Uw hond mag de autosleutels niet verliezen of vergeten melk te halen in de supermarkt, maar uw hond kan wel degelijk “senior momenten” hebben als hij een geriatrische pup is. Als je merkt dat je hond de route vergeet tijdens de dagelijkse wandeling of hij is gewoon een beetje vermoeider en heeft niet zoveel plezier in dingen die eens zijn hele lichaam deden kwispelen alsof je aan de deur werd begroet als je thuiskomt. Is niet aan het stoeien met zijn favoriete speeltje of lijkt zich niet te kunnen concentreren op een spelletje touwtrekken voor meer dan een enkele 'trekkracht', uw oudere kan last hebben van cognitieve stoornissen bij honden (CCD), de hondenversie van De ziekte van Alzheimer zonder het verschrikkelijke einde dat het gevolg is van die menselijke ziekte.
Cognitieve stoornissen bij honden treden om meerdere redenen op, waaronder een opeenhoping van abnormale eiwitten in de hersenen die gepaard gaan met het ouder worden of ouder worden van een hond. Dit zorgt voor een opeenhoping van plaques, die uiteindelijk de zenuwen beschadigen en resulteren in het verlies van hersenfunctie, wat het geheugen, de motorische functies en het aangeleerde gedrag van uw hond kan beïnvloeden. Deze plaques zijn vergelijkbaar met de plaques die worden aangetroffen in de hersenen van Alzheimerpatiënten wanneer ze worden onderzocht.
Bijna alle honden, ongeacht het ras, ervaren een vorm van CCD naarmate ze ouder worden. In een onderzoek uitgevoerd door de Behavior Clinic van de University of California in Davis, ontdekten onderzoekers dat 28 procent van de honden van 11-12 jaar en 68 procent van de honden van 15-16 jaar een of meer tekenen van cognitieve stoornissen vertoonden. CCD is een normaal onderdeel van het ouder worden van honden, terwijl de ziekte van Alzheimer een degeneratieve hersenziekte is die de meeste oudere mensen niet treft.
Veel hondenbezitters zijn zich er niet eens van bewust dat hun honden kunnen lijden aan wat dementie is, totdat ze ze naar de dierenarts brengen om behandeling te zoeken voor wat zij beschouwen als fysieke of gedragsproblemen, maar zijn precies hoe honden serieus oud worden en zijn de veranderingen een geriatrische ervaringen met honden. Het eerste dat u moet doen, is met uw dierenarts praten als u lichamelijke of gedragsveranderingen opmerkt bij uw oudere hond. Cognitieve disfunctie komt heel geleidelijk op en soms kunnen eigenaren het begin missen en de neurologische of persoonlijkheidsveranderingen niet zien totdat onze hond, die we al 14 jaar hebben, plotseling zijn hele persoonlijkheid lijkt te hebben verlaten zijn wit-gemuilkorfde gezicht.
Er zijn fysieke en mentale oorzaken voor gedragsveranderingen. Heeft het taaie varken zijn interesse verloren om erachteraan te rennen omdat zijn gewrichten pijn doen van artritis of heeft hij echt geen interesse in het speeltje dat je de afgelopen zes jaar twee keer per jaar hebt moeten vervangen? Weten waarom de verandering plaatsvond, is van vitaal belang om ervoor te zorgen dat uw hond eventuele onderliggende gezondheidsproblemen heeft die fysiek worden behandeld en om zijn leven en gouden jaren zo goed mogelijk te maken. Houd hem mogelijk mentaal stabiel met een paar veranderingen in hoe je omgaat met een oudere hond die meer mentale stimulatie nodig heeft om de hond te zijn waarvan je weet dat hij in dat lichaam zit.
Specifieke symptomen van CCD overlappen met andere leeftijdsgerelateerde aandoeningen, zoals artritis, diabetes, kanker en nierproblemen, evenals gehoor- en gezichtsverlies. Uw dierenarts kan röntgenfoto's, bloedonderzoeken, urineonderzoek of andere diagnostische tests voorstellen op basis van de symptomen van uw hond bij het evalueren van de toestand van uw hond.
Het DISHA-acroniem kan hondenbezitters helpen bij het identificeren van de meest duidelijke tekenen en veranderingen die verband houden met CCD en wordt algemeen aanvaard en gebruikt door professionals in de diergeneeskunde.
DISHA verwijst naar de symptomen van -Desoriëntatie, [gewijzigde] interacties met hun familieleden of andere huisdieren, (veranderd), veranderingen in slaap-waakcyclus, huisvuil en veranderingen in activiteitsniveau.
Door DISHA als richtlijn te gebruiken, kunnen dierenartsen zich beperken en een juiste diagnose van CCD stellen. Als een hond meer dan één van deze symptomen vertoont, is de kans groter dat de diagnose CCD wordt gesteld als medische problemen geen DISHA-gedrag veroorzaken.
Er is geen progressie in de symptomen die uw hond mogelijk vertoont. De meer tekenen en frequentie van de symptomen wijzen op een ernstiger probleem met cognitieve disfunctie, maar deze symptomen zijn niet progressief en CCD bij honden heeft geen fasen zoals menselijke cognitieve degeneratie wordt geclassificeerd met.
