Er zijn bepaalde dingen in deze wereld die ons verdelen. Er zijn ochtendmensen en er zijn nachtmensen. Er zijn koffiemensen en er zijn theemensen. En misschien is de grootste scheidslijn die tussen hondenmensen en kattenmensen. Maar waarom is die verdeeldheid er? Katten en honden zijn zowel schattig als pluizig en geweldig op hun eigen manier. Waarom zijn mensen dan zo standvastig in het innemen van een standpunt tussen de twee? Om die eeuwige vraag te beantwoorden, moeten we ons tot de wetenschap wenden.
Voor hondenouders is er een inherente, onmiskenbare waarheid over het label 'de beste vriend van de mens'. Voor hondenmensen voelt de band tussen pups en mensen natuurlijk en juist . Maar waarom is dat? Nou, om te beginnen gaat de relatie tussen mens en hond manier terug - minstens 14.000 jaar terug, om precies te zijn.
In die tijd hebben honden en mensen een gedeelde taal ontwikkeld die wetenschappers steeds meer lijkt te imponeren naarmate deze meer wordt bestudeerd. Volgens een studie gepubliceerd in Animal Cognition kunnen honden echt ruiken onze emotionele toestanden. Stanley Coren, Ph.D., DSc, FRSC, suggereerde:"honden lijken onze emotionele toestand te kunnen ruiken, en dan lijken ze onze reacties op de situatie te vertrouwen door die emotionele toestanden als hun eigen toestand aan te nemen." Recent onderzoek van de afdeling Diergeneeskunde van de Universiteit van Bari Aldo Moro in Zuid-Italië heeft uitgewezen dat honden ook verschillen in onze emoties lijken te kunnen horen.
Maar betekent ons begrijpen dat honden liefhebben ons? De sceptici van de wereld zouden kunnen beweren dat honden gewoon gebruik maken van hun vermogen om ons te lezen om dingen te krijgen die ze willen of nodig hebben (zoals voedsel en onderdak en traktaties en speelgoed) en dat het een uitdaging is om aan te nemen dat ze echt van ons houden.
In de loop der jaren hebben wetenschappers een reeks experimenten ontworpen om de vraag te beantwoorden:doen onze honden echt houd van ons. In een experiment uitgevoerd door Clive Wynne, een psycholoog en oprichter van het Canine Science Collaboratory aan de Arizona State University, werden honden en hun eigenaren samen in een kamer geplaatst en de eigenaren klommen in een doos en maakten vervolgens noodgeluiden (huilen, jammeren, enzovoort.). De onderzoekers ontdekten dat in het eerste experiment een derde van de honden de doos opende om hun baasje te "redden" en dat bijna elke hond in het experiment duidelijke tekenen van verdriet vertoonde wanneer hun baasjes vastzaten en in nood waren. In een vervolg op het experiment begonnen de onderzoekers met het trainen van de honden hoe om de doos te openen voordat ze verder gaan met hun eigenaren naar binnen te laten klimmen en angst te veinzen. Toen de honden van tevoren was geleerd hoe ze de doos moesten openen, "redden" vrijwel alle hun baasjes, wat suggereert dat bij het eerste experiment verwarring en gevoelens van hulpeloosheid van de kant van de honden de belangrijkste factoren waren die hen ervan weerhielden proberen hun mens te redden.
En, op een nog meetbaarder niveau, hebben sommige onderzoeken aangetoond dat oxytocine, ook bekend als het 'liefdeshormoon' omdat het ons warme gevoelens geeft en vrijkomt tijdens momenten van sociale binding en fysieke genegenheid, in grotere hoeveelheden wordt afgegeven door beide. mensen en honden als we met elkaar omgaan. Vertaling:Het is niet alleen bewezen dat knuffelen met je hond je een goed gevoel geeft, het is ook bewezen dat het hem maakt voel me ook goed.
Team Cats heeft echter ook genoeg bewijs om de band van kattenouders met hun viervoeters te ondersteunen. Als het gaat om pure aantallen, heersen katten als 's werelds meest populaire huisdier en de relatie tussen kat en mens kan worden getraceerd tussen 10.000 en 15.000 jaar, met DNA-bewijs dat de eerste verschijning van de voorouder van de huiskat, de Arabische wilde kat, plaatst.>Felis silvestris lybica, ergens in dat tijdsbestek.
Hoewel het feit dat katten zichzelf gedomesticeerd hebben sommigen ertoe heeft gebracht aan te nemen dat hun relatie met mensen meer geven dan nemen is, is er voldoende wetenschappelijk bewijs dat katten niet alleen doen alsof ze van mensen houden omdat ze hen voeden. In een onderzoek uitgevoerd door onderzoekers van de Oregon State University verkoos meer dan de helft (52 procent) van de katten die bij het project betrokken waren, menselijk gezelschap boven speelgoed, eten of intrigerende geuren (zoals gerbils en kattenkruid). Bovendien hebben Ainsworth Strange Situation Tests bij katten aangetoond dat ze duidelijk de voorkeur gaven aan hun baasjes boven iemand die ze niet kenden.
