Net als wij worden de pupillen van de ogen van honden groter of kleiner, afhankelijk van de hoeveelheid licht waaraan ze worden blootgesteld. Als uw hond in fel zonlicht staat, moeten zijn pupillen klein zijn. Als het donker is, moeten zijn pupillen worden vergroot.
Drie tekenen dat er mogelijk een probleem is met de ogen van uw hond zijn:zijn pupillen lopen niet synchroon met de hoeveelheid licht waaraan ze worden blootgesteld, ze veranderen niet, of hij nu in het licht of donker is, of de pupillen van uw hond zijn verschillende maten.
Vergrote of verwijde pupillen bij honden kunnen het gevolg zijn van verschillende aandoeningen. Er is misschien geen reden tot ongerustheid, maar pupilverwijding kan een teken zijn van een aantal ernstige oogziekten. Het is dus een goed idee om met uw hond naar de dierenarts te gaan zodra u het probleem opmerkt. Hoewel het een klein probleem kan blijken te zijn, is het altijd beter om het zekere voor het onzekere te nemen als de ogen van je beste vriend op het spel staan. Een afwachtende houding kan uw hond zijn zicht kosten.
Normaal gesproken wordt de pupilgrootte bepaald door de hoeveelheid licht die het oog binnenkomt. Als een of beide pupillen van uw hond verwijd zijn in fel licht, is er iets niet goed. Als beide ogen van uw hond verwijd zijn, kan ze een aandoening hebben die mydriasis wordt genoemd. Als de pupil in het ene oog groter is dan het andere, kan dit anisocorie zijn. Een veterinair onderzoek is nodig om precies te bepalen wat het probleem is.
Zorg ervoor dat u uw dierenarts vertelt welke medicijnen uw hond gebruikt of waar ze mogelijk in is terechtgekomen. Vertel hem ook of uw hond een ongeluk heeft gehad dat een hoofdtrauma had kunnen veroorzaken.
Op basis van de informatie die u verstrekt en een standaard lichamelijk onderzoek, wil uw dierenarts mogelijk een aantal specifieke tests doen. Hij kan de traanproductie meten en de druk in elk oog controleren. Hij kan ook een kleurstof in de ogen van uw hond doen om hem te helpen zien of er een verwonding of zweer is. Bloedonderzoek en een biopsie kunnen ook worden aanbevolen.
Mensen zijn niet de enigen die glaucoom kunnen krijgen. Honden krijgen het ook. Glaucoom treedt op wanneer de vloeistof in het oog niet goed kan wegvloeien. Dit veroorzaakt een pijnlijke drukopbouw. Terwijl glaucoom bij mensen langzaam verergert, gaat het bij honden zo snel dat zelfs met een snelle behandeling uw hond zijn gezichtsvermogen kan verliezen.
Symptomen zijn onder meer een verwijde pupil die niet op licht reageert. Andere tekenen van glaucoom zijn onder meer troebelheid, roodheid en zwelling, tranen en duidelijke pijn in het oog. Afhankelijk van de diagnose kan uw dierenarts medicijnen voorschrijven - zowel oraal als actueel - of een operatie uitvoeren. Geen van beide behandelingen bespaart noodzakelijkerwijs het gezichtsvermogen, maar ze kunnen de pijn van uw hond verlichten.
Progressieve retinale atrofie veroorzaakt uiteindelijk totale blindheid. Omdat het geleidelijk gebeurt, merkt u de vroege symptomen mogelijk niet op. Nachtzicht gaat meestal eerst. Het kan zijn dat uw hond terughoudend is om in het donker naar buiten te gaan, of dat hij tegen objecten aanbotst in donkere kamers. Omdat het beide ogen aantast, merkt u mogelijk dat de pupillen van uw hond groter worden als ze proberen meer licht binnen te brengen.
Volgens VeterinaryPartner.com kan een abnormale glans die bekend staat als "tapetale reflectie" worden gezien in de verwijde pupillen. Als het een troost mag zijn, PRA is niet pijnlijk, en blinde honden leren zich meestal goed aan te passen, met de hulp van hun baasje.
Andere aandoeningen die pupilverwijding kunnen veroorzaken zijn onder meer kanker, trauma, reactie op medicatie of de consumptie van giftige stoffen. Angstige, angstige honden vertonen vaak verwijde pupillen. Maak geen aannames over de oorzaak van de vergrote pupillen van uw hond en geef hem geen medicijnen zonder toestemming van de dierenarts.
