Het artikel, "Huismiddeltjes voor huidontsteking bij uw hond" (WDJ, mei 2004), was interessant en vol goede informatie. Maar ik had graag meer gelezen dan een voorbijgaande blik aan het eind van het artikel over voeding.
Sinds een aantal jaren heb ik pleegzorg verleend aan NorCal Golden Retriever Rescue, en daarbij kwamen verschillende Goldens met hotspots, chronische jeuk, enz. Er was een rode draad voor deze en andere honden van de sportrassen die ik in de loop van de jaren ben tegengekomen. jaar, en dat was de kwestie van hondenvoer met een hoog en superhoog eiwitgehalte.
Mensen willen graag "het beste" aan hun dieren voeren, en hoe meer eiwitten, hoe beter het is - toch? (Niet!) Veel van de honden die zich tijdens de redding overgaven, arriveerden met het voedsel dat ze aten, samen met andere 'persoonlijke bezittingen'. Aangezien de meeste van deze dieren jong tot middelbare leeftijd waren en voor het grootste deel aan huis gebonden waren, merkte ik dat door eenvoudigweg over te stappen op een voer met een lager eiwitpercentage, hun kwalen binnen een paar dagen verdwenen en dat hun vacht binnen een paar weken weer normaal werd. .
Het is heel belangrijk om te beseffen dat te veel van het goede slecht is en dat eiwit in concentraties die zijn ontworpen voor "werkende" honden die aan "bankaardappelen" worden gevoerd, gewoon om problemen vragen.
Ik ontdekte dat voor normaal actieve "gezinshonden" een eiwitgehalte van niet meer dan 22 procent meer dan voldoende was voor een goede voeding en gewichtsbeheersing. Honden die daadwerkelijk in het veld werkten, deden het goed met een eiwitconcentratie van niet meer dan 28 procent.
Ik vond ook een verband tussen hyperactiviteit en een hoog eiwitgehalte. Sommige superhoge eiwitformules bevatten maar liefst 32-34 procent eiwit; dit is geweldig als uw hond 3-4 uur per dag, 7 dagen per week rent, maar het is dodelijk "heet" voor de meeste gemiddelde activiteitsniveaus.
Houd er rekening mee met wat voor soort activiteit uw hond dagelijks bezig is en geef hem het juiste eiwitgehalte voor die activiteit.
Goed punt, Keith. Bedankt voor het delen van uw ervaringen.
———-
Ik hou van je tijdschrift. Je doet goed werk. En ik vind het geweldig dat je geen advertenties accepteert.
Ik ging naar de websites die je noemde als bronnen voor een deel van het speelgoed in de recensie, "Toys to Keep 'em Busy" (mei 2004) en was verbijsterd door wat ik vond. Naast het verkopen van een aantal van dat prachtige speelgoed, verkoopt een van de websites puppy's! En het heeft alle tekenen van een puppy-molen:alle rassen, vermelde prijzen, enz.
Ik besef dat je in de knoop zit. Mensen zoals ik in het achterland willen de producten kunnen kopen die jij leuk vindt. Maar kunt u enkele andere sites aanbevelen waar we het in het artikel genoemde speelgoed kunnen kopen?
We waren geschokt toen we hoorden dat we een bron hadden aanbevolen voor sommige van onze aanbevolen speeltjes (zoals de IQube, hierboven) die ook puppy's verkoopt. Het is absoluut niet onze bedoeling om bedrijven te ondersteunen, zelfs niet op een perifere manier, die puppymolens ondersteunen.
Er is een alternatieve site (www.ihelppets.com) waar je niet alleen al het speelgoed in kwestie kunt kopen (Plush Ring Puzzle Toy Frog, The Intellibone, The IQube en Hide A Squirrel), maar ook producten met anti- -puppy molen berichten. We hopen dat dit helpt om ons toezicht goed te maken.
———-
Ik heb net mijn juninummer gelezen en was geïnteresseerd in "Een nieuwe 'oude' oorbehandeling." Ik dacht dat jij en andere lezers misschien geïnteresseerd zouden zijn om te weten wat ik gebruikte om slechte oren in mijn Boykin Spaniel op te ruimen. Hij had een chronisch probleem met gistoren. Ik gebruik een product al enkele jaren voor mijn eigen strijd met gist en besloot het product op mijn hond te gebruiken. Het product heet "Geneflora" en het is een prachtig probioticum dat niet gekoeld hoeft te worden bewaard. Het wordt geleverd in een capsule die kan worden geopend, zodat u de inhoud op voedsel kunt strooien.
Ik begon elke avond het poeder van verschillende capsules over Dudley's eten te sprenkelen. Een paar weken later klaarden zijn oren op (nu zijn ze mooi roze) en stopten de jeuk en het krabben. Nu strooi ik af en toe wat over zijn voer als onderhoud. Hij kent het verschil niet en het houdt ook zijn darmen in goede staat.
Ik ben dol op dit product. Het heeft ons leven letterlijk ten goede veranderd en houdt ons gelukkig en gistvrij. Het is gemaakt door een bedrijf genaamd America's Bio-Plus Corporation; ze kunnen worden bereikt op (800) 498-6640 of www.yeastbuster.com/geneflora.htm. Ik raad het product ten zeerste aan en moedig je aan om er naar te kijken.
———-
Ik ben een grote fan van uw tijdschrift en heb het al aan tientallen mensen aanbevolen. Ik heb een opmerking over 'Virtuele ondersteuning, echte hulp' (juni 2004). Hoewel het artikel erg goed is, deed de auteur een slechte aanbeveling voor een website om naar toe te gaan voor ondersteuning en advies. Het was voor een prikbord voor mensen wiens honden agressieproblemen hebben.
