Of u en uw hond nu doorgewinterde concurrenten zijn in hondensporten, gewoon "spelen" in beginnende hondenshows, of gewoon proberen uw hond te trainen om te stoppen u in het openbaar in verlegenheid te brengen, u kunt uw wederzijdse prestaties en uw relatie verbeteren door te leren en het beoefenen van basistechnieken voor sportpsychologie.
Wanneer we met onze honden werken, communiceren we onze wensen grotendeels via onze lichaamstaal, houding, gezichtsuitdrukkingen en stemgeluid.
Stress kan de manier waarop onze "boodschappen" op onze honden overkomen enorm veranderen. Wanneer we nerveus zijn om de showring in te gaan of bang zijn om een andere aangelijnde hond op de stoep tegen te komen, zullen we onze honden waarschijnlijk onbedoeld allerlei dingen "vertellen" die we eigenlijk niet willen of willen, zoals:"Oh mijn God, dit is eng!" of "Ik heb het gevoel dat ik ziek ga worden!"
Sportpsychologische technieken leren ons hoe we onze hersenen en lichamen onder controle kunnen krijgen, zodat onze fysieke taal een ontspannen zelfvertrouwen uitstraalt - wat enorm ontspannend en zelfvertrouwenverhogend is voor onze honden, die het beste werken als ze weten dat ze een competente leider kunnen vertrouwen.
Al zeg ik het zelf, ik ben een soort 'posterkind' voor de voordelen van sportpsychologie, aangezien ik absoluut vastzat op een bepaald competentieniveau op het gebied van behendigheid met mijn twee Border Terriers.
Voor mij is het moeilijk om iets leukers voor te stellen dan een weekend hondenbehendigheidswedstrijd met mijn behendigheidspartner Dash. En als ik kijk naar de enthousiaste deelnemers bij het hoeden, gehoorzaamheidsproeven, flyball-evenementen, volgoefeningen, freestyle-uitvoeringen en andere soorten hondensporten, denk ik dat de meeste deelnemers het met me eens zijn over hun gekozen sporten.
Het is ook moeilijk om je een meer holistische onderneming voor te stellen dan hondensporten zoals behendigheid. De effectieve combinatie van geest, lichaam en emotie, bij de hond en de geleider individueel en als lid van het team, vormt de sleutel tot succes. Alle elementen zijn met elkaar verbonden en met elkaar verbonden om topprestaties te bereiken.
Dash, mijn vijfjarige Border Terrier en driejarige behendigheidsconcurrent, en ik hebben de kwalificaties voor beginners en gevorderden behaald die nodig zijn om ons in competitie met de hoogste moeilijkheidsgraden te stuwen. Weet je nog die regel over voorzichtig zijn met wat je wenst?
Afgezien van een grapje, als een bewuste en verantwoordelijke handler, heb ik een regime van training en gezondheidszorg gecreëerd om de eisen van competitie op hoog niveau te ondersteunen. Ik geef Dash een zelfgemaakte, verse voeding en vul haar voeding aan met voedings- en kruidensupplementen die de gezondheid van de gewrichten en het hart bevorderen en haar immuunsysteem versterken.
Dash krijgt ook regelmatig chiropractische aanpassingen om blessures te voorkomen en geniet van een oppervlakkige massage van mij na wedstrijden. Deze modaliteiten verhogen de stroom van bloed en energie door haar systeem nadat ze het hebben belast door te springen, draaien en racen door de behendigheidscursussen. Ik combineer training, rust en plezier in een mix die haar gemotiveerd houdt, maar niet moe.
Persoonlijk concentreer ik me op goed eten en rusten, en val een paar kilo af om het lopen van de cursussen gemakkelijker te maken. In wezen heb ik een goed doordacht plan opgesteld om onze sportieve inspanningen te ondersteunen.
Als nieuwkomers in geavanceerde competitieniveaus worstelden we met de problemen van moeilijker te navigeren cursussen en snellere tijdvereisten, en onze vooruitgang stagneerde. Ik maakte gênante fouten tijdens proeven en Dash raakte gefrustreerd door onze onhandige runs. We kwalificeerden ons af en toe, maar teleurstelling en frustratie sloegen toe.
Ik wist niet zeker welk stukje van de holistische puzzel we plotseling misten, dus begon ik de topconcurrenten bij elke proef zorgvuldig te bekijken en te proberen erachter te komen. Geavanceerde behendigheidscompetitie biedt slechts de geringste kans om een run te verzilveren na het maken van zelfs maar een kleine fout van welke aard dan ook. Dus ik wist dat concurrenten die zich consequent kwalificeerden, niet alleen goed waren in het goedmaken van fouten die tijdens een run werden gemaakt. Ze waren gewoon goed.
