Spierverlies is vaak een teken van een andere ziekte die een veterinaire diagnose en behandeling vereist. Enkele veelvoorkomende oorzaken van spierverlies bij honden zijn myositis, degeneratieve myelopathie, hypothyreoïdie en sommige door teken overgedragen ziekten.
Degeneratieve myelopathie is een aandoening waarbij het ruggenmerg van een hond na verloop van tijd degenereert. Naast spierverlies, zijn de symptomen onder meer wiegen in de achterhand bij het staan, gemakkelijk omvallen wanneer er vanaf de zijkant wordt geduwd, moeite met opstaan en slepen met de achterpoten tijdens het lopen. Naarmate de ziekte voortschrijdt, kunnen honden verlamd raken en de controle over hun blaas en darmen verliezen.
De ziekte komt het meest voor bij Duitse herders, Siberische husky's en collies in de leeftijd van 4 tot 14 jaar. Degeneratieve myelopathie wordt gediagnosticeerd door andere aandoeningen uit te sluiten die de symptomen kunnen veroorzaken, zoals artritis en heupdysplasie. Diagnostische tests kunnen röntgenfoto's en andere diagnostische beeldvorming, weefselbiopten en cerebrospinale vloeistofanalyse omvatten. De oorzaak van degeneratieve myelopathie is onbekend en er is geen effectieve behandeling .
Hypothyreoïdie, of een traag werkende schildklier, veroorzaakt bij honden spierverlies, gewichtstoename, haaruitval, doffe vacht en een schilferige huid. Het wordt het meest gezien bij rassen zoals golden retrievers, Ierse setters en teckels in de leeftijd van 4 tot 10 jaar. De aandoening kan gemakkelijk worden gediagnosticeerd met een bloedtest en wordt behandeld met een oraal medicijn dat levothyroxine of L-thyroxine wordt genoemd.
Myositis is een spierziekte die aanvankelijk zwelling in de spier veroorzaakt en later resulteert in spierafbraak. Specifieke symptomen variëren afhankelijk van welke spieren worden aangetast. Kauwmyositis beïnvloedt de spieren die honden gebruiken om te kauwen, waardoor ze moeilijk kunnen eten of drinken. Naarmate de ziekte vordert, sluiten de spieren zich uiteindelijk, waardoor uw hond zijn bek niet meer kan openen.
Polymyositis, of gegeneraliseerde myositis, beïnvloedt meerdere spieren in het lichaam van de hond. Symptomen kunnen zijn:spierpijn, een stijve poort, braken en moeite met slikken.
Polymyositis wordt gediagnosticeerd met een spierweefselmonster om te controleren op ontsteking. Kauwmyositis wordt gediagnosticeerd met een bloedtest voor antilichamen tegen de kauwspieren. Aanvullende tests kunnen nodig zijn om onderliggende oorzaken te bepalen, zoals een virale of bacteriële infectie of kanker.
Myositis wordt meestal behandeld met hoge doses steroïden om de aanval van het immuunsysteem op de spieren te onderdrukken. Andere immunosuppressieve medicijnen zoals azathioprine of cytarabine kunnen ook worden gebruikt. In zeldzame gevallen kunnen honden worden gespeend van deze medicijnen. In de meeste gevallen zullen ze echter de rest van hun leven lage doses steroïden gebruiken.
De door teken overgedragen ziekte, Hepatozoonose, veroorzaakt spierverlies, koorts, pijn en oogafscheiding. De diagnose wordt bevestigd met behulp van een spierbiopsie. Er is geen remedie voor de ziekte, maar behandeling kan de levensduur en kwaliteit van leven van de hond helpen verlengen. Behandelingsopties omvatten antiparasitaire en ontstekingsremmende medicatie voor acute infecties. Het medicijn Decoquinate helpt een terugval van de ziekte te voorkomen. Zonder behandeling is hepatozoonose meestal binnen enkele maanden fataal.
Hepatozoonosis wordt gedragen door sommige teken en komt veel voor in het zuidelijke deel van de Verenigde Staten. In tegenstelling tot andere tekenziekten, zoals de ziekte van Lyme of Rocky Mountain Spotted Fever, dragen teken de ziekte niet over via een beet. Honden worden eerder geïnfecteerd wanneer ze een geïnfecteerde teek binnenkrijgen.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