Het genoemde bestuur wordt gerund door mensen die het gebruik van elektronische halsbanden en andere vormen van correcties en straffen voor agressieve honden ondersteunen.
Ik ben al meer dan drie jaar adviseur op een andere gedragswebsite (www.doggiedoor.com, voorheen www.k9u.com). We raden alleen positieve trainingsmethoden aan en raden nooit aan dat iemand een hond een schok of "e-halsband" geeft, vooral niet iemand met agressieproblemen. De adviseurs op doggiedoor.com besteden elke dag uren aan het geven van advies aan hondenbezitters om positief te blijven.
We wisten niet dat leden op die lijst het gebruik van ouderwetse op straf gebaseerde methoden aanbevelen, waaronder schokkragen. WDJ raadt het gebruik van verbale of fysieke straffen of hulpmiddelen voor schokkraag af tijdens de training, vooral niet als onderdeel van een programma voor het aanpassen van agressiegedrag.
Trainingsredacteur Pat Miller heeft een aanvullende suggestie voor lezers die geïnteresseerd zijn in een discussiegroep over het onderwerp positieve oplossingen voor agressie bij honden.
———-
Artikelen als "Rage Syndrome bij Dogs" (juni 2004) zijn precies de reden waarom ik me in eerste instantie heb geabonneerd. Ik moet het nog een keer lezen omdat ik het alleen tijdens het eten heb doorgebladerd, maar ik ben zo blij dat een artikel op deze manier is geschreven. Het was geformuleerd op een manier die de meeste mensen konden begrijpen en het gaf me niet het gevoel dat ik mijn hond moest opgeven. Ze valt geen mensen aan, alleen de andere honden in huis, en het gebeurt maar één tot drie keer per jaar.
Ik heb geprobeerd vast te stellen waarom dit artikel anders is en ik denk dat het de menselijke toets is die je erin legt. Het is geen koud artikel over stoute honden, waardoor ik me beter voel over de situatie. Bedankt voor het geweldige werk! (Eigenlijk zijn al je artikelen goed, maar deze sloeg echt aan.)
———-
Geloof me, ik val meestal niet voor deze dingen. Ik ben de eerste van al mijn vrienden die die enge, nep-e-mails over nieuwe vormen van borstkanker, computervirussen en 'killer'-ingrediënten in voedsel ontkracht. Maar ik vind degenen waarbij honden betrokken zijn veel moeilijker te negeren! Ik denk dat ik daarom in eerste instantie viel voor de laatste die door de hondengerelateerde discussiegroepen en mijn e-mailbox ging:degene die beweerde dat een Swiffer-reinigingsproduct dodelijk was voor honden.
Ik belde Procter &Gamble, de maker van de Swiffer, en kreeg te horen dat het verhaal niet waar was en dat hun product volkomen veilig is. Maar ik heb nog steeds twijfels. Kun je me helpen mijn angsten te laten rusten? Ik gebruik de Swiffer-producten - ik heb gemerkt dat ze erg nuttig zijn om mijn vloeren hondenhaarvrij te houden - maar nu ben ik een beetje nerveus om ze te gebruiken.
Goed dat je het bedrijf belt dat het product in kwestie maakt; Dat deed ik ook, na het ontvangen van, oh, 40 exemplaren of zo van de e-mail in kwestie.
Natuurlijk maakten we ons als sceptische mensen ook zorgen of we een duidelijk, eerlijk antwoord zouden krijgen van bedrijfsvertegenwoordigers. Dus mijn volgende stap was om het Animal Poison Control Center van de ASPCA te bellen, dat bevestigde dat er geen geloof was in het rapport dat Swiffer-producten dodelijk zijn voor katten en honden.
Trouwens, elke hondenbezitter zou het nummer van het Animal Poison Control Center ergens bij de hand moeten hebben:888-426-4435. Ze brengen kosten in rekening voor individuele consulten, maar ze dienen ook als informatiecentrum voor informatie over allerlei toxische bedreigingen voor dieren. U kunt ook naar www.aspca.organ gaan en op de link klikken voor het gedeelte over gifbestrijding.
Ik ben ervan overtuigd dat het verhaal van Swiffer niet waar was, maar ik maak me wel zorgen over alle schoonmaakchemicaliën die worden gebruikt in huishoudens met huisdieren. Zoals we meldden in een artikel over de gevaren van een slechte luchtkwaliteit binnenshuis ("Toxins in Your Home?"; oktober 2001), zijn onze huisdieren de dupe van ons gebruik van chemicaliën binnenshuis. De vluchtige organische stoffen die in honderden producten in onze huizen worden gebruikt, hebben een hoger molecuulgewicht dan lucht, dus ze nestelen zich op de grond, waar onze huisdieren leven en ademen.
Bovendien komen alle chemicaliën die op vloeren worden gebruikt in het lichaam van uw hond terecht. Honden lopen "blootsvoets" op onze vloeren en tapijten en likken hun voeten. Dit besef deed me enkele jaren geleden alle vloerreinigingsproducten in mijn huis weggooien. En mijn vloeren zien er goed uit! We hebben een artikel gepubliceerd over veilige alternatieven voor veel schoonmaakproducten ("Good, Safe Housecleaning", november 2002), en de voorgestelde producten zijn alles wat ik nu gebruik.
Hier is nog een laatste hulpmiddel - een ander artikel uit het verleden, "Gevaarsignalen", dat in ons nummer van augustus 2002 stond. Het verklaart de betekenis achter de waarschuwingen op chemische producten en helpt consumenten bij het kiezen van de minst giftige producten in een bepaalde categorie.