Een van de meest voorkomende en verontrustende gedragsveranderingen die eigenaren van gezelschapsdieren kunnen opmerken, is dat hun oudere hond verdwaald en gedesoriënteerd raakt in zijn gebruikelijke en vertrouwde omgeving. Een voorbeeld van desoriëntatie is wanneer een hond de tuin in gaat en hij gaat naar de verkeerde deur of de verkeerde kant van de terrasdeur om weer binnen te komen. Het deel van de hersenen dat de locatie identificeert en de hond oriënteert, is aangetast.
Een hond kan ook moeite hebben met ruimtelijk inzicht. Hij kan vast komen te zitten achter de stoel en hulp nodig hebben om eruit te komen, of hij is in de war en overstuur. Hij zit vast bovenaan de trap en kan zich niet herinneren hoe hij naar beneden moet. Het is een beetje alsof je een verkeerde afslag maakt en vergeet hoe je thuis moet komen of waar de auto geparkeerd staat op de parkeerplaats, zelfs als je altijd op dezelfde plek of in hetzelfde gedeelte parkeert en dat kan behoorlijk frustrerend en eng zijn. Als uw hond de gewoonte heeft om altijd in zijn hondenmand te zijn op het moment dat u naar bed gaat, uw hond in een heel andere ruimte vindt en naar de grond staart, kan het natuurlijke gevoel voor tijd en patronen van de hond veranderen. Het kan ook worden beïnvloed door medische problemen zoals diabetes en hersentumoren, dus het is van vitaal belang om uw hond zo snel mogelijk naar een dierenarts te brengen als u merkt dat u gedesoriënteerd bent, om er zeker van te zijn dat het een cognitief probleem is in plaats van iets medisch.
Cognitieve stoornissen bij honden kunnen de sociale interacties van uw hond met mensen en andere dieren beïnvloeden. Uw eens vriendelijke en liefhebbende hond kan persoonlijkheidsveranderingen ondergaan en is nu prikkelbaar, nerveus in de buurt van bekende mensen en kan zelfs beginnen te grommen naar kinderen en andere dieren. Een hond met CCD kan ook onvoorspelbaar zijn en uithalen en bijten. Deze gedragsverandering kan het gevolg zijn van ernstig. Als een hond pijn heeft, kunnen ze vaak reageren op ongemak door defensief of agressief te zijn, en een dierenarts moet een pijnlijke fysieke aandoening zoals artritis bij een oudere hond uitsluiten om te zien waarom hij zich gedraagt en agressief is wanneer hij beweegt of wordt aangeraakt.
Andere honden worden teruggetrokken en lijken depressief te zijn. Ze gaan niet meer om met hun familie en doen niet langer de dingen die hen ooit vreugde schonken en hun staart deden kwispelen. Ze stoppen misschien met blaffen als mensen aan de deur komen en lijken niet geïnteresseerd in het begroeten van mensen aan de deur. Een hond reageert misschien niet eens enthousiast als je hem aan de lijn krijgt en met hem gaat wandelen. Soms kan het zo weinig zijn als een hond die niet herkent dat hun favoriete koekje dat hen wordt aangeboden een traktatie voor hen is en hun neus ophaalt voor hun traktaties. Eigenaars gaan er vaak van uit dat de hond heeft besloten dat hij die traktatie niet meer lekker vindt en zal overschakelen op een nieuwe traktatie die de hond ook niet herkent. Het kan iets zijn dat verandert in de hersenen van de hond en niet in hun smaak.
Veranderingen in slaappatronen of een verstoring van het circadiaanse ritme zijn een van de meer specifieke symptomen die verband houden met cognitieve disfunctie. Honden met CCD die ooit de hele nacht doorsliepen, kunnen de hele nacht wakker en actief zijn, en veel honden keren hun normale interne lichaamsklok om, zodat al hun normale activiteiten overdag nachtactiviteiten worden. Een hond die 'de hele nacht wakker is' en wil spelen en wandelen, kan een storend symptoom zijn van CCD voor een huishouden. Een nachtlampje of het gebruik van een witte ruis kan een hond helpen om 's nachts weer te wennen aan het slapen. Sommige medicijnen kunnen ook helpen om normale nachtelijke slaapgewoonten aan te moedigen en vast te stellen en de angst van een hond te verminderen.
Een hond die eerder zindelijk was en alleen bij zeldzame incidenten ongelukken in het huis heeft gehad, wordt als huisvuil beschouwd wanneer ze in huis beginnen te urineren en poepen en niet schijnbaar weer zindelijk zijn. Een hond kan zelfs incontinent worden en het vermogen verliezen om zijn blaas en darmen vast te houden of zelfs vergeten hoe hij met zijn baasje moet communiceren wanneer hij naar buiten moet om zijn behoefte te doen. Als een hond incontinentie heeft en als een blaasontsteking, nierproblemen of diabetes eenmaal door een dierenarts zijn uitgesloten, is het hoogstwaarschijnlijk een cognitieve verandering die de vervuiling van het huis veroorzaakt. Een hond die bij de terrasdeur staat die naar de tuin leidt en hij poept terwijl hij uitkijkt op de tuin, en hij is vergeten dat hij buiten moet poepen.