Een van de eerste dingen die me opviel aan deze topconcurrenten was dat hun honden niet sneller waren dan Dash op haar best en dat de geleiders zelf niet sneller waren dan ik toen ik in goede vorm liep.
Toen ik enkele van mijn medeconcurrenten leerde kennen, ontdekte ik dat velen beperkte toegang hadden tot oefenapparatuur voor behendigheid en geen regelmatige lessen kregen van instructeurs op nationaal niveau. Ze moesten jongleren met werk, gezin en reizen, en sommigen droegen kniebeugels, hadden een slechte rug of hadden zwakke enkels of zere heupen. Sommigen waren aanzienlijk ouder dan ik, en ik moet achterom kijken om 50 te zien. Sommige van hun honden werden gered uit gewelddadige gezinnen, dus hun intensieve voorbereidingsprogramma voor behendigheid als puppy bestond niet.
Mijn hoop om elke vorm van "benadeelde omstandigheden" te identificeren als de oorzaak van onze langzame vooruitgang, verdween snel!
Het volgende dat me opviel, was dat deze zeer succesvolle concurrenten meer evenwichtig, meer gefocust en meer ontspannen waren dan de meeste concurrenten. Ze klaagden zelden over de koers, het weer, de ligging, de rechter, of Mercurius retrograde liep. En ze besteedden meer tijd aan het omgaan met hun honden dan aan het socialiseren met de andere deelnemers tijdens de proeven.
Ik begon te vermoeden dat ze de kunst van de sportpsychologie onder de knie hadden, of gebruik maakten van de kracht van het programmeren van hun geest om hun hoogste prestatiepotentieel te bereiken en dat prestatieniveau van hun honden vast te leggen. Door deze concurrenten te observeren en te praten, en te lezen over de nieuwe concepten van sportpsychologie, heeft een ontbrekend stukje van de holistische puzzel voor Dash en mij geleidelijk vorm gekregen.
Behendigheidsliefhebbers omarmen de sportpsychologische technieken die worden gepresenteerd in boeken zoals die van Jane Savoie, een bekroonde paardensportconcurrent. In That Winning Feeling legt Savoie uit hoe het onderbewustzijn geen onderscheid kan maken tussen het echte en het ingebeelde. Het onderbewustzijn reageert op informatie die door de bewuste geest wordt verstrekt en probeert tegemoet te komen aan wat de bewuste geest naar voren brengt als een doel of als realiteit, zowel positief als negatief.
Mijn onbewust gecontroleerde angstreacties, zoals strakke spieren en verwijde pupillen, komen bijvoorbeeld naar voren als ik naar een horrorfilm kijk, ook al weet mijn bewuste geest dat het niet echt is. Maar de biochemische reacties die mijn lichaam produceert, als reactie op mijn angstgevoelens, zijn heel reëel, en ze leiden tot een overeenkomstige fysieke reactie die mijn gedrag en prestaties kan beïnvloeden.
Na het zien van de film zal ik waarschijnlijk veel terughoudender zijn om een paar dagen alleen een donkere kamer binnen te gaan. En als ik in mijn leven alleen donkere kamers moet betreden, heb ik zojuist mijn prestaties verslechterd door me te verdiepen in de negatieve beeldvorming in de film.
Savoie suggereert dat wanneer we negatieve beelden van een bepaalde activiteit (zoals een slechte behendigheidsloop) in onze bewuste geest hebben, onze onbewuste geest gelooft dat die beelden de realiteit zijn, of een echt doel van de bewuste geest. Het geloof van de onbewuste geest kan zorgen voor gewenste of ongewenste cascades in bewust gedrag.
Savoie stelt ook dat het bereiken van topprestaties het resultaat is van het beheersen van verworven vaardigheden, niet van het vertrouwen op genetische gaven. Ze is van mening dat doorzettingsvermogen, niet talent, aan de basis ligt van competitief atletisch succes.
Topconcurrenten hebben geleerd om de kracht van positieve beeldvorming en andere principes van sportpsychologie in hun voordeel te gebruiken in de behendigheidsring en in vele andere competitieve hondensporten. Laten we eens kijken naar enkele van hun bewezen technieken:
• Verban negatieve visuele beelden. Een mede-agility-concurrent weigert een van de populaire, humoristische behendigheids-T-shirts te dragen met de tekst "Double Q Challenged" (Double Q verwijst naar de kwalificatie in zowel een reguliere run als een jumpers-with-weaves-run op dezelfde dag in een Amerikaanse kennel Club behendigheidsproef) of "Mijn hond heeft een snellere geleider nodig." Op haar T-shirts stond "Agility:an Army of Two" of "Agility:Fun on the Run" of, mijn favoriet, "Agility Forever, Housework Anywhere." Krijg je geen verschillende gevoelens over behendigheid door elk van deze zinnen te lezen?
