Het wonderbaarlijke reukvermogen van een hond komt voort uit het bezit van tussen 200 en 300 miljoen reukreceptoren . Dit is aanzienlijk groter dan die van mensen met een relatief schamele hoeveelheid van ongeveer 5 miljoen. Dit is de reden waarom honden worden gebruikt voor de detectie van gevaarlijk of illegaal materiaal en niet mensen. Voor politie- en veiligheidsdiensten over de hele wereld worden speurhonden gebruikt om explosieven en smokkelwaar op te sporen. Ze worden echter ook steeds vaker gebruikt in de medische wereld vanwege hun potentieel om kankercellen te detecteren en worden door biologen gebruikt om alles te zoeken, van weekdieren tot motteneieren.
Voor drugs-snuffelende honden is het doel meestal eenvoudig. Zoek uit of een persoon ongeoorloofd materiaal bij zich heeft of dat een container ongeoorloofd materiaal bevat. Om echter zover te komen dat een drugsspeurhond dit materiaal nauwkeurig kan vinden, moet een intensief proces worden doorlopen. Daarom deelt AnimalWised met u hoe ze drugshonden opleiden zodat je weet hoe indrukwekkend deze professionele honden kunnen zijn.
Het trainen van honden vereist een professionele kwalificatie en wordt uitgevoerd door professionele wetshandhaving officieren. In de VS valt dit onder de K-9-afdeling van politiediensten en wordt de opleiding gedaan door de officieren. Er zijn echter andere civiele hondentrainingseenheden. De geschiedenis van de hondendetectieregelgeving is enigszins controversieel, maar er zijn organisaties die certificering creëren om de hoogste kwaliteit drugsdetectietraining te garanderen.
Detectiehonden worden voor verschillende doeleinden getraind, de geurstof waar ze naar op zoek zijn, is meestal verbonden aan verschillende afdelingen. De bomopruimingseenheid heeft bijvoorbeeld een hond nodig die explosieven kan detecteren. Drugssnuffelhonden zullen waarschijnlijk worden geassocieerd met de narcotica-eenheid of met instanties zoals de DEA (Drug Enforcement Administration). Sommige honden kunnen andere smokkelwaar detecteren, zoals exotische dieren.
We denken waarschijnlijk dat drugsdetectiehonden beperkt zijn tot rassen die voorkomen bij K-9-eenheden zoals de Duitse herder of Belgische Mechelaar. Elke hond heeft echter het potentieel om een uitstekende detector van stoffen te zijn, zelfs als sommige rassen moeilijker te trainen zijn dan andere. Sommige honden zullen ook een beter reukvermogen hebben dan andere, maar ze zullen allemaal een goed reukvermogen hebben. Wat belangrijker is, is het vinden van een hond met het temperament dat aanleg heeft voor dit soort werk.
Hoewel veel honden deze taak goed kunnen uitvoeren, politiehonden die drugs detecteren beginnen aan een brede opleidingsperiode die maanden kan duren. Na deze tijd moeten ze aanvullende tests doorstaan voordat ze veilig kunnen worden ingezet. Dit heeft niet alleen te maken met hun vermogen om geurstoffen te detecteren, maar ook met hun emotionele welzijn en geschiktheid voor de rol.
Het antwoord is dat een drugssnuffelende hond alles kan ruiken waarvoor hij is getraind. We zullen hieronder meer zien, maar de honden krijgen de geuren om te zoeken voordat ze ze daadwerkelijk volgen. De drugs waar ze naar moeten zoeken, kunnen afhangen van wat er in een bepaald gebied waarschijnlijk op straat te vinden is. Dit kan onder meer heroïne, marihuana, cocaïne, methamfetamine en MDMA zijn. Sommige medicijnen hebben aanzienlijk minder geur dan anderen. Medicijnen zoals LSD zijn bijna geurloos. Voor de productie ervan zijn echter bepaalde chemicaliën nodig die ze misschien kunnen detecteren, hoewel niet zo vaak als andere.
Honden kunnen niet ruiken door ondoordringbaar materiaal , maar ondoordringbaar materiaal is niet gemakkelijk te vinden. Zelfs een ondoordringbare substantie zoals lood zou volledig moeten worden afgedicht, wat moeilijk is om te doen. Bovendien, als er medicijnresten aan de buitenkant van zo'n doos aanwezig waren, zou dit ook detecteerbaar zijn. Plastic zakken en zelfs verpakkingen met drugs die meerdere keren zijn ingepakt, zijn waarschijnlijk nog steeds detecteerbaar voor een drugssnuffelende hond.
Voordat ze beginnen met hun training over het detecteren van bepaalde stoffen , worden drugssnuffelhonden getraind in elementaire gehoorzaamheid. Een goede communicatie tussen de hond en de K-9-officier of het hondenbeveiligingspersoneel is essentieel. De hond moet ook leren hoe hij het verdachte gebied kan aanwijzen waar drugs kunnen zijn. Dit wordt vaak gedaan door de hond zijn neus in de richting van het object te houden. Ze zijn meestal niet getraind om te blaffen of te grommen naar een voorwerp of persoon die verdacht wordt van het dragen van drugs. Dit kan echter afhangen van het rechtsgebied en de afdeling die de honden traint.
