Leverlipidose is een ziekte die alleen katten krijgen, en daarom heeft u er misschien nog nooit van gehoord.
Maar als je van katten houdt, en als je katten in je leven hebt, moet je moeten weet over hepatische lipidose, omdat het een van de meest voorkomende leverziekten bij katten is.
Het is belangrijk om voorgelicht te worden over deze ziekte:om te leren hoe u leverlipidose kunt voorkomen en om te herkennen wanneer uw kat eraan lijdt. Preventie en vroege diagnose zijn de twee manieren waarop u kunt voorkomen dat deze zeer ernstige ziekte het leven van uw dierbare kat bedreigt.
Als je dit bericht leest omdat je kat al is gediagnosticeerd met hepatische lipidose, wil ik dat je weet dat ik voel wat jij en je kat nu doormaken. Ik hoop dat dit bericht je zal helpen meer te begrijpen over de leverfunctie van een kat, wat er gebeurt tijdens dit ziekteproces en wat je kunt verwachten op het gebied van veterinaire behandeling. Ik weet dat wanneer mijn eigen huisdieren ziek zijn, informatie me kan helpen om meer controle te krijgen, betere vragen te stellen en betere beslissingen te nemen.
De lever van een kat is een zeer groot orgaan, vooral in vergelijking met zijn andere inwendige organen. Het is een soort multifunctionele gereedschapskist die allerlei diensten voor het lichaam van een kat uitvoert.
De lever is cruciaal voor de vertering van voedsel. Het breekt het voedsel dat een kat eet af en verwerkt het zodat het lichaam de voedingsstoffen kan gebruiken om het leven te ondersteunen. Met verteerd voedsel maakt de lever eiwitten, vetten en vitamines aan. Het slaat deze voedingsstoffen op en geeft ze vervolgens af wanneer het lichaam ze nodig heeft.
De lever vervult ook andere functies. Het produceert gal, een vloeistof die nodig is voor het opnemen van vet en het helpen bij de spijsvertering. De lever maakt ook verschillende hormonen aan, evenals stoffen die belangrijk zijn voor de bloedstolling. En tot slot fungeert de lever als een soort filter voor gifstoffen, ze verwijdert ze of breekt ze af om ze veiliger te maken.[1]
Veel levenskritieke functies komen neer op de lever, en daarom is het zo verwoestend voor een kat wanneer de lever ziek wordt.
Nog iets dat u moet weten:de lever van een kat is opgedeeld in secties, lobben genaamd, die elk duizenden lobben bevatten die bestaan uit cellen die hepatocyten worden genoemd. U zult zo meteen zien waarom kennis over hepatocyten belangrijk is.
Een andere naam voor hepatische lipidose is 'leververvetting'. Dit is waarom:
De ziekte begint meestal wanneer een kat om welke reden dan ook niet genoeg voedsel eet. Misschien heeft de kat een ziekte waardoor ze misselijk wordt. Misschien lust ze haar eten niet meer. Misschien is ze gestrest over iets dat in uw huishouden aan de hand is, waardoor ze haar eetlust verliest. Of misschien is een kat buiten verdwaald, of zit ze vast in de garage of ergens anders, waar ze geen voedsel kan vinden.
Wat een kat ook heeft doen stoppen met eten, het niet-eten (ook wel anorexia genoemd) is supergevaarlijk.
Wanneer een kat stopt met eten, doet het lichaam wat een uitgehongerd lichaam zou moeten doen. Het neemt het opgeslagen vet op en stuurt het naar de lever om te worden omgezet in energie.
Het probleem is dat katten nooit zijn ontworpen om vet op te slaan en te gebruiken, zoals wij en andere dieren doen. Katten zouden eigenlijk nooit de kans krijgen om opgeslagen vet te ontwikkelen.[2]
Katten zijn geëvolueerd als roofdieren van kleine vogels en knaagdieren, die allemaal vlees, weinig vet en weinig calorieën zijn. Het lichaam van katten is geoptimaliseerd voor dit magere, magere dieet:hun lichaam is gemaakt om frequente, kleine maaltijden van pure eiwitten te verwerken.
