met wat lekkers voor me winnen en haar scannen op een microchip.
Pluizig op de dag dat ze werd gevonden in de tuin van Janet
“Het is altijd spannend als de scanner gaat pingen om te zeggen dat er een chip aanwezig is, en nog meer als er actuele details zijn. Een microchip maakt zo'n verschil voor verdwaalde katten, hoewel we onze detectivevaardigheden echt hebben aangescherpt - zonder de details is het als het vinden van een speld in een hooiberg.
"Toen ik het adres van de Morgans en de naam van Fluffy zag, realiseerde ik me dat het dezelfde kat was die we al twee jaar op onze radar hadden. Een snel telefoontje en binnen 30 minuten waren de heer en mevrouw Morgan ter plaatse. Na een paar tranen van vreugde werd Fluffy opgeschept en in haar reismand gelegd, die zeer stevig werd gecontroleerd om er zeker van te zijn dat ze niet meer kon ontsnappen!”
Helen zei:“Ik kon het niet geloven toen we het telefoontje kregen, het was behoorlijk overweldigend. Zodra we het hoorden, haastten we ons om jassen en sleutels te zoeken en een reismand om haar zo snel mogelijk te bereiken. Het was nogal een schok.
“Het is geweldig sinds ze terug is. Haar karakter is helemaal niet veranderd, ze is zoals ze was. Ik wou dat ik had geweten dat ze al die tijd veilig was, want ik dacht aan zoveel dingen die haar zouden kunnen overkomen. Hoewel ze twee jaar dierenartszorg en inentingen heeft gemist, is het belangrijkste dat ze weer bij ons is. Het is echt geweldig om haar thuis te hebben.”
De vijfjarige Ruby werd in april 2018 vermist vanuit haar huis in Brogborough, waar eigenaar Jordan Harvey haar en haar zus Lacey als binnenkatten had gehouden omdat zijn huis dicht bij de M1 lag.
Ruby het moment dat ze Jordan na twee jaar weer zag
Toen Ruby op een dag ontsnapte, vreesde Jordan het ergste. Ondanks een uitgebreide zoektocht verloor hij alle hoop om zijn dierbare kat weer te zien en in een wrede speling van het lot ontsnapte ook Lacey niet lang daarna en Jordan ontdekte dat ze was aangereden door een auto.
Na de pijn te hebben geleden nadat hij beide katten snel achter elkaar had verloren, was Jordan geschokt en dolblij toen hij 30 maanden later een brief van onze afdeling Coventry ontving waarin stond dat Ruby was gevonden en hem vroeg contact met hen op te nemen.
Ruby, die volgens Jordan mogelijk zijn in de cabine van een vrachtwagen gesprongen bij een vrachtwagenstopplaats in de buurt van zijn huis, waren gevonden op een industrieterrein in Coventry waar de goedhartige bewaker Leighton Myers haar had gevoed.
Beveiliger Leighton Myers die Ruby vond en te eten gaf
Toen de kleine zwarte moggy na drie weken nog steeds dagelijks maaltijden kreeg, nam Leighton contact op met de liefdadigheidsinstelling om erachter te komen of ze eigendom was.
Branchcoördinator Wendy Harris legt uit:"Zodra we van Leighton hoorden, van de vrijwilligers van onze afdeling, Lorraine, bezochten de site om de kat te scannen op een microchip en gelukkig waren er details opgenomen in de database. Ik heb aanvankelijk het telefoonnummer geprobeerd dat op de chip staat, maar helaas was het onbereikbaar, dus ik stuurde een e-mail naar het geregistreerde adres, maar nadat ik een paar dagen niets had gehoord, besloot ik een brief te sturen naar het gekoppelde adres.
“Het is echt belangrijk om alle mogelijke manieren te proberen om een eigenaar te vinden als een zwerfkat is gechipt en om geen middel onbeproefd te laten, zoals werd bewezen toen mijn telefoon ging en Jordan zei dat hij mijn brief had ontvangen. Hij was zo emotioneel en kon niet geloven dat we Ruby hadden gevonden. Het enige wat hij bleef zeggen was 'wauw, wauw'.'
Jordanië vertrok op de rondreis van 180 mijl om zijn geliefde kat op te halen, die hem onmiddellijk herkende en rechtstreeks naar hem toe liep toen hij aankwam.
Jordanië eindelijk herenigd met lieftallige Ruby
Hij zei:"Nadat Ruby vermist was, was mijn hart gebroken en voelde Lacey zich als mijn enige metgezel. Ik bevond me in een heel donkere plaats nadat ze vervolgens werd aangereden door een auto, dus om de oproep te krijgen om te zeggen dat Ruby was gevonden, was als het winnen van de loterij. Ik kan niet uitleggen hoe blij ik was. Nu is ze weer thuis en geniet van veel slagen en het is alsof ze nooit is weggeweest.
