Dusty, onze kleine Pommeren van acht pond, grijpt een kauwhoef en dartelt onder de salontafel met zijn prijs. Tucker, de 75-pond Cattle Dog-mix nadert, begerig naar de hoef kijkend. Dusty krult zijn lip en laat een verrassend overtuigende grom horen voor zo'n kleine hond. Ondanks het feit dat hij de hoef gemakkelijk van de veel kleinere hond zou kunnen wegnemen, trekt Tucker zich terug en laat Dusty rustig kauwen. We kijken en grinniken om het minidrama dat zich bijna dagelijks in onze woonkamer afspeelt.
Het komt het meest voor dat honden hun voedsel verdedigen, maar eetbare items zijn niet de enige dingen die honden van alle potentiële rivalen zullen onthouden. Sommige honden zullen hun "bezit" van speelgoed, een favoriete slaapplaats of de waterbak verdedigen. Gedragsdeskundigen en hondentrainers noemen dit beschermende gedrag 'resource guarding'.
Een hond die zijn voedsel verdedigt tegen andere honden, vertoont een volkomen normaal en passend hondengedrag. In het wild, waar voedselvoorziening gelijk staat aan leven, heeft de hond die zijn eten gemakkelijk opgeeft een slechte overlevingskans. Omdat het overleven van individuen belangrijk is voor het overleven van de roedel, onderschrijven roedelleden met een hogere rang vaak, hoewel niet altijd, een filosofie van "bezit is negen tienden van de wet". Het is over het algemeen het risico op verwonding van een roedellid niet waard om ruzie te maken over een beetje eten of botten.
Bewaken voor mensen
Het bewaken van hulpbronnen is natuurlijk veel minder acceptabel als het op ons is gericht. Voor onze eigen veiligheid willen we dat honden begrijpen dat alles wat ze hebben echt van ons is. Maar honden zijn waarschijnlijk enigszins in de war door de schijnbare onwetendheid van onze soort over de "negentiende"-regel. De meeste honden zijn meegaand en leren hun felbegeerde bezittingen zonder veel poespas af te staan aan hun baasjes, maar van tijd tot tijd besluit een van onze hondenvrienden agressief zijn eigendomsrechten op iets te doen gelden:een kostbaar speeltje, een smakelijke ongelooide huid kauwen, of een kom eten. Als dit uw hond beschrijft, heeft u een serieus probleem.
Identificeer objecten van geschil
Hoe specifieker de bewaking, hoe gemakkelijker het gedrag te managen is. Als uw hond bijvoorbeeld alleen truffels bewaakt, bent u redelijk veilig - voor $ 20 per pond zal uw hond niet vaak struikelen over een vergeten stapel van de kostbare schimmel. Als iets dat ook maar enigszins eetbaar is, binnen zijn definitie van 'bewaakbaar' valt, staat u echter voor een veel grotere uitdaging.
Gegeneraliseerde voedselbewaking is de meest voorkomende manifestatie van het bewaken van hulpbronnen, en vaak de gevaarlijkste, omdat het vrijwel onmogelijk is om de aanwezigheid van voedsel in de omgeving van de hond te beheersen. Hoe ijverig je ook bent, hij zal onvermijdelijk een koekje vinden dat tussen de kieren van de bank is gevallen, een zak fastfoodresten in de goot of een storting van kattenpoep in de tuin. (Hoewel we kattenpoep misschien niet als eetbaar beschouwen, is alles wat consumeerbaar is voor een hond voedsel.)
Bepaal de mate van bewaking
Hulpbronnen bewaken beschrijft een continuüm van gedragingen, die er allemaal op wijzen dat een hond zich niet op zijn gemak voelt met de aanwezigheid van u of een ander mens in zijn 'ruimte' terwijl hij in het bezit is van een waardevol artikel. Laten we eens kijken naar een beschrijving van verschillende gedragingen om voedsel te bewaken, van gedrag dat geen risico vormt voor de menselijke metgezellen van de hond tot gedrag dat een ernstig risico vormt:
Niveau 1: De ideale en veiligste reactie wanneer je Fido bij zijn voerbak benadert, is dat hij stopt met eten, met zijn staart kwispelt en naar je toe komt om je te begroeten. Hij vertelt je dat hij je niet als een bedreiging voor zijn eten ziet, of als hij dat wel doet, het hem niet kan schelen. Het eten is niet zo belangrijk voor hem; hij wil het graag met je delen.
