Er hangt veel af van het vermogen van een hond om de mensen om hen heen te lezen, en ze maken het tot hun missie om dit te doen. Wanneer je nieuw gedrag rond je hond vertoont, zullen ze je waarschijnlijk nauwlettend in de gaten houden. Misschien houden ze hun hoofd schuin terwijl ze elke beweging en elk geluid van je bestuderen in een poging erachter te komen wat er aan de hand is.
Als je iemand bent die van honden houdt, kun je er veel aan hebben om ze diezelfde beleefdheid te geven.
"Honden hebben oneindig veel geduld met ons en werken hard om te begrijpen wat we willen en wat we doen", zegt dr. Alexandra Horowitz van het Dog Cognition Lab van Barnard College. "Het is het waard", zegt ze, voor mensen "om te vertragen en te proberen [hen] te begrijpen."
Streven om in het hoofd van je hond te komen, betekent niet dat je de simpele geneugten van uitgaan met je vriend moet opgeven. "Ik denk dat als ik met een hond omga, het op dezelfde manier is als ik met ze omging toen ik een klein kind was", zegt dr. Erin Hecht, een assistent-professor die de hersenanatomie van honden bestudeert aan de afdeling Evolutionaire Biologie van Harvard University . "Maar aan de andere kant is er een deel van mijn brein dat naar hen kijkt en probeert te begrijpen wat ze doen en waarom."
Hieronder, met hulp van deze en andere experts, verdiepen we ons in wat we weten over hoe honden denken - en pakken we de grote vragen over hun innerlijke leven aan.
Dr. Stanley Coren, emeritus hoogleraar aan de Universiteit van British Columbia, zegt dat de mentale capaciteiten van honden vergelijkbaar zijn met die van 2- tot 3-jarige mensen als het gaat om het leren van nieuwe commando's, en dat dit in gedachten houden zal helpen u een hond te leren. "Als je de techniek niet zou gebruiken bij een mens van 2 tot 3 jaar oud", zegt hij, "dan zal het zeker niet werken bij je hond."
Maar dat maakt een volwassen hond nog niet het intellectuele equivalent van een menselijke peuter. De intelligentie van honden is aangepast aan hun eigen behoeften. Mensenkinderen vertonen geen instinctief vermogen om computercode te schrijven, literatuur te onderwijzen of een aantal werktaken uit te voeren weken na hun geboorte, maar herdershonden kunnen al heel vroeg in hun leven tekenen vertonen dat ze goed zouden zijn in hun werk.
Volgens menselijke maatstaven zullen mensen altijd slimmer zijn dan honden, maar er zijn gebieden zoals reukvermogen waarin de capaciteiten van honden de onze overtreffen. Denk aan het vermogen van honden om bijvoorbeeld kanker op te sporen bij hun baasjes.
Gedragsdeskundige Dr. Ian Dunbar herinnert zich studies die de vergelijkende zoekvaardigheden van honden en kinderen testten. Kinderen leken uit te blinken wanneer de taak deductie behelsde - wetende dat het object in kwestie ergens moest zijn, richtten ze zich op de resterende gebieden toen eerdere opties uitgeput waren, en versnelden ze naarmate ze vorderden.
Maar in een ander onderzoek dat meer gericht was op het volgen van een geur, presteerden de honden beter dan de mensen. "Als de hond de geur krijgt," zegt Dr. Dunbar, "bewegen ze in allerlei richtingen:links, rechts, links, rechts ... 'Het gaat die kant op, het wordt sterker die kant op.' Er is dus een cognitief proces gaande daar - noem het zoals je wilt, maar de hond zal je autosleutels vinden."
Deze verschillende zintuiglijke vermogens vormen ook de basis voor onze inspanningen om te bepalen of honden zelfbewust zijn. Traditioneel hebben wetenschappers de "spiegeltest" op dieren gebruikt om te controleren of ze hun reflecties in een spiegel lijken te herkennen.
