Dr. Jens Wurster, een arts die werkt in het homeopathische ziekenhuis in Santa Croce, Zwitserland, bespreekt de homeopathische behandeling van kanker bij dieren en biedt enkele casestudies.
Vertaald door Katja Schütt en Alan Schmukler
Om een homeopathisch middel te vinden, moeten alle eigenaardigheden en opvallende symptomen worden uitgewerkt. Daarom is een nauwgezette ondervraging van de eigenaar van het huisdier van het grootste belang. Bij homeopathie moeten de eigenaardige en opvallende symptomen worden uitgewerkt, gevolgd door de geestessymptomen (angsten, karaktereigenschappen etc.) en fysieke algemene symptomen zoals eetvoorkeuren, spijsvertering, temperatuur, gedrag.
Lokale tekenen op de huid of andere lokale aandoeningen worden meestal niet veel overwogen om een diepwerkende remedie te vinden. Maar dit is anders bij kankerpatiënten, omdat de lokale tekenen van de tumor, de locatie, kleur of textuur kunnen helpen bij het vinden van de remedie.
Bovendien moet de homeopaat op zoek gaan naar de oorzaak van het ontstaan van kanker, die kan zijn ontstaan na verwondingen, na sterilisatie, na vaccinaties of onderdrukte huiduitslag, die het immuunsysteem verzwakt en het organisme vatbaar maakt voor kwaadaardige ziekten.
Het kan moeilijk zijn om mentale symptomen van dieren te vinden, omdat ze hun symptomen niet zelf kunnen bepalen. Maar gelukkig kunnen hun eigenaren ze vaak gedetailleerd beschrijven, alsof het dier zelf aan het praten is.
Hieronder ga ik drie gevallen beschrijven, om mijn positieve ervaringen met de homeopathische behandeling van kanker bij dieren te demonstreren.
De zus van mijn vrouw nam een heel zielig hondje uit het dierenasiel. Het was een bastaard van de Pekinees die al bijna 10 jaar oud was en een tumor ter grootte van een pruim had bij de borstklier. Niemand wilde dit dier hebben, maar ze nam het meteen ter harte. Om het dier te krijgen moest ze ermee instemmen dat de tumor van de hond onmiddellijk zou worden geopereerd.
Vol blijdschap over het dier vroeg ze me om een remedie. Ik wist niet zo goed wat ik moest doen, maar onderzocht de hond en voelde een harde, niet beweegbare tumor bij de borstklier, wat heel kenmerkend is voor Conium. Ik heb Conium 200C voorgeschreven.
Na verloop van tijd werd de tumor wat kleiner en was hij beweeglijk. De tumor hing nu als een bal naar beneden. Het was nog steeds hard, maar bol en hing en sleepte over de vloer in een zak huid. Omdat het beweegbaar was, leek het geen vascularisatie meer te hebben.
Daarna werd er een klein sneetje gemaakt om de tumor te verwijderen en de hond was genezen. Hij leefde nog drie jaar en stierf aan ziekte.
Een ander indrukwekkend geval betreft de behandeling van een zieke teef met gevorderd melanoom. Haar vrouwelijke huisdiereigenaar was ziek met MALT-lymfoom en al een tijdje behandeld. Ze vroeg me om een remedie voor haar hond.
De vrouw vertelde me droevig dat de hond stervende was. Ze had een kwaadaardig melanoom op haar achterpoot die al drie jaar geleden geopereerd was, maar herval en mogelijk al uitzaaiingen heeft opgebouwd. De hond kon nauwelijks lopen en lag apathisch. Ze had al twee weken bijna niets gegeten. De dierenarts had haar verteld dat er niets aan te doen was en dat de hond moest worden afgemaakt.
Hoewel ik een aantal dieren heb behandeld, ben ik niet gespecialiseerd in de homeopathische behandeling van honden. Toch begon ik de symptomen in detail te verzamelen. De hond was altijd al een vrolijk dier geweest en blafte altijd brutaal. Ze at altijd alles, vooral vlees, en was altijd grappig. Hij leek me een typische hond zonder specifieke hints voor een remedie. Dat wil zeggen, ik wist niet welk middel ik moest voorschrijven. Maar omdat ik goede ervaringen heb met zwavel in gevallen van melanoom, heb ik enkele leidende vragen gesteld om de remedie te bevestigen, een praktijk die we eigenlijk vermijden bij het nemen van homeopathische gevallen.
Gevraagd naar netheid, vertelde de eigenaar me dat de hond graag in de modder rolde. Dit leek Sulphur te bevestigen. Maar Lachesis is een ander vaak geïndiceerd middel bij melanoom. De hond kreeg uiteindelijk zwavel in Q-potentie (LM) omdat zijn mentale symptomen en eetvoorkeuren ook op zwavel wezen.
Laat me het leuke gesprek vertellen dat ik had toen de eigenaar me na veertien dagen belde:toen ze vroeg hoe ze zich voelde, antwoordde ze:
"Ik voel me net zo goed als de hond.“
Ik antwoordde met een lage stem:"Oh, het spijt me, voel je je ook weer slechter?"
"Waarom erger, zei ze, "Ik voel me net als mijn hond.!"
"Ja, daarom vraag ik het.“
"Nee, ik voel me niet slecht, het gaat goed met me.“
"Wat bedoel je?"
“Ja, de hond is weer fit. Ze slikt dagelijks haar middel en na drie dagen was ze al veel helderder en rende ze rond in de tuin, en is ze weer heel vrolijk. Ze blaft en springt in het rond. Ze is al 14 jaar oud, maar ik heb haar nog nooit zo gezien. Ook onze buurman merkte het op en vroeg wat er met de hond was gebeurd, en zei dat het een wonder was. Ik vertelde hem dat ze een homeopathisch middel slikte. Hij wilde ook de remedie krijgen omdat hij zich nogal zwak voelde. Ik vertelde hem dat de remedie individueel moet worden gekozen op basis van de symptomen. Toen ging hij boos weg omdat hij dacht dat ik hem de naam van de remedie niet wilde vertellen.“
Na een maand zwavel te hebben ingenomen in toenemende Q-potenties, werd het melanoom kleiner en nam het af van 3 cm tot 1 cm. De hond was vrolijk en rende rond. Het melanoom verdween volledig na twee maanden, toen de hond, die altijd zijn middel dagelijks slikte, het medicijn begon te weigeren. Hij rent nu weg bij het zien van de medicijnfles. Dieren hebben een aangeboren instinct en lijken te weten wanneer de remedie niet is geïndiceerd. De hond bleef in goede gezondheid en vertoonde geen symptomen van melanoom meer.
Het is belangrijk om de verbanden te begrijpen die leiden tot de ontwikkeling van de tumor en om te weten dat kanker een ziekte is die aan het einde komt van een lange geschiedenis van ziekten. Daarom is de chronische homeopathische behandeling van patiënten belangrijk, omdat het onderdrukking en vaccinatiekwalen voorkomt en behandelt om de ontwikkeling van kanker te voorkomen.
Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd in Tierhomöopathie, Themenheft 2009/Krebs.