Niveau 2: Een iets minder perfecte maar nog steeds zeer veilige reactie is dat Fido naar je kijkt, met zijn staart kwispelt en doorgaat met eten, maar nog steeds ontspannen is over je aanwezigheid in de voedselzone.
Niveau 3: Het eerste teken van ongemak van Fido's kant is meestal een lichte spanning van zijn lichaam als je dichterbij komt. Hij kan ook met zijn staart kwispelen. Als de snelheid van de kwispelen echter toeneemt naarmate je dichter bij hem komt en de hoeveelheid spanning in zijn lichaam, communiceert hij dat jouw aanwezigheid in de buurt van zijn bronnen hem een ongemakkelijk gevoel geeft.
Niveau 4: Naarmate het ongemak van de hond escaleert, neemt ook zijn gedrag toe. Op het volgende niveau zie je waarschijnlijk een schittering in zijn ogen als hij naar je kijkt, misschien een grauw van de lip, misschien een laag gegrom en een duidelijke toename van de eetsnelheid. Een zeer effectieve manier om te voorkomen dat u iets van zijn eten krijgt, is door hem snel te laten eten.
Niveau 5: Als het voer draagbaar is, zoals een kauwhoef of varkensoor, op dit niveau, kan de hond het item onder een stoel, een bed of in zijn bench dragen en dan naar je grommen als je te dichtbij komt. Als hij het niet kan oppakken, kan hij proberen de voerbak verder van je af te duwen als je doorgaat met overtreden.
Niveau 6: Een serieuze voedselbewaker is meer dan bereid om wat tanden in zijn waarschuwingen te zetten. In een handomdraai is de volgende stap op het continuüm - geen contact met je vlees, maar een ondubbelzinnige verklaring dat Fido niet bereid is zijn eten met je te delen.
Niveau 7: Naarmate Fido's bescherming toeneemt, neemt ook de bedreiging voor uw veiligheid (of de veiligheid van het passerende kind) toe. Ernstiger dan een makkie is de daadwerkelijke beet. Zelden breekt een voedselbeet de huid niet af - het contact is meestal erg snel en hard, en kan bestaan uit meerdere prikkende beten die omhoog bewegen langs de arm of het gezicht van de overtreder.
Niveau 8: Ernstige voedselbewaking kan zelfs op afstand worden geactiveerd. Op het sterkste niveau kan zelfs een persoon aan de andere kant van de kamer worden gezien als een bedreiging voor het zeer gewaardeerde voedsel of item, en het gedrag van de hond kan zeer snel en alarmerend escaleren met een schijnbaar onschuldige beweging, zelfs van ver weg.
Gedragsaanpassing
De sleutel tot het winnen van de strijd om het bewaken van hulpbronnen ligt in:
1.) uitstekend beheer van bewaakte middelen in aanwezigheid van de hond, en
2.) de hond overtuigen dat uw aanwezigheid geen bedreiging vormt voor zijn voedselvoorziening.
Hij moet je eerder zien als de welkome voorbode van alle heerlijke verbruiksartikelen. Uw aanwezigheid in de buurt van uw hond zou een betrouwbare voorspeller moeten zijn van de komst van meer goede dingen, niet minder. Uw rol als welwillende distributeur van waardevolle hulpbronnen is de basis van uw gedragsbeheer- en wijzigingsprogramma.
Het goede nieuws is dat niet alle honden die een laag niveau van bewakingsgedrag vertonen, door zullen gaan naar hogere niveaus. Het gedrag dat u ziet, is misschien wel het slechtste dat ze ooit bieden, vooral als u een programma voor gedragsaanpassing implementeert voordat de reactie escaleert. De prognose voor succesvolle gedragsverandering verbetert aanzienlijk als u zo snel mogelijk met een programma begint.
Het slechte nieuws is dat honden van een hoger niveau je niet per se waarschuwingen op een lager niveau geven voordat ze een aanval lanceren. Hogere niveaus van resourcebewaking kunnen een grote uitdaging zijn om aan te passen. Ondertussen vormt het gedrag een extreem hoog risico op letsel voor de mensen rond de hond, vooral kinderen.