• Verban negatieve verbale input. Een behendigheidsconcurrent op nationaal niveau loopt vaak het parcours met een cd-speler en een koptelefoon op. Ik vroeg hem of hij naar motiverende berichten luisterde. Hij antwoordde dat de cd-speler leeg was. Hij gebruikt de koptelefoon om alle negatieve conversaties tussen deelnemers tijdens het parcours buiten te sluiten. Hij wil mensen niet horen praten over het feit dat het een koers is die grote honden bevoordeelt, of oneerlijke manoeuvres vereist, of een bepaalde "crash and burn" -zone heeft. Hij wil zich concentreren op de uitdagingen van de cursus en zijn behandelingsstrategie voorbereiden.
Deze concurrent elimineert ook alle negatieve woorden en zinnen uit zijn agility-vocabulaire. Hij vervangt werken als "proberen" en "hoop" en "als" door "wanneer" en "zal". Hij hoopt niet langer "te winnen als hij geluk heeft", maar in plaats daarvan "zullen hij en zijn hond hun best doen en het winnen binnen handbereik brengen." Zijn behendigheids-"uitdagingen" worden door anderen gedefinieerd als behendigheids-"problemen".
Ik ben de uitdagingen van mijn cursus gaan beschouwen als behendigheidsobstakels die ik moet nemen, net als het A-frame en de weefstokken zijn behendigheidsobstakels die Dash moet overwinnen. En ik herinner mezelf eraan om dat te doen met het enthousiasme en het vertrouwen dat Dash toont wanneer ze geconfronteerd wordt met haar cursus (ik ontdekte dat mijn hond ook een geweldig rolmodel is).
• Leer ontspanning en positieve beeldvormingsvaardigheden. Oefen diepe ademhalingsoefeningen en spierontspanningstechnieken om je hoofd leeg te maken. Schilder vervolgens mentale beelden van succesvolle behendigheidsruns, volgtests of gehoorzaamheidswerk op dat lege canvas. Schilder nooit fouten of angsten. Oefen een geslaagde uitvoering meerdere keren mentaal in gedachten, en oefen daarna de bijzonder kritieke stukken steeds weer opnieuw. Visualiseer zelfs dat u naar voren stapt om uw lint te ontvangen. Laat je onbewuste geest je bewuste doelen zien.
• Wees voorbereid. Er is geen vervanging voor training en oefening, die de basis vormt voor uw positieve beelden en zelfvertrouwen. Voldoe aan de basisbehoeften van zowel jou als je hond:rust, eet goed en vind momenten van mentale en emotionele rust.
• Stel trainings- en wedstrijddoelen in. Maak ze realistisch, maar een stuk. Momenteel is mijn competitiedoel consistentie, niet winnen. Maar we zijn bijna klaar om onze zinnen te zetten op regelmatige kwalificaties, de volgende stap voor ons van consistente prestaties met minimale fouten.
Ik heb ook geëxperimenteerd met het gebruik van een mantra, of een woord of zin die steeds opnieuw wordt herhaald om mijn gedachten te programmeren. Als ik merk dat ik Dash op het parcours te veel beheers, herhaal ik het woord "moeiteloos" of "dansen" keer op keer voordat ik de ring inga. Ik wil dat het rennen "moeiteloos" lijkt voor een waarnemer, zoals Dash en ik dansen, en niet alsof ik zo hard moet werken. Op de een of andere manier kalmeert de mantra me en worden onze runs veel soepeler.
Dash en ik onderwerpen ons aan de natuurlijke cyclus van behendigheid om stress te verminderen en tijdelijke verlichting te bieden van doelgericht denken. De proeven vinden voornamelijk plaats in het voor- en najaar. Ik houd Dash op de hoogte tijdens onze competitieve seizoenen, train en oefen vaardigheden in de winter en werk heel weinig behendigheid in de zomer. Laat in de lente kijk ik uit naar onze komende rust, en tegen het einde van de zomer zijn we allebei klaar om weer te gaan.
• Leer het te vervalsen. Zelfs als u zich niet goed voelt, ongerust of bezorgd bent, gedraag u dan alsof u zich uitgerust, voorbereid, ontspannen en zelfverzekerd voelt. Alleen al het gedrag veroorzaakt de onbewust ondersteunende reacties die de werkelijke gevoelens teweegbrengen. Als je van streek bent, richt dan je gezichtsspieren op glimlachen en kijk hoe lang het duurt voordat je humeur verandert.
