Mestceltumoren zijn goed voor ongeveer 20 procent van alle huidtumoren bij honden. Symptomen van mestceltumoren bij honden zijn vrij eenvoudig, omdat u deze gezwellen meestal op uw huisdier kunt zien of voelen. Als een mestceltumor vroeg wordt ontdekt, is een operatie vaak curatief. Als de tumor echter is uitgezaaid of uitgezaaid, is de prognose niet goed. Als u gezwellen op uw hond opmerkt, breng hem dan zo snel mogelijk naar de dierenarts om de gezwellen te laten beoordelen.
Mestcellen worden aangetroffen in het bindweefsel van honden, vlakbij het huidoppervlak. Technisch bekend als mastocytomen, zijn mastceltumoren over het algemeen enkelvoudige gezwellen, hoewel ze in meerdere massa's kunnen voorkomen. Als een tumor goed gedifferentieerd is - dat wil zeggen, cellen heeft die op normale cellen lijken - kan een hond haar op de tumorplaats verliezen, maar de groei bloedt zelden. Deze tumoren groeien langzaam en worden meestal tussen de 1 en 4 centimeter groot. Als een tumor ongedifferentieerd is, of cellen heeft die niet op normaal weefsel lijken, kan deze erg snel groeien en zweren, waardoor het dier duidelijke pijn krijgt. Het gebied eromheen kan rood worden en vocht bevatten. Symptomen van interne mestceltumoren zijn braken, verlies van eetlust en zwarte, teerachtige ontlasting.
De meeste mestceltumoren komen voor op de romp of in het gebied tussen de anus en de geslachtsdelen. Bij vrouwen is dat tussen de vulva en de anus; bij mannen is het tussen het scrotum en de anus. Andere locaties waar mestceltumoren kunnen ontstaan, zijn de benen en poten, en de nek en het hoofd. Mogelijk merkt u een vergroting van de lymfeklieren rond de plaats van een tumor. Zelden ontwikkelen mestceltumoren zich intern, zodat u ze niet kunt zien. Tumoren die groeien in de anale/genitale regio, het nagelbed, de mond of de snuit hebben meestal de slechtste prognose.
Hoewel elke hond een mestceltumor kan ontwikkelen, is de kans groter dat bepaalde rassen dit doen. Deze omvatten de beagle, de bokser, de Boston-terriër, de bullmastiff, de Engelse bulldog, de cocker-spaniël, de Engelse setter, de golden retriever, de Shar-Pei, de schnauzer en de Labrador retriever. Mestceltumoren komen in gelijke mate voor bij mannen en vrouwen; ze komen het vaakst voor bij oudere hoektanden.
Uw dierenarts zal een biopsie van de tumor uitvoeren om het type cellen in de groei te identificeren en het stadium van de ziekte te bepalen. Ze zal ook echo's en röntgenfoto's maken om de grootte en locatie van de tumor te bepalen. Chirurgische verwijdering van de tumor is bijna altijd geïndiceerd, samen met verwijdering van eventuele aangetaste lymfeklieren. Uw hond kan ook chemotherapie en bestraling ondergaan. De prognose van uw hond hangt af van de graad en mate van invasie van de tumor.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