Honden "geslaagd" deze beoordeling niet, maar Dr. Horowitz denkt niet dat dit betekent dat ze niet zelfbewust zijn. Ze heeft onderzoek gedaan dat lijkt aan te geven dat honden do herkennen zichzelf… door geur, in plaats van aan zicht.
Dus, hoe slim zijn ze? We gaan geen mopshond de Jeopardy zien winnen Toernooi der Kampioenen. Maar het is moeilijk om honden te verslaan in waar ze goed in zijn.
Dr. Coren's rangschikking van honden op basis van werk- en gehoorzaamheidsintelligentie wordt vaak genoemd als een ranglijst van de "slimste" honden, maar zo zou hij het niet zeggen.
Daterend uit de eerste editie van zijn boek The Intelligence of Dogs , in 1994, maakte Dr. Coren onderscheid tussen drie soorten hondenintelligentie. Degene die de meeste aandacht kreeg, was werk- en gehoorzaamheidsintelligentie, deels omdat het gemakkelijker was dan de anderen om te kwantificeren en te rangschikken. Hij vergelijkt het met ‘schoolleren’.
De ranglijst van gehoorzaamheidsintelligentie mat hoe snel honden een commando leerden en hoe betrouwbaar ze het volgden. Om ze samen te stellen, vroeg Dr. Coren meer dan 200 gehoorzaamheidskeurmeesters om de prestaties van verschillende rassen te documenteren. Bordercollies staan volgens deze maatstaf op de eerste plaats, gevolgd door poedels.
Coren bespreekt twee andere vormen van intelligentie in zijn boek:instinctieve en adaptieve intelligentie.
Instinctieve intelligentie is het vermogen van honden om de taken uit te voeren waarvoor ze zijn gefokt. "Ik denk dat er een tovenaar voor nodig is om een Airedale te leren schapen hoeden", zegt Dr. Coren over het terriërras. "Hij zou eerder geneigd zijn om ze te achtervolgen en naar beneden te trekken, of gek naar ze te blaffen. Het zit gewoon niet in zijn aard.”
Hij contrasteert dit met een ras waarvan de voorouders werden geselecteerd op hun interesse in en bekwaamheid in hoeden:"Ik heb een 8 weken oude border collie vrijwel automatisch het basisgedrag van het hoeden zien laten zien."
Mensen die met honden hebben geleefd die vastberaden zijn voor hoeden, graven, vocalisatie en ander gedrag, weten dat je ze niet hoeft te leren om die dingen te doen - en dat de honden misschien aan dergelijke activiteiten willen deelnemen, zelfs als het niet handig is voor jij.
Dr. Coren zegt dat "adaptieve intelligentie" "street smarts" is - het vermogen van honden om te leren dingen voor zichzelf te doen.
Een hond die niet zo goed is in gehoorzaamheidsintelligentie, kan nog steeds slim zijn door deze andere maatregelen. En houd er rekening mee dat dit gemiddelden zijn; uw hond kan zich niet conformeren. Hoewel fokken honden heeft voortgebracht met bepaalde aanleg, en mensen moeten die in gedachten houden, kunnen honden van hetzelfde ras grote verschillen in intelligentie en persoonlijkheid hebben.
Bij het bestuderen van MRI's van hondenhersenen heeft Dr. Hecht ontdekt dat "rassen die historisch gespecialiseerd waren in het blozen en terughalen van vogels een significante associatie hadden met een netwerk van regio's die betrokken zijn bij het bewegen van het lichaam, het bewegen van de ogen en het representeren van de ruimte - [en] je zou kunnen zien hoe dat belangrijk kan zijn als het je taak is om iets dat zich door de omgeving beweegt visueel te volgen en het vervolgens terug te brengen."
Aan de andere kant, "rassen die historisch gespecialiseerd waren alleen voor menselijk gezelschap hadden een significante link met het hersennetwerk dat betrokken is bij sociale interactie en communicatie." Elke hond is een individu, maar generaties van fokken om bepaalde taken uit te voeren lijken patronen bij honden te hebben voortgebracht.