Omdat het lichaam van een kat niet is ontworpen om veel vet aan te kunnen, is hij er niet goed in. Wanneer een kat verhongert en de vetreserves worden afgebroken, raakt de lever van een kat snel overweldigd. Er komt meer vet binnen dan de lever in energie kan omzetten en weer naar buiten kan sturen. De hepatocyten – de levercellen – zwellen op met vet. Dus leververvetting.
We weten dat de kans dat een kat deze ziekte krijgt groter is als een kat te zwaar was voordat de anorexia begon.[3]
Volgens Dr. Sharon Center, van het Cornell University College of Veterinary Medicine, die hepatische lipidose heeft gezien bij katten van alle leeftijden, van drie maanden tot 25 jaar, is de incidentie van deze vreselijke ziekte zelfs veel hoger bij zwaarlijvige katten.[ 4]
Hoewel overgewicht op dagelijkse basis misschien niet rampzalig is voor een kat, kan het extra gewicht dat een kat met zich meedraagt, bijna onmiddellijk levensbedreigend worden als er iets misgaat.
Als uw kat een van deze symptomen heeft, neem dan contact op met uw dierenarts:
Wanneer u uw kat naar de dierenarts brengt, kan ze ook zoeken naar gastroparese - dit is een vertraging van het voedsel dat van de maag naar de dunne darm gaat, of het onvermogen van de maag van uw kat om normaal te legen.
Ze kan ook zoeken naar een darmileus , wat een ophoping of verstopping van voedsel in de darmen van uw kat is.[6]
Uw dierenarts kan ook voelen voor een vergrote lever.
Een heleboel dingen kunnen hepatische lipidose veroorzaken. Alles waardoor een kat stopt met eten, of het nu misselijkheid of gebrek aan eetlust is door een niet-gerelateerde ziekte, of emotionele stress, kan snel tot een ramp leiden.
Een studie uit 2002 volgde 157 katten met hepatische lipidose en probeerde de onderliggende oorzaak van de ziekte te achterhalen. Een groot percentage (28%) had darmziekte, nog eens 20% had een andere vorm van leverziekte. Sommigen hadden kanker, pancreatitis, diabetes of een luchtwegaandoening. En sommigen (5%) hadden thuis een soort stress. Er waren ook andere onderliggende oorzaken.
Hier is de lijst met ziekten of levensomstandigheden die verband houden met hepatische lipidose:
Als er zoiets bestaat als een "typische" kat die last heeft van leverlipidose, dan is het wel een kat van middelbare leeftijd met overgewicht die een slechte eetlust heeft en recentelijk is afgevallen.[10] Daarom is het zo belangrijk om het gewicht van uw kat zijn hele leven lang onder controle te houden en ervoor te zorgen dat als u een kat helpt af te vallen, u dit onder begeleiding van een dierenarts doet.
Er is meer informatie in dit bericht, "Hoe een kat te helpen gewicht te verliezen."
Helaas lijkt leverlipidose op veel andere ziekten. Het deelt symptomen met andere vormen van leverziekte, met nierfalen, kattenleukemie, infectieuze peritonitis bij katten en zelfs sommige vormen van kanker.[11]
Uw dierenarts voor noodgevallen heeft een aantal hulpmiddelen die hij kan gebruiken om te bepalen of uw kat hepatische lipidose of iets anders ervaart.
Bloedwerk – Uw dierenarts kan de rode en witte bloedcellen van uw kat, de nier- en leverfunctie, eiwitten, elektrolyten en het vermogen van het bloed van uw kat om te stollen beoordelen.[12]
Een kat die midden in hepatische lipidose zit, kan een toename van leverenzymen in het bloed vertonen, waaronder alkalische fosfatase (afgekort ALP), en alanine-aminotransferase (ALT) en aspartaataminotransferase (AST). ALT en AST worden bijvoorbeeld normaal gesproken in de levercellen aangetroffen. Als ze zich in de bloedbaan bevinden, is dit meestal een teken dat de levercellen beginnen af te sterven.