Een bekwame en deskundige eigenaar kan mogelijk het gedrag van voedselbewaking effectief aanpassen tot niveau 4 of 5. Alles daarbuiten vraagt zeker om de hulp van een gekwalificeerde trainer of gedragstherapeut. Iemand die niet zeker is van het werken met het gedrag van de hond op lagere niveaus, of die probeert en geen vooruitgang boekt, moet ook professionele hulp zoeken bij de hond.
Het kan veel werk zijn om het gedrag van een resource-guarder te beheren en aan te passen. U moet:
• Beheer het gedrag door middel van middelenbeheer, tenzij en totdat het gedrag volledig en met succes is gewijzigd. U moet alle potentiële bewakingstriggers identificeren en verwijderen. Voedselbakken, zelfs lege, mogen niet op de grond blijven liggen. Gevulde Kongs, favoriete speeltjes, ballen, kussens - alles dat zelfs maar een milde reactie op bezit veroorzaakt - moet worden opgeborgen en alleen in zeer gecontroleerde omstandigheden aan de hond worden gegeven.
• Verplaats het voergebied van de hond van een gebied met veel verkeer naar een gebied met weinig verkeer om het risico te minimaliseren. Een hond die regelmatig in de keuken wordt gevoerd, mag de hele kamer bewaken. Een hond die op de achterporch wordt gevoerd, mag de hele tuin bewaken. Kies een weinig gebruikte kamer, minstens 3 meter breed, waar bezoekers niet snel in zullen struikelen, zoals het souterrain of de voorraadkast.
• Besteed twee tot vier weken aan de voorbereiding van uw hond op het programma. Twee tot drie keer per dag voeren. Beperk hem uit de buurt van het voergebied. Plaats de voerbak in de voerruimte, breng de hond naar de kamer, verlaat de kamer en sluit de deur tot hij klaar is met eten, maximaal 30 minuten.
• Woon een positieve hondentraining bij met een verscheidenheid aan begeerlijke lekkernijen als beloning. (Doe dit niet als uw hond agressief uitvalt naar voedsel in uw hand). Zorg ervoor dat u de trainer laat weten dat uw hond een resource-guarder is.
• Implementeer een programma "Niets in het leven is gratis", waarbij de hond alle goede dingen moet verdienen. Laat hem zitten of liggen om alles te krijgen wat hij wil, inclusief eten, speelgoed, aandacht en naar buiten gaan om te spelen.
• Train hem meer. Een vermoeide hond is een braaf hondje. Als het weer het toelaat, kunnen drie tot vier 15-20 minuten durende apporteersessies wonderen verrichten bij het verminderen van ongepast gedrag. Pas op voor een zonnesteek; overdrijf niet bij warm weer. Besteed meer tijd aan de hond in het algemeen en doe dingen die jullie allebei leuk vinden.
• Identificeer en vermijd situaties die agressie uitlokken.
• Leer de hond om op commando te "geven" (zie "Geven en nemen", pagina 13).
• Vermijd het straffen van de hond als er voedsel wordt bewaakt of een ander agressief incident plaatsvindt.
• Implementeer een desensibilisatieprogramma (zie kader, hieronder) na twee tot vier weken na al het bovenstaande te hebben gedaan. Dit complete programma kan vier tot acht maanden of langer duren.
Het uiteindelijke resultaat
Sommige honden worden met succes en volledig gerehabiliteerd door middel van modificatieprogramma's voor het bewaken van hulpbronnen, vooral degenen die alleen gedrag op een lager niveau vertonen. Velen zijn dat niet. Het is zeer waarschijnlijk dat u het nieuwe niet-bewakende gedrag van uw resource guard altijd zult moeten versterken en situaties zult moeten vermijden die de bewaking opnieuw zouden kunnen activeren.
Omdat kleine kinderen bijna altijd met eten komen - koekjes, crackers, enz. - en ze van nature dichter bij het eigen niveau van de hond staan, zijn veel eerdere hulpbronbewakers nooit betrouwbaar in de buurt van kinderen. Honden en kleine kinderen mogen natuurlijk nooit zonder toezicht bij elkaar worden gelaten, maar dit gaat veel verder. Veel gezinnen kiezen er begrijpelijkerwijs voor om hun honden die hun hulpbronnen bewaken te herplaatsen in plaats van een serieuze beet te riskeren. Natuurlijk is het vinden van een goed huis voor een hond met een geschiedenis van agressie nog een andere grote uitdaging.
