Als ik met de dieren zou kunnen praten, stel je het dan voor
Chatten met een chimpansee in chimpansee
Stel je voor dat je met een tijger praat, met een cheeta praat
Wat een mooie prestatie zou dat zijn
Leslie Bricusse
“Praat met de dieren”
Hoe cool zou het zijn om met dieren als Dr. Dolittle te praten? Wat als we blaffen of miauwen in het Engels zouden kunnen vertalen, zodat we beter zouden begrijpen wat onze behaarde metgezellen ons vragen of vertellen? De mogelijkheid om gewoon vragen Max de familiehond als hij moe was of zich ziek voelde, zou gemakkelijker en minder zorgwekkend zijn dan proberen zijn lethargie te ontcijferen.
Welnu, volgens futuristen Anne Lise Kjaer en William Higham, die werden geïnterviewd voor het 2017-rapport "Shop the Future" in opdracht van Amazon, wordt het vooruitzicht dat iemand een huisdierenvertaler ontwikkelt realistischer naarmate de vraag naar huisdiergerelateerde producten blijft toenemen. toenemen. Ze voorspellen zelfs dat de technologie binnen de komende 10 jaar beschikbaar kan zijn voor consumenten.
Hoewel er al een handvol hond-naar-mens en mens-naar-hond vertaler-apps beschikbaar zijn, zijn de beoordelingen gemengd - of de app kan eigenlijk worden beschreven als een grap of spel. Maar in werkelijkheid werken onderzoekers in de Verenigde Staten en elders aan het decoderen van dierentaal met behulp van kunstmatige intelligentie (AI) en machine learning. Vooruitgang in deze technologieën - inclusief dramatische verbeteringen in automatische spraakherkenning en vertaling - zal uiteindelijk vertalingen in dierlijke taal mogelijk maken.
Constantine Slobodchikoff, PhD, is een diergedragsdeskundige en natuurbeschermingsbioloog die al meer dan 30 jaar diercommunicatie en sociaal gedrag bestudeert. Als professor in de biologie aan de Northern Arizona University ontwikkelde Dr. Slobodchikoff een algoritme dat de vocalisaties van prairiehonden ontcijferde, die hij op dat moment bestudeerde, met de hulp van een computerwetenschapper-collega.
In 2017 richtte Dr. Slobodchikoff Zoolingua op, een bedrijf dat AI en cloudcomputing gebruikt om hondengeblaf en andere geluiden, gezichtsuitdrukkingen, lichaamstaal en gedrag te decoderen, en vervolgens de hondenbezitter te vertellen wat de hond probeert te zeggen. Het werk bevindt zich in een vroeg stadium, maar Dr. Slobodchikoff en zijn collega's verzamelen duizenden video's van honden die verschillende blaffen en lichaamstaal vertonen. Deze video's zullen worden gebruikt om een AI-algoritme over deze communicatiesignalen te leren om uiteindelijk een apparaat te maken dat blaffen en inslagen in Engelse woorden kan vertalen.
Een in Boedapest gevestigd team van onderzoekers, Vilmos Csányi, Ácám Miklósi en József Topál, richtte in 1994 het Family Dog Project op om aspecten van hondencommunicatie en -cognitie te onderzoeken, waaronder het gebruik van contextspecifieke vocalisaties door honden. In de afgelopen 20 jaar heeft het Family Dog Project ten minste drie akoestisch verschillende grommen geïdentificeerd:een om dreigende vreemden af te schrikken, een om te waarschuwen tegen het aanraken van hun eten en een voor gebruik in speelsituaties. De onderzoekers konden ook zes verschillende soorten blaffen onderscheiden:blaffen die werden geproduceerd wanneer honden alleen werden gelaten, tijdens gesimuleerde vechtscenario's, in aanwezigheid van een vreemdeling, als reactie op een bal of speelgoed, tijdens het spelen met hun baasje en in reactie op wordt gevraagd om te gaan wandelen. Onderzoekers van het Family Dog Project zijn ook begonnen met het gebruik van algoritmen voor machinaal leren om deze verschillende blaffen te categoriseren, waardoor de deur werd geopend voor het creëren van een geautomatiseerde decoder die de "taal" en het gedrag van honden in menselijke taal kan vertalen.
Het lijdt weinig twijfel dat honden communiceren met mensen, andere honden, andere dieren en zelfs levenloze objecten. Maar op dit moment kan het een hele uitdaging zijn om te begrijpen wat honden ons vertellen. In staat zijn om duidelijker met honden te communiceren, zou zeker een deel van het giswerk bij de zorg voor hen kunnen wegnemen.
Misschien kan technologie ooit - in de nabije toekomst - van ons allemaal huisdierbezitters Dr. Dolittles maken.