Merk op dat de lever van een kat enige schade kan oplopen zonder zijn vermogen om goed te functioneren te verliezen.[13]
Röntgenfoto's – Een röntgenfoto kan een vergrote lever laten zien, een teken dat de lever wordt overspoeld door vet.
Echografie – Een echografie is een niet-invasief, pijnloos diagnostisch hulpmiddel dat kan helpen uitsluiten dat de oorzaak van de ziekte van uw kat een tumor is. [14]
Fijne naaldaspiraat of leverbiopsie – Een klein stukje van de lever van uw kat kan, hetzij als een chirurgische ingreep, hetzij met een naald, door de huid van uw kat worden gehaald. Het monster wordt opgestuurd naar een veterinaire patholoog die onder de microscoop zal kijken naar vetcellen tussen de levercellen.
En hoewel een leverbiopsie zeer definitief kan bevestigen dat uw kat hepatische lipidose heeft, wordt soms een diagnose gesteld zonder. Als uw kat tekenen van hepatische lipidose vertoont, en haar bloedonderzoek suggereert dat ze dat heeft, en als uw kat te ziek is om een biopsie te ondergaan, kan uw dierenarts doorgaan met de behandeling zonder de bevestiging dat een biopsie zou opleveren.
Naast het diagnosticeren van hepatische lipidose, kan uw dierenarts aanvullende tests bestellen om te proberen te achterhalen waarom uw kat is gestopt met eten. Is de alvleesklier of zijn de darmen ontstoken? Zit er ergens een tumor of faalt een ander orgaan?
Leverlipidose is te behandelen, vooral als het vroeg wordt opgemerkt.
Indien onbehandeld, zal 90% van de katten sterven aan hepatische lipidose. Katten die vroeg in de ziekte met spoed naar de dierenarts worden gebracht, hebben een herstelpercentage van 80-90%.[15]
De "remedie" voor hepatische lipidose is heel eenvoudig ... en ook ondraaglijk moeilijk.
Een kat met hepatische lipidose moet eten om de impuls van haar lichaam om te blijven gaan met het afbreken van vetreserves om te keren. Het probleem is dat de meeste katten met hepatische lipidose weigeren te eten of te drinken.
Maar er is geen keuze. Om het leven van de kat te redden, moet hij agressief worden gevoerd. Er zijn een aantal manieren om dit te doen, die elk hun voor- en nadelen hebben. Uw dierenarts zal de meest geschikte methode voor uw kat kiezen.
Dwangvoeding . De meeste katten kunnen niet met succes dwangvoeding krijgen. Het is erg stressvol voor de kat en ze werken zelden mee. Geforceerd voeren kan averechts werken, omdat katten heel gemakkelijk voedselaversie ontwikkelen. Een kat die dwangvoeding heeft gekregen, kan weigeren alleen te eten, zelfs als het gevaar van hepatische lipidose geweken is.[16]
Voor de zeldzame kat die veilig onder dwang kan worden gevoerd, wordt kattenvoer meestal in een gehaktbal gerold en als een pil toegediend.
Nasogastrische sonde . De neus-maagsonde is een voedingssonde die door de neus en door de slokdarm wordt gevoerd.
Het goede aan de neus-maagsonde is dat het plaatsen ervan geen verdoving vereist, wat perfect is voor katten die niet goed genoeg zijn om te worden verdoofd.[17]
Het nadeel van een neussonde is dat deze kan worden losgemaakt door een vastberaden kat, en de meesten zullen een Elizabethaanse halsband moeten dragen om dat te voorkomen.
Het andere nadeel is dat de buis erg smal is, wat betekent dat alleen vloeibare diëten kunnen worden gebruikt.
Slokdarmstoma, faryngostomie en maagsondes . Een buis wordt operatief geïmplanteerd aan de zijkant van de nek, of zijkant van het lichaam, om voedsel rechtstreeks in de slokdarm of maag te sturen. Een verband of halsband houdt de buis op zijn plaats.