Het rehabiliteren van een resource guard kan een enorme inzet van tijd, middelen en emotie vergen. Gedurende het hele programma lopen u, andere gezinsleden en bezoekers van uw huis het risico gebeten te worden als het programma onbedoeld uitglijdt.
We juichen verantwoordelijke hondenbezitters toe die bereid zijn de nodige inspanning te leveren om het gedrag van hun hond te veranderen. We dringen er ook bij hen op aan om lang en hard na te denken over hun inzet en aansprakelijkheid, en om realistisch te zijn over de vraag of ze in staat zijn te doen wat nodig is om de veiligheid van anderen te waarborgen tijdens het herprogrammeringsproces van een resource-guarder. En we juichen als we rapporten ontvangen van degenen die erin zijn geslaagd hun honden te laten 'delen'.
Geven en nemen:een goed spel voor ALLE honden om te lerenU kunt helpen voorkomen het bewaken van hulpbronnen bij een hond die geen openlijke tekenen van het gedrag vertoont door hem een spel van geven en nemen te leren. Opmerking: Doe dit niet als uw hond uitvalt en agressief probeert om lekkernijen uit uw hand te grijpen.
Begin door hem speelgoed aan te bieden dat hij leuk vindt (maar niet extreem is) waardevol voor hem). Als hij zijn mond opendoet, zeg je "Take It!" Als hij dat doet, vertel hem dan dat hij een brave jongen is en bied hem dan iets lekkers aan.
Als hij zijn mond opent om het snoepje te pakken en het speeltje laat vallen, zeg je 'Geef' (of 'Verhandel' of 'Delen') en laat hem aan het snoepje knabbelen terwijl je het speeltje oppakt. Het knabbelgedeelte is belangrijk. Als je hem het lekkers laat eten en dan probeer het speelgoed op te rapen, hij zal ertegen racen, wat het bewaken van hulpbronnen kan aanmoedigen.
Terwijl hij aan het knabbelen is, pak je het speeltje langzaam en rustig op. Laat hem het lekkers opeten, bied hem dan het speeltje opnieuw aan en zeg "Take It!" terwijl hij zijn mond eromheen doet.
Dit spel wordt meerdere keren per dag geoefend, een paar herhalingen per keer, en leert uw hond het zeer nuttige gedrag van "geven" op commando. Hij zal ook leren dat als hij je iets opgeeft, de kans groot is dat hij het weer terugkrijgt, of iets beters.
Als hij het speeltje niet wil aannemen: Zoek een speeltje dat hij leuker vindt. Als hij slechts een milde resource guard is (niveau 3 of 4), kun je zelfs speelgoed gebruiken zoals een Kong met een koekje erin. Gebruik een lekkernij van lage waarde (een flauw koekje of cracker) in het speelgoed, en een veel waardevollere traktatie (een stuk kaas of rosbief) voor zijn beloning.
Als hij het speeltje niet laat vallen voor de traktatie: Je hebt een veel betere traktatie nodig. Wees hier niet gierig; harde droge koekjes en stukjes hondenbrok zijn misschien niet opwindend genoeg om hem te overtuigen een speeltje op te geven dat hij leuk vindt. Zelfs de taaiste noot barst meestal voor zoiets als een stuk sardine of een hotdog voor babyvoeding.
Als hij na een paar keer gewoon het lekkers zoekt en het speeltje negeert: Mooi zo! Je overtuigt hem ervan dat de spullen die je hebt beter zijn dan de spullen die hij heeft. Dat is wat je wilt hem te denken. Je kunt ofwel plannen om slechts een paar herhalingen per sessie te doen, of je kunt geleidelijk verhoog de waarde van het object dat hij met u deelt.
Als uw hond eenmaal heeft geleerd het spel van geven en nemen te spelen, kunt u het voor andere voorwerpen dan speelgoed gebruiken. Wanneer hij iets grijpt dat hij niet zou moeten hebben, zoals je nieuwe Nikes of de afstandsbediening, in plaats van het "Chase" -spel te spelen, ga dan een leuke traktatie halen en vraag hem om te delen. Hij zou graag willen ruilen.