Bij onze laatste proef waren de weave pole-inzendingen erg moeilijk te bereiken, maar het was te laat om naar huis te gaan en zwaardere inzendingen te oefenen. In onze eerste run raakte ik in paniek en 'micro-beheerde' ik Dash's weefpaalingang, die ze prompt friemelde. Voor onze tweede run hield ik mezelf herhaaldelijk voor dat de inzendingen van haar weefstokken altijd onberispelijk waren. Tijdens het rennen stuurde ik haar naar de weefstokken, liet haar haar eigen weg naar binnen vinden en ze slaagde erin.
• Blijf flexibel en gebruik rituelen spaarzaam. Sommige deelnemers vertrouwen op een reeks rituelen of repetitief gedrag om hun zenuwen te kalmeren en hun gedachten te concentreren voor een wedstrijd. Ze kunnen met hun hond met een specifiek speeltje spelen, een bijzonder smakelijke traktatie aanbieden, de ring naderen en betreden, om een dons vragen en zich dan omdraaien om het parcours te rennen.
Ik ben echter getuige geweest van hun paniek als ze ontdekken dat ze de lekkernij in de tent hebben laten liggen. Houd je opties open. Een topconcurrent die ik "doodles" ken voordat ze de ring betreedt. Ze vraagt haar hond om een reeks willekeurige 'trucs' om hun aandacht te vestigen, maar vertrouwt nooit op een vaste reeks gedragingen of beloningen.
• Haal het meeste uit elke competitie. Naast het runnen van je evenement, observeer en bestudeer je de beste concurrenten. Het is een echte opleiding. Kies een paar rolmodellen en praat met hen over training en hanteringstechnieken. Vraag om feedback over uw prestaties van vertrouwde concurrenten.
Vergeet niet te zoeken naar manieren om de band met je hond te versterken terwijl je de dag samen doorbrengt, volledig op elkaar gefocust. De maatstaf voor het succes van de dag hangt niet af van de linten. Als je het naar je zin hebt gehad en je hond is blij, dan was het een goede dag.
• Koppel de negatieve gevoelens niet helemaal los. Het onderdrukken van negatieve gevoelens lost ze niet op. Behandel ze gewoon na de wedstrijd, niet tijdens de voorstelling. Behoefte aan een moment van zorgen? Plan het in je dag, maak je ongeveer 20 minuten lang voor de wedstrijd zorgen en vergeet het dan tot de volgende geplande piekersessie.
Negatieve gedachten verstoren de soepelheid van fysieke handelingen die u hebt beoefend en waarmee u en uw hond vertrouwd zijn geworden. Geoefende acties zijn de meest efficiënte acties en zijn uw nauwkeurig afgestemde route naar succes in competitie. Ondermijn je lange uren oefenen niet met negatieve gedachten vlak voor het evenement.
• Stuiter terug. Het ontwikkelen van het vermogen om te herstellen van tegenslagen is veel nuttiger dan werken om mislukkingen uit te roeien, een onmogelijke missie.
De Corgi van mijn vriend raakt onverwachts uit koers tijdens een proces en weigert gepakt te worden. Hij houdt van behendigheid, maar krijgt af en toe "de zoomies", wat mijn vriend erg ontmoedigend (en duur) vindt. Eenmaal dicht bij het verlaten van de sport, zocht ze naar trainingsmogelijkheden en werkte ze er hard aan. De zoomies zijn dramatisch afgenomen en ze is een bewijs geworden van de kracht van doorzettingsvermogen en creatieve training. En ze heeft veel meer alternatieven in haar trainingstas dan de meeste, omdat ze er veel moest doorwerken om te slagen.
Keer je niet tegen jezelf of je hond. U bent de enige twee wezens die uw succes kunnen verzekeren!
• Vind de humor. Bij een recente proef had een deelnemer, die werkt met een ras dat traditioneel niet uitblinkt in behendigheid, een verschrikkelijke run. Niet alleen maakten hij en de hond verschillende ernstige fouten, maar de deelnemer struikelde over een grote paneelsprong, stuurde hem alle kanten op en landde bovenop de stukken. Hij stond op en voltooide de run. We moesten allemaal lachen vanaf de zijlijn. Toen hij de ring verliet, hoorde ik hem tegen een andere deelnemer zeggen:"Zelfs DAT was beter dan thuis zitten!"