Rekening houdend met deze verschillen tussen mensen en honden - en tussen rassen en individuele honden - kan het voor u gemakkelijker worden om met uw eigen pup te communiceren en aan hun behoeften te voldoen. Als uw hond zich verveelt of rusteloos lijkt, is hij mogelijk gebouwd voor een andere routine dan degene die u aanbiedt. "[Honden] hersenen zijn echt bedraad om bepaalde taken uit te voeren", zegt Dr. Hecht. "En sommige van die banen zijn een beetje onverenigbaar met de hele dag binnen opgesloten zitten."
Honden zijn goed in het leren van woorden, en niet alleen als ze worden gebruikt bij het trainen. Zelfs als je niet opzettelijk een woord aan je hond leert, kunnen ze erachter komen wat het betekent. Iedereen die ooit "W-A-L-K" of "D-I-N-N-E-R" heeft moeten spellen om een rustig huis te behouden, weet dat honden woorden kunnen herkennen en ze met ideeën kunnen verbinden. Sommige honden hebben aangetoond een groot aantal van hen te kunnen absorberen.
Chaser, een border collie die bekend stond als 'de slimste hond ter wereld', leerde de namen van meer dan 1.000 objecten herkennen door elke dag uren te werken met haar mens, Wofford University-professor John Pilley. Ze zou ook instructies kunnen volgen met betrekking tot de objecten, combinaties van werkwoorden en zelfstandige naamwoorden begrijpen, waarbij ze onderscheid kan maken tussen het nemen van een object en er bijvoorbeeld naar klauwen, zoals te zien is in deze beelden.
Honden kunnen vaak de betekenis van volledige zinnen lijken te begrijpen, of op zijn minst genoeg van de informatie erin begrijpen om aan de wensen van mensen te voldoen. Dr. Dunbar vertelt een favoriet verhaal over een van zijn honden, Phoenix:"Ik had net de lunch gekookt", herinnert hij zich, maar hij kon zijn zoon Jamie niet vinden. "Ik heb Phoenix gebeld", zegt hij. "'Kom hier. Neem deze notitie. Ga Jamie zoeken.' Hij ging boven zoeken... in de grote kamer in de kelder... buiten... vond hem en ging voor hem zitten', met de boodschap dat de lunch klaar was.
Het idee van een hondenlezing lijkt op het eerste gezicht misschien belachelijk; maar tot op zekere hoogte kunnen ze dat wel. Dr. Coren heeft geschreven over honden leren lezen - werk dat hij terugvoert naar Dr. Bonnie Bergin in de jaren zeventig. Dr. Bergin hoopte dat het herkennen van bepaalde zinnen en symbolen honden zou helpen om slechtzienden beter te helpen door bijvoorbeeld uitgangen en toiletten te vinden. "Ik veronderstel dat Bonnie en ik een zekere mate van literaire licentie nemen door het 'lezen' te noemen in plaats van 'woordherkenning'", zegt Dr. Coren. Het is onwaarschijnlijk dat een teckel zich opkrult met een exemplaar van dit artikel, hoewel we moeten benadrukken dat ze welkom zijn om dit te doen. In ieder geval kunnen honden worden geleerd om geschreven woorden en symbolen te herkennen en daarnaar te handelen. Een hond kan bijvoorbeeld leren dat een bepaald symbool 'laat staan' betekent en als hij een bord met dat symbool ziet, weet hij weg te blijven van het gebied in kwestie.
Hoewel honden niet specifiek zijn gefokt om te typen, is er een precedent voor pups die jagen op en pikken. In de jaren zestig leerde Elisabeth Mann Borgese een Engelse setter, Arlecchino, typen met een speciale typemachine die was uitgerust met grote toetsen. Hoewel Arli geen bestseller produceerde - en zijn originele "poëzie" geen duidelijke betekenis had - was hij in staat om geluiden te transcriberen. Zijn mens liet hem zelfs haar kerstkaarten typen. In één geval, zei Mann Borgese, was Arli in staat om de spelling van een woord te koppelen aan het geluid en de betekenis ervan:in deze video zei ze dat hij "C-A-R" zou typen als hij mee wilde voor een ritje. Hij maakte meestal transcriptiefouten als hij zich verveelde of onder stress stond.