Als uw hond zijn voorwerp niet wil ruilen voor het lekkers in uw hand, of erger nog, het agressief begint te bewaken, laat u waardevolle lekkernijen op de grond vallen in een pad dat van het voorwerp wegleidt. Als hij het laat vallen om het snoepspoor te volgen, wacht dan tot hij er ver van verwijderd is en laat iemand anders het oprapen, of laat een grote stapel lekkernijen voor hem achter en loop rustig terug naar het voorwerp en raap het zelf op. Indien nodig, Hans en Grietje hem met een snoepspoor een andere kamer in en sluit de deur voordat je hem oppakt. Evalueer vervolgens uw trainingsprogramma opnieuw om erachter te komen waar u de fout in bent gegaan en overweeg een professional in te schakelen om u te helpen.
Desensibilisatie van voedselschaal Dit programma kan vier tot acht maanden duren (of langer) om een serieuze voedselbewaker te rehabiliteren - en zelfs dan zal uw hond misschien nooit helemaal betrouwbaar worden. Als je op enig moment bang bent of je niet in staat voelt om met de hond om te gaan, bel dan een gekwalificeerde positieve professionele trainer of gedragstherapeut. Dit programma mag alleen worden uitgevoerd door volwassenen of zeer verantwoordelijke oudere tieners. Ga niet naar de volgende fase vóór de aangegeven minimale tijd, of voordat het gedrag van de hond volkomen kalm is in de vorige fase. Houd er ook rekening mee dat het volgen van het onderstaande programma niet uw veiligheid garanderen.
Fase 1:Geen kom (één tot twee weken)
Plaats de dagelijkse maaltijd van de hond in een kom op een aanrecht of plank in zijn voerkamer. Voeg een aantal hoogwaardige lekkernijen toe als onderdeel van de maaltijd. Plan meerdere voedingssessies gedurende de dag. Geef hem in elke sessie een kwart tot een tiende van zijn dagrantsoen, stuk voor stuk, met de hand. Als hij agressief naar je hand uitvalt tijdens het voeren, bind hem dan vast en voer hem zijn maaltijden, stuk voor stuk, door ze net buiten het bereik van de longen te gooien. Wacht elke keer tot hij stil zit om hem een ander stuk te gooien.
Fase 2:Lege kom, enkele stuks (twee tot vier weken)
Plan meerdere voedingssessies gedurende de dag. Plaats de dagelijkse maaltijd van de hond in een kom op een aanrecht of plank in zijn voerkamer. Zet zijn lege kom op de grond voor je voeten. Wissel af tussen het geven van meerdere stukken uit je hand, per stuk, en meerdere stukken voedsel laten vallen, per stuk, vanaf heuphoogte in zijn voerbak. Wacht tot hij elk stuk heeft afgemaakt voordat je het volgende laat vallen.
Fase 3:Lege kom, meerdere stukken (twee tot vier weken)
Plaats tijdens verschillende voerbeurten gedurende de dag de dagelijkse maaltijd van de hond in een kom op een aanrecht of plank in zijn voerkamer. Zet zijn lege kom op de grond voor je voeten. Laat verschillende vallen stukjes eten in zijn voerbak en wacht tot hij ze op heeft. Voer hem dan verschillende stukjes, één voor één, uit je hand. Laat nu nog een paar stukjes in zijn kom vallen. Terwijl hij die eet, laat je meer lekkers, één voor één, vanaf zijn middel in zijn kom vallen.
Fase 4:Twee gedeeltelijke kommen (twee tot vier weken)
Nogmaals, plan meerdere voedingen gedurende de dag en plaats de maaltijd van de hond in een kom op een aanrecht of plank in zijn voerkamer. Doe een handvol voedsel in elk van de twee kommen en plaats een kom op de grond. Doe voedsel met een lagere waarde in de kommen; bewaar het hoogwaardige voedsel voor het laten vallen van traktaties. Als je de kom niet veilig kunt neerzetten in het bijzijn van je hond, bind hem dan vast, zet hem op een zit-stay of sluit hem de kamer uit terwijl je de kom neerzet.
