Elke hondenbezitter kan je vertellen dat honden geweldige karaktereigenschappen hebben. Ze kunnen veel lezen over de mensen om ons heen, van onze geur tot onze lichaamstaal, maar begrijpen ze ons zo goed dat ze ook gezichtsuitdrukkingen kunnen lezen? Begrijpen honden in het bijzonder glimlachen? Hier is een overzicht van wat de wetenschap over dit onderwerp te zeggen heeft.
We kunnen evolutie danken voor een deel (oké, veel) van de band die we voelen met onze honden. Honden zijn eigenlijk geëvolueerd om mensen heel goed te kunnen lezen. In de begindagen van de hond/mens-relatie hielp dit honden door ze een voorsprong te geven in de voedselketen - de honden die het beste waren in het voorspellen van wat mensen wilden en die dingen vervolgens deden, hadden de meeste kans om gevoed en beschut te worden .
In de loop van de tijd hebben honden deze vaardigheden verfijnd en tegenwoordig gebruiken honden signalen, context en ervaring om de mensen om hen heen te begrijpen, inclusief non-verbale signalen, zoals wanneer we naar een object wijzen of in een bepaalde richting kijken. Aangezien uit onderzoeken blijkt dat maar liefst 93 procent van alle menselijke communicatie non-verbaal is, is dit een handige vaardigheid die honden moeten hebben ontwikkeld.
Naast het begrijpen van lichaamstaal, zijn honden ook in staat om de betekenis op te pikken achter andere non-verbale signalen die we geven, zoals applaus. Hoewel klappen honden in het begin bang kan maken (vooral die met geluidsangst), zijn er aanwijzingen dat, als we de tijd krijgen om onze vreemde menselijke manieren te bestuderen, veel honden zullen leren dat onze handen tegen elkaar slaan onze dwaze manier is om te zeggen dat we iets leuk vonden . Dit is de sleutel tot de glimlachvraag, omdat veel van wat honden over ons begrijpen, is geleerd, niet alleen aangeboren.
Er is ook veel bewijs dat suggereert dat honden menselijke emoties begrijpen en voelen. Studies hebben aangetoond dat honden in staat zijn om de emotionele toon van een stem (zelfs wanneer de spreker een taal spreekt waaraan de hond nog nooit is blootgesteld) te matchen met de overeenkomstige emotie in afbeeldingen van menselijke gezichten. Dit betekent dat als je een hond foto's laat zien van mensen die bijvoorbeeld blije, droevige en boze gezichten trekken en vervolgens een opname afspeelt van een mens die met een droevige stem spreekt, de hond naar de droevige foto gaat omdat hij begrijpt wat die toon betekent. Combineer dit met het verbazingwekkende vermogen van honden om zich aan te passen aan wat mensen willen, en het begint te begrijpen waarom je hond meteen in knuffelmodus gaat als je verdrietig thuiskomt na een slechte dag.
In 2015 toonden onderzoekers van de Universiteit voor Diergeneeskunde Wenen aan dat honden kunnen, in feite onderscheid maken tussen verschillende emotionele gezichtsuitdrukkingen. De onderzoekers merkten op dat de vaardigheid iets is dat honden ontwikkelen nadat ze veel tijd met mensen hebben doorgebracht, maar aangezien dat geldt voor zowat elke hond in Amerika, is dat niet bepaald een hoge lat om te wissen als je je afvraagt of je hond kan je lachende gezicht lezen.
Het korte antwoord is ja. Het langere antwoord, nou, dat combineert alles hierboven. Met hun vermogen om menselijke emoties en gezichtsuitdrukkingen te lezen, zijn honden zeker in staat om glimlachen te begrijpen.
Sommige onderzoeken hebben zich zelfs meer specifiek gericht op het vermogen van honden om glimlachen te herkennen en de resultaten laten zien dat ze begrijpen dat glimlachen gelijk staat aan goed, zelfs als ze glimlachen niet volledig verbinden met de emotie van vreugde. Monique Udell, die de cognitie en het gedrag van honden bestudeert aan de Universiteit van Florida, vertelde WordsSideKick.com dat honden niet worden geboren met de kennis van wat een glimlach voor een mens betekent, maar ze komen er in de loop van de tijd wel meer over te weten omdat het wordt geassocieerd met positieve momenten en versterking, zoals extra traktaties en een gejuich van "goede jongen" wanneer hij een truc goed doet.