Er is een recente trend geweest van video's op sociale media met in de hoofdrol honden die 'praten' met behulp van geluidsborden. Een van de meest prominente is Bunny, een sheepadoodle die gebruikers heeft geboeid in berichten die beweren haar te laten zien dat ze knoppen gebruikt om veel meer te doen dan vragen om naar buiten te worden gelaten. In dit televisiesegment lijkt Bunny haar mens te laten weten dat ze een vossenstaart in haar poot heeft door 'auw poot' te zeggen en deze vervolgens uit te strekken voor onderzoek. In een andere clip, wanneer ze het onderwerp van een droom vraagt, antwoordt ze met 'vreemd dier'.
Dr. Coren heeft wat beelden gezien van deze "pratende" honden en is er nog niet van overtuigd dat ze "taalkennis uitdrukken". Wetenschappers onderzoeken wat Bunny en soortgelijke honden precies van plan zijn. Aan het Comparative Cognition Lab van de University of California-San Diego heeft Dr. Federico Rossano honden zoals Bunny bestudeerd in een project genaamd "TheyCanTalk." Het lab werkt samen met FluentPet - een bedrijf dat knoppen verkoopt voor de bovengenoemde klankborden - om, in hun woorden, "te bepalen of, en zo ja in welke mate, niet-mensen in staat zijn zich op taalachtige manieren uit te drukken."
Denkt Horowitz dat honden met klankborden zinnen vormen en begrijpen met syntaxis? 'Ik niet', zegt ze, 'en dat zou ik ook niet verwachten. Maar ze communiceren de hele dag waanzinnig met ons, als we maar tijd besteden aan het observeren van hun gedrag.” Wat we ook leren van de onderzoeken van Dr. Rossano of andere pogingen om de grenzen van het woordgebruik van honden te vinden, u kunt effectief met uw hond communiceren door naar hun lichaamstaal te kijken en uw gevoelens en wensen door te geven in termen die zij kunnen begrijpen.
De meeste mensen die met honden hebben geleefd, zullen je vertellen dat ze geloven dat honden van mensen houden, zelfs als er geen peer-reviewed studies zijn die dit bewijzen. En als je verhalen leest zoals die waar Dr. Coren in deze blogpost naar verwijst, waarin een hond een levenslange angst voor het water overwint om zijn favoriete mens te redden, dan is er behoorlijk wat mentale gymnastiek voor nodig om met een overtuigender verklaring te komen dan "hij houdt van haar.”
Dr. Dunbar, die erop wijst hoeveel lof kan helpen bij het trainen van honden, beschrijft chemische en emotionele processen die zowel bij mensen als bij honden plaatsvinden.
"Als je zegt 'goede jongen, je bent een goede hond'," zegt hij, "zijn staart kwispelt, zijn kont kwispelt, en hij krijgt een explosie van dopamine en oxytocine. Als je de kont van je hond ziet waggelen, krijg je een explosie van oxytocine en dopamine.” De band voelt goed voor jullie allebei - en het is moeilijk om dat fenomeen iets anders te labelen dan 'liefde'.
De vraag of honden zich schuldig voelen heeft ruimschoots aandacht gekregen. Er is een wijdverbreide bewering dat honden die zich schuldig lijken te voelen, alleen reageren op signalen van mensen. Dr. Marc Bekoff, emeritus hoogleraar Ecologie en Evolutionaire Biologie aan de Universiteit van Colorado, Boulder, heeft geschreven dat een studie van Dr. Horowitz die door velen wordt aangehaald (maar niet door Dr. Horowitz zelf) als "bewijst" dat honden zich niet schuldig voelen doet zoiets niet.
Hoewel Dr. Horowitz zegt dat honden de verwachtingen van mensen van hen of de 'regels' van het huis niet begrijpen, zei ze ook dat haar onderzoek het idee van honden die zich schuldig voelen niet weerlegde. Integendeel, het onthulde meer over het vermogen (of gebrek aan vermogen) van mensen om de emoties van honden te lezen. Bekoff schrijft dat, gezien wat we weten over andere zoogdieren, "er geen reden is waarom honden zich niet schuldig zouden moeten voelen."