Terwijl hij uit de eerste kom eet, plaats je de tweede kom op een veilige afstand op de grond. "Veilig" hangt af van uw hond en kan wel 10 tot 15 voet of meer zijn. Err aan de kant van voorzichtigheid. Keer terug naar de eerste kom en laat er wat lekkers in vallen terwijl hij doorgaat met eten.
Als hij klaar is met de eerste kom, stop dan met het laten vallen van lekkernijen en leid hem naar de tweede kom. Terwijl hij uit de tweede kom eet, ga je terug naar de eerste kom en pak je deze op. Ga door met het laten vallen van lekkernijen in de kom waaruit hij aan het eten is.
Gedurende de twee tot vier weken van deze fase plaats je de kommen heel geleidelijk – een paar centimeter per keer – steeds dichter bij elkaar. Let op tekenen van spanning of agressie. Als je er een ziet, heb je de afstand te snel gesloten; ga terug naar de afstand tussen de kommen waar hij ontspannen was en werk een aantal dagen op die afstand voordat hij de kommen weer dichter bij elkaar brengt.
Fase 5:Meerdere gedeeltelijke kommen (twee tot vier weken)
Herhaal de vorige fase en gebruik meerdere kommen (maximaal zes). Je kunt alle kommen tegelijk klaarmaken en op het aanrecht zetten, maar ze één voor één op de grond zetten, terwijl hij uit de eerste kom eet. Ga door met het laten vallen van lekkernijen in de kom waaruit hij aan het eten is, en raap af en toe een lege op die zich op veilige afstand van de hond bevindt. Verminder tijdens deze fase het aantal maaltijden tot twee of drie. Zoek ook naar mogelijkheden buiten de voedertijd om snoepjes in de buurt van de hond te laten vallen wanneer hij in het bezit is van andere redelijk waardevolle items.
Fase 6:De hond roepen (twee tot vier weken)
Herhaal fase 5, maar probeer de hond vanaf een afstand van twee tot twee meter naar je toe te roepen, net als hij het eten in een kom opeet. Laat de andere kommen klaarstaan, zodat hij je moet passeren om naar een andere kom te gaan. Zorg ervoor dat je hem een zeer waardevolle traktatie geeft als hij naar je toe komt. Begin hem geleidelijk te vragen om voordat naar je toe te komen hij maakt het eten in de kom op – eerst, als hij bijna klaar is, dan wanneer er meer en meer over is. Zolang hij ontspannen blijft, ga je geleidelijk dichter naar de voerbak waar hij aan het eten is voordat je hem roept.
Oefen deze fase minstens een volledige week voordat je dichter bij hem komt. Zoek ook naar mogelijkheden buiten de voedertijd om hem naar je toe te roepen om hem waardevolle traktaties te geven als hij in het bezit is van andere redelijk waardevolle items.
Fase 7:mensen toevoegen (twee tot zes weken)
Begin terug bij Fase 1, laat een tweede persoon de oefeningen herhalen. Dit moet een andere persoon zijn die dicht bij de hond staat, geen kind en geen vreemde. Laat de persoon door de fasen gaan, waarbij je tot een week aan elke fase of langer indien nodig doorbrengt. Als hij het goed doet met een tweede persoon, voeg dan een derde toe en dan een vierde. Zorg ervoor dat u mensen gebruikt die goed zijn opgeleid in hun trainingstaken en die instructies kunnen opvolgen.
Fase 8:Uit de kast komen (twee tot zes weken, voor de rest van het leven van de hond)
Nogmaals, beginnend bij Fase 1, verplaats de voerbakoefeningen vanuit de voerruimte van de hond naar andere delen van het huis:de keuken, de eetkamer, de studeerkamer, enz. Ervan uitgaande dat de training goed vordert, zou u in staat moeten zijn relatief snel door de fasen te gaan. Ga door met het zoeken naar andere real-life resource-relevante mogelijkheden om de boodschap te versterken dat uw aanwezigheid meer goede dingen betekent. Onthoud dat, afhankelijk van het succes van uw desensibilisatieprogramma, uw hond die de middelen bewaakt, nooit helemaal betrouwbaar zal zijn in de aanwezigheid van waardevolle items. Wees je de rest van het leven van je hond altijd bewust van de omgeving en wees voorbereid om in te grijpen als er een potentieel risico is.
