De kwispelende staart van je hond en onvoorwaardelijke liefde zijn twee dingen die je hart doen smelten. Maar wist u dat uw eigen genegenheid voor uw huisdier mogelijk nog dieper gaat? Volgens onderzoek zou het in je genen kunnen zitten.
'Het idee om dieren in huis te hebben is al heel oud', zegt dr. John Bradshaw, auteur van The Animals Among Us en research fellow aan de Bristol University Veterinary School. Hij legt uit dat het houden van huisdieren al 50.000 jaar oud is, en uit onderzoek blijkt dat jager-verzamelaars over de hele wereld dieren vonden tijdens het jagen en ze meenamen om in hun nederzettingen te leven. 'Het lijkt erop dat we geëvolueerd zijn om op dezelfde manier voor dieren te willen zorgen als voor menselijke baby's', legt hij uit.
Dr. Bradshaw gelooft dat hier een genetische basis voor is, en dat sommigen van ons genetisch voorbestemd zijn om van dieren te houden. Hij denkt zelfs dat onze huisdieren door deze genegenheid gedomesticeerd zijn geworden:'Als we geen genegenheid voor dieren hadden gehad, zou het niet zo ver zijn gekomen met huiselijk geweld', zegt hij. 'De liefde voor honden betekende dat jagers-verzamelaars de voorouders van onze huisdieren altijd bij zich hielden, zodat elke generatie honden meer gedomesticeerd werd.'
Historisch gezien had het houden van huisdieren een belangrijke functie:dieren moesten nuttig zijn. 'Ze waren essentieel voor het voortbestaan van onze voorouders', zegt dr. Bradshaw. Honden hielpen bij het jagen en beschermen van nederzettingen; mensen beschermen tegen de vele gevaren die ze toen tegenkwamen.
Nu zijn honden natuurlijk onze metgezellen geworden die we als een van de familie behandelen. Dr. Bradshaw gelooft dat dat de reden is waarom velen van ons nu menselijke namen gebruiken voor onze huisdieren - het is een onbewuste weerspiegeling van huisdieren die evolueren van werkdieren naar gezinsleden. En het bewijs ondersteunt dit:volgens Rover.com waren Max, Bella en Charlie de populairste hondennamen in 2017, terwijl in het begin van de 20e eeuw de populaire hondennamen Spot, Rags, Punch en Trixie waren.
Tegenwoordig is onze band met onze honden net zo sterk als altijd, en er zijn aanwijzingen dat het ook een impact kan hebben op onze menselijke relaties. 'Huisdieren hebben het vermogen om relaties te versterken', zegt Michael Hamilton, een veterinair orthopedisch en neurochirurg. 'Ze helpen ons om geduldiger, zorgzaam en liefdevol voor elkaar te zijn. De onvoorwaardelijke liefde die je van een hond krijgt, geeft enorm veel voldoening. Het kan ons beïnvloeden om ons op dezelfde opbeurende manier te gedragen met onze partners.'
Uit onderzoek van de Universiteit van Buffalo bleek zelfs dat stellen met huisdieren een hechtere relatie hadden en beter reageerden op stress dan stellen die dat niet deden, terwijl uit een onderzoek van Elite Singles uit 2017 bleek dat 57% van de Britten eenlingen met huisdieren aantrekkelijker vond dan die zonder. In feite zei 63% dat ze zich meer aangetrokken voelden tot hondenbezitters, in het bijzonder.
'Er is een grote betrouwbaarheidsfactor in het spel', zegt dr. Bradshaw. 'En je band met een hond kan echt van invloed zijn op je menselijke relaties, omdat mensen hondenbezitters meer lijken te vertrouwen. Uit een onderzoek bleek dat alleen het toevoegen van 'met een hond' aan het datingprofiel van één man voldoende was om meer interesse van potentiële partners te krijgen.'
Niet alleen was Marie's langdurige relatie beëindigd, ze was ook net ontslagen. 'Ik was er kapot van en het was Mia die me er doorheen hielp', herinnert ze zich.
'Ik wilde gewoon binnen blijven en vermijden om met z'n allen te socializen, maar omwille van Mia deed ik mijn best om naar buiten te gaan en met haar te gaan wandelen.' Vanwege haar kleine formaat reist Mia soms in Marie's handtas - wat veel positieve aandacht op hun weg brengt als ze samen op pad zijn.
'Ik word vaak tegengehouden door mensen die haar willen aaien en met me willen praten', zegt Marie. 'Het varieert van moeders met kinderen en ouderen tot mensen met een handicap, en zelfs mannen van wie je anders nooit zou verwachten dat ze een klein hondje leuk zouden vinden.
'Mia maakt me zo blij; ze zorgde ervoor dat ik weer met mensen ging praten en weer een routine kreeg', zegt Marie. 'Ze heeft me geholpen te herontdekken wie ik ben. En omdat ik de positieve invloed van Mia op andere mensen heb gezien, heeft het me geïnspireerd om haar te trainen als therapiehond, zodat ze ook vreugde kan brengen in het leven van andere mensen.
'De band tussen ons is anders dan alles wat ik ooit eerder heb meegemaakt', voegt ze eraan toe. 'Mia is zo'n genot om in de buurt te zijn. Zelfs als ik me down voel, doet ze nog steeds alsof ik de beste ben, en als we samen op pad zijn, voelt het alsof we een team zijn. Ik streef ernaar om de persoon te zijn die mijn hond denkt dat ik ben.'
