Ik moet een bekentenis afleggen. Een van mijn honden is agressief. Ze is een agressieve hond uit angst voor het onbekende, maar toch agressief. Geloof het of niet, zelfs iemand die dag in dag uit met en rond huisdieren werkt, kan een reactieve hond hebben en nog steeds niet weten wat hij eraan moet doen of hoe hij het moet oplossen.
Sara was een ongeplande redding die ik drie jaar geleden mee naar huis nam tijdens een vakantie in Florida. Ik ken de details van haar vroege leven niet, behalve dat het een beetje ruw was:vreselijke voeding, besmet met vlooien, mogelijk geslagen. Ze was ongeveer 7-8 weken toen ik haar redde.
Sara is mijn nieuwste toevoeging aan een pakket van drie. Mijn jongens, hoewel ze zich niet als engelen gedragen, zijn goed aangepaste honden met je gebruikelijke problemen. Ze zijn iets te vriendelijk voor bezoekers, ze bedelen om eten en men jaagt zelfs graag op de poesjes. Niets te serieus (ik zweer het, de katten HOUDEN ervan om achtervolgd te worden. Hij doet ze geen pijn, wil gewoon spelen). Ze kennen de basis; zitten, blijven, liggen, komen, verlaten, en hoe je aan een slappe lijn moet lopen, maar dat is zo ver als we onze training hebben gevolgd. Ik wil dat mijn honden zich als honden gedragen. Het maakt deel uit van het plezier van een hondenbezitter! Ik steel graag het motto van Tripawd en zeg "Wees meer hond!" wanneer het leven te serieus wordt.
Terug naar mijn bekentenis:ik nam Sara elke dag mee naar het werk toen ze een pup was. Ze ontmoette veel mensen, andere honden en kinderen. Ze was gelukkig, gezond, pluizig, speels en wiebelig, hoewel ze nooit echt een knuffelkont was. Ze was nogal onverschillig tegenover de meeste mensen. Ik dacht dat ze goed gesocialiseerd was. Ik denk dat ik het mis had.
Ik weet niet wanneer het begon, maar op een gegeven moment, rond de 10-12 maanden oud, begon ze echt territoriaal te worden over mijn bureauruimte. Ze wilde niemand anders dan mij in haar ruimte. Het groeide langzaam uit tot haar gegrom als iemand haar zelfs maar aankeek of naderde.
Ik probeerde mensen te associëren met lekkere traktaties door lekkernijen naar haar te gooien terwijl mensen voorbij liepen. Ik weet niet of ik het niet genoeg tijd heb gegeven of dat ik er niet consequent genoeg in was, maar op een dag snauwde ze naar iemands hand toen die voorbijkwam. Ze raakte ze niet echt aan, maar ze snauwde naar ze! Ik was geschokt en zo beschaamd! Ik stopte met haar naar het werk te brengen. Rond dezelfde tijd werd ze hetzelfde over mensen in ons huis. Mensen die ze haar hele leven kent, zoals haar grootouders, vormen geen bedreiging, maar iedereen die nieuw is en we moeten op hun hoede zijn voor hun hele bezoek. We houden haar aan de lijn omdat ze gromt en blaft en uitvalt en zal naar handen happen als ze te dichtbij komen, vooral mannen.
Mensen kwamen niet meer regelmatig naar ons huis (en dus stopten de gooitraktaties op haar training ook). Op een gegeven moment veranderde haar gedrag rond andere mensen ons in kluizenaars die niemand binnenlieten in ons huis.
Eindelijk drong het tot me door dat we volgend jaar van plan zijn om op lange vakantie te gaan.. en we gaan met onze vaste hondenoppas. Oh nee! Hoe zullen we ooit een oppas vinden die niet bijt? De manier waarop ze omgaat met vreemde honden, ik denk niet dat ze het aankan om aan boord te gaan. Het zou voor haar overbelast zijn en de situatie waarschijnlijk verergeren.
Ik kan aan haar lichaamstaal zien dat haar agressie gebaseerd is op angst. Ze is altijd bang geweest voor iets nieuws (inclusief de nieuwe gordijnen die ik voor de woonkamer heb gekocht). In plaats van bang te zijn, gaat ze in de aanval. Ze slaat toe uit angst.
Dus, wat moet een hondenliefhebber doen? Deze hondenliefhebber zoekt professionele hulp van een gecertificeerde hondentrainer die trainingsmethoden voor positieve bekrachtiging gebruikt, en van daaruit gaan we verder. Ik zou nooit een van mijn honden opgeven, maar de realiteit kan zijn dat we haar stimuli moeten beheersen en haar op een veilige plek moeten bewaren als we bezoek hebben. Ik weet het nog niet, ik hoop snel wat antwoorden te krijgen.
Kortom:het is moeilijk en zeer gênant om toe te geven dat uw hond agressief is. Zeker als je in de dierenbranche werkt. Ik weet wel dat toegeven dat je een probleem hebt de eerste stap is die ik herstel, dus dit bericht is mijn stap 1 in mijn 12-stappenproces. Ik zal je zeker op de hoogte houden terwijl ik deze reis voortzet. Deel alsjeblieft je biechtstoelen voor het hondenhok in de reacties!