Dr. Hecht erkent dat aan de ene kant "je niet eens kunt weten hoe emoties voelen voor een ander mens." Nevertheless, her research suggests that dogs’ emotions may have a lot in common with ours. “We were looking at how differences in temperament [and] emotional profile across dogs are related to differences in brain anatomy,” she says, “and we found links between different types of emotional responses and [the] brain regions that control those emotional responses in humans.”
In other words:there seems to be physical evidence supporting humans’ gut reaction that dogs experience emotions like our own. Dogs can feel happy, sad, excited, or scared, and we should treat them accordingly.
There’s uncertainty and debate over dogs’ memories, but we know that they remember quite a bit. The conception that dogs live exclusively in the moment is not really accurate.
In addition to learning and retaining the tricks, tasks, and words we’ve noted above, some scientists believe that dogs have what they call an “episodic-like” memory illustrated by an ability to repeat actions demonstrated by their humans up to an hour earlier. The team of scientists whose study is the basis of the linked article says that there’s no evidence of dogs being self-aware—see above—so they don’t go so far as to call pups’ memories “episodic.”
Studies seem to show that non-human mammals can dream about events that they remember—mice, for example, recalling mazes they’ve traversed.
Anecdotes about overjoyed dogs greeting humans that they haven’t seen for years would seem to confirm that dogs can remember specific people for a very long time. And, when we looked into how we could tell whether our dogs like us, Dr. Bekoff said that dogs “remember the things that we’ve done for them, both good and bad.”
It’s not a good idea to prank your dog. A recent social-media trend in which humans would “bark” at their dogs seemed to mainly have the effect of confusing or alarming the pups in question. In some cases, it could be dangerous to the people involved. But that doesn’t mean that dogs take everything equally seriously. There’s reason to believe that they can understand actions as having different meanings depending on context.
“There is evidence that [dogs] understand when people do things accidentally versus on purpose,” says Dr. Hecht, “and I think there’s also evidence that they understand actions that appear to be mean or aggressive, but aren’t, in the context of play—a lot of dog play is fake aggression, and they have ways of letting each other know that it’s not real aggression.”
Dr. Bekoff, in a Psychology Today post, writes that dogs know when they and others are playing even though those behaviors can resemble some found in fighting and mating. “The random nature of play is one marker that dogs are indeed playing with one another,” he explains. “They know it and so do we.”
Play bows are one way that dogs can indicate the intentions of their behavior. You can relax if the dogs involved look happy, and they’re all in on the game. If your “prank” leads to stressed-out body language, that’s one of many hints that your friend doesn’t know your intentions.
“I wrestle with my dogs,” Dr. Hecht says, “and I think they understand that I’m not actually trying to hurt them.”
Too many dogs spend too much of their lives bored and lonely. If you regularly invest time in playing with your dog, training them, and exposing them to novel and interesting situations, you can help them harness more of their potential.
Dr. Coren notes research indicating that there are things humans can do to bolster dogs’ chances of staying sharper as they age—and they’re not too different from what people can do for themselves. “Keeping the dogs mentally active—providing them with new stimuli and new challenges—really does help,” he says. On the nutrition front, research indicates that diets with more of certain antioxidants can improve dogs’ cognitive function.
Just as humans can suffer from dementia, dogs can experience cognitive decline; this is especially common as they age.
Dogs who seem disoriented, develop new phobias, suddenly change their interactions with other dogs and people, or begin to vocalize more for what seems like no reason may be suffering from Cognitive Dysfunction Syndrome (CDS). Estimates vary, but by all accounts CDS symptoms are very common in senior dogs—and more likely the older a dog gets. While there is no cure for this condition, following the advice above has been shown to help dogs’ minds in the long run.
We’re far away from knowing exactly what it’s like in a dog’s mind—but doing your best to understand your dog’s perspective can make it easier to train them and forge a stronger bond, leading to a happier life for both of you.