Als verbeterde prestaties niet aansluiten bij uw beheersing van de vaardigheden die door sportpsychologen worden onderwezen, onderzoek dan uw motivaties. Als je niet meer van het spel houdt dan van het winnen, heb je misschien een patroon ontwikkeld dat je plezier in de sport en je algehele prestaties ondermijnt.
Een concurrent die ik ken, heeft onlangs agility verlaten. De sport leek haar of haar hond geen energie te geven, maar ze was vastbesloten om de eerste hond van dat ras te bezitten om een geavanceerde behendigheidstitel te behalen. Haar motivatie belemmerde haar succes, in plaats van eraan bij te dragen, en ze stemde er uiteindelijk mee in dat ze een andere methode moest vinden om een band met haar hond te krijgen en ervan te genieten.
Een behendigheidsinstructeur vertelde onlangs aan deelnemers aan een seminar dat ik bijwoonde dat alleen al door met onze honden naar de startlijn van behendigheid te gaan, we in de top één procent van hondenbezitters zitten, winnen of verliezen, want we hadden een relatie ontwikkeld die maar weinig mensen met hun honden ervaren . En we waren bereid en blij om ons spel samen en in het openbaar te spelen!
Ik koester die gedachte en gebruik hem om me te helpen mijn gedachten te concentreren en een glimlach op mijn gezicht te houden tijdens een proces. Zijn woorden gaan altijd snel door mijn hoofd in die fractie van een seconde, precies op de startlijn, net voordat ik me naar Dash wend, haar blik vangen en zeg:'Klaar? Laten we GAAN!”
Een van de meest alomtegenwoordige sportpsychologische technieken die door menselijke atleten worden gebruikt, is het visualiseren - mentaal oefenen - van een of andere ideale prestatie. Hoewel u geen enkele vorm van competitieve doelen hoeft te hebben, moet u een gedragsdoel hebben voor uw hond om de vruchten van dit krachtige hulpmiddel te plukken.
Stel dat uw hond een sterke trekker is aan de lijn, en dat het vaak een hele worsteling is om hem uit te laten zonder over het trottoir te worden gesleept. U moet natuurlijk een professionele positieve trainer raadplegen om u te helpen een stapsgewijs programma te ontwikkelen om uw hond te helpen meer geschikte vaardigheden aan de lijn te leren. Maar het helpt ook als u regelmatig mentaal repeteert om een rustige, rustige, gecontroleerde wandeling met uw hond te maken. Stelt u zich de foto tot in de kleinste details voor:uw rechtopstaande maar ontspannen houding, uw handen zacht maar stevig aan de lijn gesloten, uw comfortabele en doelgerichte pas, een glimlach op uw gezicht als u voorbijgangers begroet en ze mompelen woorden van bewondering voor uw hond. En de hond! Aan uw zijde aan een losse lijn draven; om de paar meter naar je opkijken voor richting en bevestiging; en zijn ogen, oren en staart geven allemaal blijk van een tevreden vertrouwen in jou en je leiderschap.
Als je eenmaal een beeld van jou en je hond op je best hebt gevisualiseerd, loop dan minstens een paar keer per dag gedurende minstens een volle minuut door dit visioen. Oefen dan, hoe gek het ook mag lijken, met het uitbeelden van jouw deel van de foto - in de privacy van je eigen slaapkamer, tenminste in het begin! Het helpt als je een passpiegel hebt die je kunt gebruiken om je huidige houding en uitdrukking te beoordelen, en om aanpassingen te maken zodat je begint te lijken op de persoon op je geïdealiseerde foto!
Als je eenmaal het gevoel hebt dat je de afbeelding redelijk nauwkeurig kunt bewonen, oefen dan deze houding en beweging rond je hond. Probeer te allen tijde dezelfde rustige en zelfverzekerde houding en manier aan te nemen met uw hond.
Als je hiermee doorgaat, zul je twee belangrijke dingen opmerken. Ten eerste zal het gedrag van uw hond beginnen te verbeteren. Of we het nu wel of niet opmerken, honden kijken naar ons voor aanwijzingen over hoe ze zich moeten gedragen, en hoe cooler je eruit ziet en klinkt, hoe cooler ze zullen worden. Werkelijk. Ten tweede zul je je meer bewust worden van de momenten waarop je niet "goed" handelt - wanneer je reacties op je hond hectisch worden of je stem schel wordt. En dit opmerken is de eerste stap om het te stoppen.
Lorie Long is een freelance schrijver die woont in Oriental, North Carolina, met twee Border Terriers, Dash en Chase. Alle drie zijn ze verslaafd aan behendigheid.