Nadat de eerste fase van de gehoorzaamheidstraining is voltooid, wordt positieve bekrachtiging gebruikt om de honden te helpen de juiste stof te detecteren. Dit betekent dat wanneer ze een bepaald gedrag op de juiste manier uitvoeren, ze een beloning zullen ontvangen. Speelgoed, touwknopen of ballen kunnen worden gebruikt, maar de keuze hangt over het algemeen af van de individuele hond.
Er zijn twee manieren om een hond te laten wennen aan de geur van drugs. De eerste is om een monster van het eigenlijke medicijn te gebruiken. Dit heeft de voorkeur omdat het dichter bij de stof zit waar de hond uiteindelijk naar zal zoeken. De tweede manier is het gebruik van een pseudo-narcoticum . Dit zijn gesynthetiseerde geuren die de geur van drugs nabootsen. Idealiter zouden de eigenlijke medicijnen tijdens de training moeten worden gebruikt, maar dit is niet altijd mogelijk vanwege veiligheidsredenen en beschikbaarheid.
Ofwel de drugs of pseudo-narcotica worden aan de hond gegeven om aan de geur te wennen. Wanneer ze de geur kunnen detecteren het team zoekt, wordt de hond beloond. De volgende fase is om zich ergens in een gebied te verstoppen en de honden worden vervolgens gestuurd om het gebied te snuffelen om de drugs te vinden. Vinden ze de drugs goed, dan worden ze beloond. Ze mogen niet berispt worden omdat ze bepaalde medicijnen niet vinden.
De motivatie van de geleider van de hond, gestructureerde oefeningen en een positieve omgeving zijn de basispijlers voor elke degelijke speurhondentraining . Er is veel herhaling nodig om ervoor te zorgen dat het proces effectief is, dus honden die de oefeningen snel moe worden, zullen waarschijnlijk niet vooruitgaan. De hond moet de zoektocht ook associëren met een positieve ervaring. Hoewel het welzijn van de hond een prioriteit is, is het ook de beste manier om succesvolle resultaten te behalen.
Er is een wijdverbreide mythe die beweert dat drugsdetecterende honden gemaakt zijn om verslaafd te zijn naar de medicijnen die ze zoeken. De hond is gemaakt om de drugs te ruiken, maar ze nemen de eigenlijke drugs niet in. Je kunt een wietknopje nemen en eraan ruiken, maar je wordt er niet high van. De neus van een hond is zo gevoelig dat hij deze medicijnen van ver kan detecteren, maar de geur heeft geen invloed op hun fysiologie. De motivatie gecreëerd door de geleider en de wens van de hond om te behagen (en beloond te worden) zijn wat een hond ertoe aanzet om smokkelwaar te zoeken.
De beste manier om te voorkomen dat een hond drugs detecteert op uw persoon is om ze niet op (of zelfs in) uw persoon te hebben. Honden kunnen medicijnresten detecteren, dus u hoeft er niet per se een paar bij u te hebben. Wat echter meestal zal gebeuren, is dat de hondendetectie wordt gebruikt als een manier om de veiligheids- of politiediensten u te laten fouilleren. Als een persoon geen drugs bij zich heeft, zou er niet genoeg bewijs moeten zijn om te vervolgen. Dit hangt echter af van hoe streng de wetten van een land of regio zijn.
Als u soortgelijke artikelen wilt lezen als Hoe trainen ze detectiehonden? , raden we u aan onze categorie Geavanceerd onderwijs te bezoeken.
Referenties1. Marc Williams; J.M. Johnston; Matt Cicoria; E. Paletz; L. Paul Waggoner; Cindy C. Rand; Susan F. Hallowell - Hondendetectie geurhandtekeningen voor explosieven - Proceedings Volume 3575, Enforcement and Security Technologies; (1998); doi:10.1117/12.334998
2. Gordon Robert T., Schatz Carole Beck Myers Lawrence J., Kosty Michael, Gonczy Constance Kroener Joan, Tran Michael, Kurtzhals Pamela, Heath Susan, Koziol James A., Arthur Nan Gabriel Madeline Hemping Judy Hemping Gordon Nesbitt Sally Tucker-Clark Lydia Zaayer Jennifer - Het gebruik van hoektanden bij de detectie van menselijke kankers - Journal of Alternative and Complementary Medicine VOLUME 14 UITGAVE 1 JAN 2008
3. William E. Wallner Thomas L. Ellis - Olfactorische detectie van zigeunermot feromoon en eimassa's door gedomesticeerde hoektanden - Environmental Entomology, Volume 5, Issue 1, 1 februari 1976, pagina's 183–186 februari 1976