Katten (met name kittens) hebben ook de neurowetenschap aan hun kant als het gaat om het hof maken van menselijke liefde. Het menselijk brein is bedraad om schattige dingen te willen beschermen en lief te hebben als een manier om ervoor te zorgen dat we voor onze eigen baby's zorgen. Het blijkt dat kittens schattig genoeg zijn om dezelfde reactie uit te lokken die de hersenen hebben op menselijke baby's, waardoor we geneigd zijn lief te hebben en voor kleine katten te willen zorgen.
En de awws die katten en kittens uitlokken, zijn ook goed voor onze geestelijke gezondheid. In een studie gepubliceerd in het tijdschrift Computers in Human Behaviour, onderzoekers ontdekten dat alleen al het kijken naar video's van katten online het stressniveau verlaagt.
Aangezien eigenaren van gezelschapsdieren aan beide kanten van het debat wetenschap hebben die hun liefde ondersteunt, vragen we ons af:wat heeft de wetenschap te zeggen over de verschillen tussen hondenliefhebbers en kattenliefhebbers? Is er een persoonlijkheidskenmerk (of meerdere persoonlijkheidskenmerken) waardoor de groepen zich onderscheiden?
In een onderzoek uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van Florida kregen de deelnemers een persoonlijkheidstest en een test om hun voorkeuren voor honden versus katten te bepalen, met mensen die identificeerden als beide honden en katten (of een hekel aan beide dieren) worden geëlimineerd uit de definitieve bevindingen. Uit het onderzoek bleek dat hondenmensen over het algemeen meer extravert en extravert waren met een rijker sociaal leven en dat hondenliefhebbers eerder "hardnekkig" waren, wat inhield dat ze zich meer op situaties dan op emoties concentreerden.
In hun analyse van de resultaten schreven de onderzoekers:"Samen beschrijven deze bevindingen de persoonlijkheden van de gemiddelde kattenpersoon als verlegen, eenzaam, onpersoonlijk, serieus en non-conformistisch, maar ook creatief, sentimenteel, onafhankelijk en zelfvoorzienend. Omgekeerd beschrijven deze bevindingen hondenmensen als geaard, pragmatisch en plichtsgetrouw, evenals warm, extravert, sociaal, expressief en groepsgericht."
Een onderzoek uit 2010 vergeleek de zelfgerapporteerde voorkeuren van 4.565 deelnemers voor honden of katten met hun resultaten in de Big Five Inventory en ontdekte dat hondenmensen hoger scoorden op Extraversie, Aangenaamheid en Consciëntieusheid, maar lager op Neuroticisme en Openheid dan kattenmensen. Bovendien bleek uit de studie dat deze verschillen nog steeds waar waren als er werd gecontroleerd voor sekseverschillen in het aantal huisdieren.
Sommige verschillen tussen hondenmensen en kattenmensen zijn zelfgerapporteerd. In een recent onderzoek beschreven hondenbezitters zichzelf eerder als leuk om bij hen te zijn, terwijl katteneigenaren zichzelf eerder als betrouwbaar en emotioneel gevoelig beschreven. Voor wat het waard is, viseigenaren beschreven zichzelf als de gelukkigste en reptieleneigenaren gaven aan het meest onafhankelijk te zijn.
Volgens sommige onderzoekers zijn de verschillen tussen katten- en hondenmensen waarschijnlijk een combinatie van aangeboren eigenschappen en die zelfgerapporteerde voorkeuren en idealen. Denise Guastello, een universitair hoofddocent psychologie aan de Carroll University in Waukesha, Wisconsin, die de bevindingen presenteerde van een onderzoek waaraan ze werkte tijdens een bijeenkomst van de Association for Psychological Science in 2014, zegt dat mensen aangetrokken kunnen worden tot huisdieren die passen bij de visie die ze van zichzelf hebben of de levensstijl die ze willen leiden.
"Het is logisch dat een hondenmens levendiger zal zijn, omdat ze daar buiten willen zijn, met mensen willen praten en hun hond willen meenemen," zei Guastello. "Terwijl, als je meer introvert en gevoelig bent, je misschien meer thuis bent om een boek te lezen, en je kat niet naar buiten hoeft om te wandelen."
Of je nu een kattenmens of een hondenmens bent, er is genoeg wetenschap om je onsterfelijke genegenheid te ondersteunen. Dit is absoluut een kloof waarbij een verkeerde keuze niet bestaat.