"Ik ben helemaal in de wolken van de hele ervaring. Ik ben zo blij dat ik Ruby's microchip up-to-date heb gehouden. Zonder dat zou ze nooit bij mij terug zijn. Ik zou alle kattenbezitters willen aanmoedigen om hun katten te laten chippen en hun gegevens up-to-date te houden, het is het eerste wat ik nu zal doen als ik weer ga verhuizen."
De driejarige Laddo was een geliefde metgezel geworden van de gepensioneerde NHS-medewerker Sybil Gillatt na de onverwachte dood van haar man Keith. Dus toen haar kattenvriend in november 2019 vermist werd vanuit haar huis in Doncaster, voelde ze een groot verlies.
Laddo weer thuis na zijn lange reis
Sybil zei:“Laddo kwam die avond niet terug zoals gewoonlijk. Ik maakte me niet al te veel zorgen omdat hij dat soms deed en onder de schuur sliep, maar toen hij niet kwam toen ik hem 's ochtends belde, wist ik dat dat niet goed was.
“Het weer was die dag behoorlijk slecht, dus mijn zoon denkt dat Laddo achter in een trailer van een nabijgelegen boerderij is geklommen zonder dat de chauffeur het wist. Ik heb dagen naar hem gezocht en aanplakbiljetten opgehangen, maar niemand had hem gezien. Hij was weg.'
Een jaar later had Sybil de hoop dat Ladoo zou terugkeren niet verloren, en hij bewaarde nog steeds zijn beddengoed, speelgoed en krabpaal voor het geval dat.
“Ik verloor mijn man, Keith het jaar daarvoor. We hadden zoveel plannen, en toen waren het opeens alleen ik en Laddo. Hij was gezelschap voor mij. Dus toen hij verdween, was ik verloren. Ik heb een verschrikkelijk jaar gehad zonder Keith en Laddo, echt waar.
“Mijn familie bleef maar zeggen dat ze een andere kat voor me zouden halen, maar niets kon Laddo vervangen. Hoewel ik begon te vrezen dat ik hem niet meer zou zien, moest er hoop zijn. Mensen denken misschien dat het gek klinkt, maar ik moest dat geloven.”
Wat Sybil niet wist, was dat Laddo werd verzorgd door de lieve kattenliefhebber Karen Rice in Skegness, 120 kilometer verderop.
Karen zei:“In april begon wat ik dacht dat een wilde kat was mijn tuin te bezoeken. Toen hij opdook, was hij mager, zijn jas was een puinhoop en hij was erg timide. Hij wilde me niet bij hem in de buurt laten komen, maar ik kreeg medelijden met hem en noemde hem Vingerhoedskruid."
Karen won geleidelijk het vertrouwen van de kat totdat ze dichtbij genoeg kon komen om hem te scannen met een microchipscanner die ze had geleend.
"Ik kon het niet geloven toen hij werd gechipt", zei Karen. “Ik nam contact op met mijn plaatselijke Cats Protection-filiaal, gaf hen het chipnummer en de volgende dag belden ze me om te vertellen dat de eigenaar was getraceerd. Ze was dolgelukkig dat haar kat was gevonden.”
Sybil voegde toe:“Ik kon niet geloven dat het waar was. Ik ben zo dankbaar dat Laddo werd verzorgd door een kattenliefhebber als Karen en dat Cats Protection mij kon opsporen. Ik ben zo blij dat we hem hebben laten chippen. Zonder die chip was ik er niet naartoe gereden om mijn jongen op te halen."
Dankzij de geweldige inspanningen van duizenden kattenliefhebbers die onze petitie hebben ondertekend en aan hun parlementsleden hebben geschreven, vraagt de regering nu het publiek naar haar mening over hoe de verplichte microchips voor huiskatten kunnen worden ingevoerd.
Om ons te helpen deze belangrijke wetswijziging over de streep te trekken, moeten we u rechtstreeks een e-mail sturen naar de regering met het verzoek om nu actie te ondernemen met betrekking tot deze belangrijke kwestie.
Het enige wat u hoeft te doen is ons snelle online formulier in te vullen en met een paar klikken kunt u een e-mail sturen om uw steun te tonen. Ga naar www.cats.org.uk/microchippingcampaign om erachter te komen hoe.
Samen kunnen we helpen meer katten te herenigen met hun baasjes. Bedankt voor je steun.
