Artritis is een ontsteking van het (de) gewricht(en) die ongemak veroorzaakt door pijn en stijfheid van het gewricht die slopend kan zijn. Het optreden van artritis kan te wijten zijn aan genetica, omgevingsfactoren of een combinatie van beide. Artritis kan worden veroorzaakt door een of een combinatie van:infectie van het gewricht (septische artritis), trauma, auto-immuunziekte (reumatoïde artritis), het loskomen van een stuk kraakbeen in het gewricht (osteochondritis), of degeneratieve gewrichtsaandoening (artrose). Artrose is de meest voorkomende vorm van artritis. Diagnose van de primaire oorzaak van artritis is belangrijk om de patiënt de juiste behandeling te geven. Onnodig te zeggen dat een vroege diagnose van alle vormen van artritis de prognostische uitkomst van de therapie aanzienlijk verbetert.
Degeneratieve gewrichtsziekte (DJD), ook bekend als artrose, kan optreden als gevolg van veroudering waarbij slijtage van het gewrichtskraakbeen de herstelsnelheid overschrijdt. Bovendien kan het ook te wijten zijn aan een trauma met een daaropvolgende infectie van het gewricht. Er zijn veel manieren om DJD te beheersen en de progressie van de ziekte te vertragen, maar afhankelijk van het stadium van ziekteprogressie mag men geen volledig herstel naar de vorige vorm verwachten.
Van het allergrootste belang voor DJD-patiënten is het ondergaan van een regime van gewichtsverlies en voldoende rust van het aangetaste gewricht. Hoewel het moeilijk is om gewicht te verliezen als uw huisdier niet gemakkelijk kan bewegen, is het gebruik van formules voor gewichtsverlies of controle over de voedselportie een geschikte benadering. Gewichtsverlies en het tijdelijk immobiliseren van het gewricht kunnen stress en ontstekingen op het gewricht helpen verminderen.
Na het ontvangen van de juiste pijnbehandeling, kan milde lichaamsbeweging in het regime worden opgenomen om de bloedcirculatie naar het gewricht te verbeteren. Afhankelijk van de aanbevelingen van uw dierenarts, kunnen pijnstillers worden toegediend in de vorm van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), die gewenste koortswerende, ontstekingsremmende en pijnstillende effecten bieden door respectievelijk koorts, ontsteking en pijn te verminderen . Voorbeelden van NSAID's zijn Rimadyl, Fenylbutazon, Indomethacine, Ibuprofen en Aspirine.
Omega-3-vetzuren zijn ook een populaire keuze om DJD te behandelen, vanwege de ontstekingsremmende effecten. Corticosteroïden, zoals prednisolon, kunnen ook een goed ontstekingsremmend middel zijn, hoewel het vanwege de immunosuppressieve eigenschappen slechts voor een korte periode mag worden toegediend.
Glucosamine en chondroïtinesulfaat, de bouwstenen van kraakbeen, worden veel gebruikt als voedingssupplement om DJD te behandelen. Het kan echter enkele weken duren voordat het effect van de behandeling, indien aanwezig, kan worden vastgesteld. Een betere methode om het herstel en de groei van kraakbeen te stimuleren, kan zijn om aan te vullen met groeifactoren die essentieel zijn om het gebruik van dergelijke bouwstenen te sturen. Er is veel onderzoek gedaan naar het gebruik van fluweel van eland- of hertengewei, dat op humane wijze wordt verkregen en wanneer het gewei op het hoogtepunt van de groei is. Door gebruik te maken van de hele structuur van een groeiend gewei, is het mogelijk om alle benodigde groeifactoren en kraakbeenbouwstenen te verkrijgen, waardoor geweifluweel een goede kandidaat is voor de behandeling van DJD.
Acupunctuur kan ook worden voorgeschreven voor het verlichten van pijn en om de bloedcirculatie naar het gewraakte gewricht te verbeteren. Er zijn echter tegenstrijdige klinische resultaten voor acupunctuurbehandelingen. Onderzoek heeft aangetoond dat acupunctuur mogelijk niet gunstig is voor kniegewrichttherapie.
Voor reumatoïde artritis kan het gebruik van goudzouten als behandeling mogelijk zijn. Goudzouten kunnen intramusculair of oraal worden toegediend, hoewel de eerste veel effectiever is. De goudverbindingen kunnen ontstekingen verminderen, hoewel er een risico is op goudtoxiciteit. Eerder onderzoek gaf aan dat het rechtstreeks in het gewricht afleveren van gouden kralen aan honden met artritis in het heupgewricht resulteerde in een verbeterde gewrichtsfunctie.
Ten slotte kan een operatie worden aangeboden als een optie voor osteochondritis (OCS), waarbij het aanstootgevende kraakbeen kan worden verwijderd of in gevallen waarin er geen verbetering is door fysiotherapie of medicijnen. Omdat een operatie wel of niet pijn kan verlichten of de functionaliteit van het gewricht kan vergroten, wordt het meestal als laatste maatregel gebruikt.
