Oudere honden ontwikkelen vaker mestceltumoren. Mestceltumoren kunnen overal op het lichaam van een hond worden gevonden, maar bevinden zich meestal in de oppervlakkige lagen van de huid. Hoewel de tumoren meestal op zichzelf worden gevonden als afzonderlijke tumoren, is het mogelijk dat de hond meer dan één tumor heeft. Er zijn verschillende behandelingsopties beschikbaar voor deze tumoren, waaronder een medicijn genaamd prednison. Werk nauw samen met uw dierenarts om deze aandoening te behandelen en om uw hond de best mogelijke prognose te geven.
Dit type tumor komt vrij vaak voor bij honden. Volgens Holly Nash, DVM, DS, van de Veterinary Services Department of Doctors Foster and Smith, vormen mestceltumoren ongeveer 20 procent van alle gevallen van huidtumor bij honden. Dierenartsen kunnen mestceltumoren diagnosticeren door een naald in de tumor te steken en een microscoop te gebruiken om de cellen te onderzoeken. Geneesmiddelen (zoals prednison), chirurgie en bestralingstherapie kunnen allemaal worden gebruikt om de tumoren te behandelen. Mestceltumoren zijn kankerachtig.
Mestceltumoren komen veel vaker voor bij oudere honden. Hoewel deze tumoren bij een hond van elke leeftijd kunnen voorkomen, komen de meeste gevallen voor bij oudere honden tussen de 8,5 en 9,5 jaar oud.
Prednison is een glucocorticoïde, een soort steroïde. Het werkt ontstekingsremmend en het immuunsysteem onderdrukkend. Prednison is verkrijgbaar in verschillende vormen, waaronder tabletten, siropen en injecties. Het is alleen op recept verkrijgbaar.
Hoewel prednison de mestcellen niet kan doden, is het een steroïde en wordt het gebruikt om de tumor te verkleinen en de ontsteking te verminderen. Helaas zijn de resultaten meestal slechts ongeveer één tot twee maanden zichtbaar. Wanneer mestcellen worden gestimuleerd, geven ze histamine af die netelroos en andere symptomen van allergieën kunnen veroorzaken. Prednison wordt vaak gebruikt om allergieën te behandelen, vanwege de ontstekingsremmende eigenschappen, waardoor het een goed medicijn is om de bijwerkingen van mestceltumoren te behandelen.
Prednison heeft veel mogelijke bijwerkingen. Bespreek eventuele zorgen met uw dierenarts. Enkele bijwerkingen zijn een toename van dorst en eetlust, hijgen, rusteloosheid, braken of diarree, gewichtstoename en infecties van de huid of blaas. Het kan ook een wisselwerking hebben met sommige medicijnen, zoals niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen.
Voor de behandeling van mestceltumoren wordt prednison gewoonlijk gedurende ten minste zes maanden gebruikt. De hond kan op dat moment van het medicijn worden gespeend als er geen nieuwe tumoren aanwezig zijn. Bespreek de juiste dosering met uw dierenarts, aangezien de dosis van veel factoren afhangt, zoals het gewicht van de hond, de aandoening die wordt behandeld en hoe de hond op de medicatie reageert. Prednisondosering voor honden kan variëren van 0,1 tot 3 mg per pond. Volg de aanwijzingen van uw dierenarts zorgvuldig op. Het is meestal nodig om de hond langzaam van dit medicijn te spenen, dus stop niet plotseling met de prednisontherapie, tenzij uw dierenarts u heeft gevraagd.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