Hoewel deze procedure erg dramatisch en invasief klinkt, kan een kat de voeding krijgen die hij nodig heeft om hepatische lipidose om te keren, zonder veel extra stress. Het kan er ook voor zorgen dat uw kat eerder naar huis kan.[18]
Volgens Blue Pearl ligt een kat met hepatische lipidose meestal zeven tot tien dagen in het ziekenhuis. Gedurende deze tijd zullen dierenartsen de uitdroging van uw kat omkeren, eventuele verstoringen van de elektrolytenbalans en vitamine K- of vitamine B-tekorten corrigeren en beginnen met het opnieuw introduceren van voedsel.[19]
In het begin zullen de voedingen klein en extreem frequent moeten zijn, of continu moeten worden gegeven, iets wat thuis niet kan. Langzame voeding stelt de kat in staat haar metabolisme aan te passen en te verschuiven van het gebruik van haar eigen vetreserves.[20]
Als uw kat thuiskwam met een chirurgisch geïmplanteerde voedingssonde, begint u haar rechtstreeks in haar maag-darmkanaal te voeren.
Uw dierenarts zal u een speciaal voermengsel en instructies geven, maar normaal gesproken voert u uw kat drie tot vijf keer per dag door de sonde.
Afhankelijk van de diameter van de buis die is geïmplanteerd, krijgt u de instructie om het voedsel met een bepaalde hoeveelheid water te mengen en vervolgens een bepaalde hoeveelheid voedsel/water-mengsel rechtstreeks in de buis te injecteren.
U krijgt waarschijnlijk de instructie om het langzaam te injecteren, slechts 1 cc voedingsmengsel per seconde.
U zult waarschijnlijk ook worden geïnstrueerd om de voeding te volgen met 5-10 cc leidingwater door de buis, om eventueel vastzittend voedsel door te spoelen om verstopping te voorkomen.
Je plaatst dan de dop terug op de tube.
Als je nog extra voedselmengsel over hebt, kun je dit in de koelkast bewaren. Maar vergeet niet om gekoeld voedsel tot kamertemperatuur op te warmen voordat u het de volgende keer voedt.
Om op te warmen kunt u een gesloten voedselcontainer onder warm water houden of in de magnetron plaatsen. Zorg ervoor dat u al het voedsel dat in een magnetron is opgewarmd, mengt om hete plekken te voorkomen, en test de temperatuur op de rug van uw hand voordat u gaat eten.
Merk op dat een voedingssonde een kat niet verhindert om zelf voedsel te eten. Uw dierenarts kan aanbevelen om eenmaal per week voedsel via de mond aan te bieden, zodat u weet wanneer de natuurlijke eetlust van uw kat terugkeert. Onder begeleiding van uw dierenarts kunt u de voeding via de sonde geleidelijk afbouwen naarmate hij meer via de mond begint te eten.
Zodra een kat drie of vier dagen goed eet, kan uw dierenarts de sonde verwijderen. Dit gebeurt zonder verdoving, maar moet door een professional worden gedaan.
Herstel van hepatische lipidose kan zes of zeven weken duren, of tot 12 weken.
Het komt zelden voor dat een kat deze ziekte twee keer krijgt. Veel katten die overleven, leiden een volledig normaal leven.[21]
Het beste wat u voor uw kat kunt doen om deze vreselijke ziekte te voorkomen, is door haar gewicht regelmatig te controleren. Het is gemakkelijk om de ounces ongemerkt te laten optellen, maar de schaal liegt niet. Het is ook gemakkelijk om het niet te merken als uw kat langzaam gewicht verliest.
Een dierenweegschaal, zoals deze van Beurer, doet het.
Het is ook belangrijk om de stress van uw kat te minimaliseren. Sommige dingen die katten stressvol vinden, kunnen vaak niet worden vermeden (zoals een sterfgeval in de familie of de toevoeging van een nieuwe baby). Maar doe wat je kunt om je kat een manier te bieden om "er even helemaal tussenuit te zijn", wanneer de chaos in het huishouden groter lijkt te worden.
En tot slot, breng veranderingen in het dieet heel geleidelijk aan. Voeg in eerste instantie alleen de kleinste hoeveelheid nieuw voer toe aan het oude voer. Voeg alleen meer nieuw voer toe als u er absoluut zeker van bent dat uw kat zich heeft aangepast aan de eerste verandering. Spoel en herhaal.