Canine Dysfunctie zorgt ervoor dat honden minder reageren op hun omgeving en minder nieuwsgierig zijn. Ze kunnen weigeren om langs te komen om met een speeltje te spelen of reageren op een oproep. Ze kunnen ook minder gefocust zijn en een veranderde reactie op stimuli vertonen. Sommige honden kunnen zelfs moeite hebben met eten of drinken of zelfs het vinden van hun voerbak. Wanneer een hond die geen gehoor- of zichtproblemen heeft een bot laat vallen en vervolgens wortel schiet om ernaar te zoeken wanneer ze verliezen, kan het angstaanjagend zijn voor een eigenaar om te observeren en de hond is waarschijnlijk ook van streek, ze kunnen het bot niet vinden dat ze dachten dat ze net hadden of misschien gewoon helemaal vergeten.
Oudere honden hebben doorgaans een verminderde activiteit, maar het omgekeerde kan ook optreden bij een hond met een cognitieve stoornis. Sommige honden vertonen neurologische veranderingen doordat ze vatbaar worden voor repetitieve bewegingen zoals hoofddobberen, beenzwaaien en ijsberen. De hond kan fysiek opgewonden en rusteloos lijken en zal een uur ijsberen, en niets kan hem afleiden. Dit soort beweging wordt bijna altijd geassocieerd met cognitieve disfunctie of hersenveroudering. Als een typisch rustige hond begint te blaffen en blaffen terwijl er niets is om tegen te blaffen of tegen een kussen begint te blaffen alsof het de postbode is, is de kans groter dat de oorzaak van de verandering het gedrag van de hond is.
Een liefhebbende huisdiereigenaar zijn die observeert dat uw geliefde huisdier zijn cognitieve vaardigheden verliest, kan een stressvol en uitdagend proces zijn. Er zijn een aantal dingen die u kunt doen om het ongemak van uw hond te verlichten en om zijn kwaliteit van leven te helpen verbeteren of behouden. CCD is niet te stoppen, maar het is mogelijk om de cognitieve achteruitgang te vertragen, dus een van de DISHA-criteria wordt ze niet allemaal.
Bepaalde commerciële en voorgeschreven hondenvoedingen zijn samengesteld om cognitieve disfunctie te beschermen en te vertragen. Deze formules bevatten anti-oxidanten en omega-3-vetzuren om de celgezondheid te bevorderen en te versterken en waarvan in onderzoeken is aangetoond dat ze de zenuwdegeneratie als gevolg van veroudering vertragen. Vetzuren lijken een neurologisch beschermend effect te hebben.
Een dieet dat geoptimaliseerd is voor de neurologische gezondheid, in combinatie met verrijking van de omgeving en verhoogde mentale stimulatie, geeft de belangrijkste hulp voor cognitieve verbetering. Manieren om de mentale stimulatie te verhogen die uw hond nodig heeft om zijn hersenen te gebruiken, kunnen voorkomen dat hij deze zo snel verliest als hij niet wordt voorzien van dingen zoals voedselpuzzels. Speelgoed met voedseldispenser dat activiteit en spelen stimuleert om het voedsel te krijgen, helpt hen mentaal actief te blijven. Spelen en leren houden de geest van een hond gezond. Het hebben van meer geplande speelsessies zal de hersenen van uw hond stimuleren en zijn leer- en geheugencapaciteiten verbeteren. Een gezonde hond zonder artritis, en als hij niet agressief is, zou graag een bezoek brengen aan het hondenpark waar hij lekker kan rennen en socializen met leeftijdsgenoten. Net als mensen kan mentale degeneratie worden vertraagd door actief te blijven en een actieve geest te hebben.
Geneesmiddelen en voedingssupplementen kunnen de achteruitgang van uw hond helpen vertragen, maar vereisen nauw toezicht van een dierenarts om ervoor te zorgen dat medicijnen of supplementen op andere manieren geen problemen voor de hond veroorzaken, vooral als hij al medicijnen gebruikt voor een gezondheidsprobleem. Dierenartsen en eigenaren moeten samenwerken om een plan op te stellen voor het behoud van de hersenfunctie bij uw huisdier, zodat ze minder moeilijke en lastige "oudere momenten" hebben en u minder schrik hebt als u uw hond ziet ouder worden.
Een oudere hond ouder dan 8 jaar moet elke zes maanden worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat de dierenarts een basislijn heeft voor het normale gedrag en de gezondheid van de hond en dat hij ziekte kan onderscheiden van normale veroudering. Neem altijd een lijst met vragen en zorgen mee elke keer dat u naar de dierenarts gaat voor een controle, zodat u geen zorgen mist die worden aangepakt. Maak gewoon aantekeningen op uw telefoon of een notitieblok en zorg ervoor dat uw observatie met u en uw hond naar de dierenarts gaat, zodat u gemoedsrust kunt hebben, uw hond gezond is en uw hond de best mogelijke zorg kan krijgen. gaat zijn late leven in als een hopelijk gelukkige oude hond.
