Hoe train je op de juiste manier lopen aan de riem - Trek aan de kant!

Een van de meest frustrerende ervaringen voor positieve hondentrainers is te zien hoe hun klanten door hun honden over de parkeerplaats naar hun auto worden gesleept, net nadat de trainingsles is beëindigd. "Dang", denken we soms, "zullen ze hun honden ooit leren beleefd aan de lijn te lopen? Welk deel van 'Versterk je hond niet om te trekken!' hebben ze niet gehoord?"

Natuurlijk is het even frustrerend voor hondenbezitters wanneer hun honden ze slepen. En de trainingsoplossing - elke keer stoppen als de hond trekt - wordt vermoeiend. Eigenaren vragen zich vaak af of ze ooit ergens heen zullen kunnen zonder een handvol hondensnoepjes in hun zakken. In sommige gevallen raken eigenaren zelfs gewond wanneer hun honden aan hun armen trekken of ze zelfs van hun voeten trekken. Veel honden hebben hun sociale uitstapjes ernstig beperkt, simpelweg omdat hun baasjes moeite hebben om ze aan de lijn onder controle te houden.

Als niemand van ons wil dat honden trekken, waarom trekken dan zoveel honden? Er zijn verschillende redenen:

• Hun mensen zijn er niet in geslaagd om de beleefde lijn te versterken door sterk genoeg te lopen om de hoogwaardige concurrerende versterkers in de omgeving van hun honden te overwinnen.
• Trekken wordt soms versterkt (door de hond te laten gaan waar hij wil als hij trekt) en gedrag dat met tussenpozen wordt versterkt, wordt zeer duurzaam/resistent tegen uitsterven (het is moeilijk om ervoor te zorgen dat het dan verdwijnt).
• Honden zijn in de war door eigenaren die soms willen dat hun honden in perfecte hielpositie lopen, en soms hun honden laten ronddwalen, snuffelen en ja, trekken.
• Het is gewoon geen natuurlijk gedrag. In tegenstelling tot zitten, liggen, aanraken, springen en veel van de andere gedragingen die we aanleren, ploeteren honden zelden rustig voort in een rechte lijn uit eigen beweging. Aangezien het gedrag niet van nature voor hen is, moeten we er hard aan werken om het te versterken en hen ervan te overtuigen dat het de moeite waard is om aan te bieden.

Ontwijkingsgedrag
Je hond trainen om beleefd aan de lijn te lopen was vroeger zo eenvoudig, zeggen sommige mensen. Toen hij uit positie stapte, rukte je gewoon hard aan zijn choke of prikband. Hij leerde om naast je te marcheren om te voorkomen dat hij werd vastgebonden, en alles was in orde.

Alleen was het niet zo eenvoudig. Ik trainde vroeger op de "oude" manier, en we hadden nog steeds genoeg eigenaren die na de les door hun honden over de parkeerplaats werden gesleept. Bovendien raken honden op die manier gewond.

Sommige van dezelfde eigenaren die nu inconsequent zijn over bekrachtiging, waren toen net zo inconsequent over straf. Anderen waren (terecht) geschokt door het vooruitzicht om hard genoeg aan de nek van hun hond te trekken om het natuurlijke snuffel- en trekgedrag te onderdrukken, en ze negeerden gewoon onze instructies om "harder te schokken!"

Hoe dan ook, veel honden die waren "getraind" om beleefd aan de lijn te lopen, werden eigenlijk alleen getraind om de straf van de halsband te vermijden, daarom droegen honden nog steeds hun wurgkettingen in de gehoorzaamheidswedstrijd (velen doen dat nog steeds) als een niet-zo-subtiele herinnering aan wat er zou kunnen gebeuren als ze uit de pas zouden lopen. Dit ondanks de vreemde pretentie van de American Kennel Club dat je geen "trainingsapparatuur" in de ring mag gebruiken. Wat is een chokeketting als het geen trainingsapparatuur is? En we kennen allemaal hondenbezitters die hun honden maanden - zelfs jaren - na het voltooien van ouderwetse trainingslessen nog steeds met een prikband uitlaten. De hond leerde niet echt beleefd aan de lijn lopen; het is gewoon vermijdingsgedrag; hij wil niet dat die tanden in zijn nek steken!

Een partnerschap
Trainers en eigenaren die een positieve benadering van training onderschrijven, zetten zich in om van het proces een partnerschap te maken, waarbij de hond bereidwillig en graag deelneemt aan het gedrag dat van hem wordt gevraagd. Precies het tegenovergestelde van het vermijdingsmodel, positieve training vraagt ​​de hond om vrijwillig te kiezen om het gedrag aan te bieden, zodat we hem kunnen bekrachtigen voor zijn keuze.

Hoe minder natuurlijk en gecompliceerder het gedrag, hoe meer oefening - en versterking - de hond nodig heeft om van het gedrag een goed geconditioneerde gewoonte te maken. Falen van lijntraining is meestal een functie van onvoldoende hoeveelheid en waarde van versterking, gebrek aan toewijding aan de nodige hoeveelheid oefening en ongeduld (toenemende afleiding en te snel afnemende versterking).

Let op!
Realiseer je dat aandachts- en focusgedrag een enorm belangrijk onderdeel is van beleefd lopen aan de lijn, en dat je met je hond kunt oefenen, los van het eigenlijke loopgedeelte. (Zie "Kijk naar mij", februari 2004.) Als uw hond op u let, probeert hij niet aan de struik te ruiken die u passeert. Je kunt aandachtsoefeningen doen met je hond waar en wanneer dan ook, gewoon door hem te versterken met traktaties, aandacht of een favoriet speeltje, elke keer dat hij vrijwillig jouw kant opkijkt. Vorm voor een langere duur van de aandacht door heel geleidelijk (een seconde of twee keer per keer) iets langer te wachten voordat je hem versterkt om naar je te kijken.

Om de aandacht van uw hond te trekken wanneer hij het niet vrijwillig heeft aangeboden, leert u hem dat een "Kijk naar mij!" cue wordt gevolgd door een hoogwaardige bekrachtiger. Zeg "Kijk!" of wat je maar wilt, en voer een stukje van iets heel lekkers. Wanneer hij een sterke klassieke associatie heeft gemaakt met de keu (“Kijk!” maakt kip mogelijk!) kun je je “Kijk” keu gebruiken om zijn aandacht te trekken, zelfs als hij aangelijnd is en wordt afgeleid door een geur, een rennende eekhoorn, of de aanblik van een andere hond.

Leeftijdsverschillen
Natuurlijk kunnen beleefde wandellessen het beste worden gegeven in de puppytijd, voordat uw babyhondje de kans krijgt om herhaaldelijk te worden versterkt voor het trekken. De meeste jonge puppy's klampen zich van nature vast aan de hielen van hun mensen omdat ze niet zelfverzekerd genoeg zijn om de wereld alleen te verkennen. Begin dit prachtige gedrag vroeg en vaak te versterken, en je bouwt een basis voor een beleefd loopgedrag dat toekomstige riemtraining veel gemakkelijker voor je zal maken. Je pup hoeft niet eens aangelijnd te zijn om hem te versterken om met je te wandelen; overtuig hem gewoon vanaf de eerste dag dat als je dicht bij je bent terwijl je loopt, er heel goede dingen gebeuren.

Dit bewijst maar weer eens hoe waardevol het is om uw puppy zo snel mogelijk in te schrijven voor een goede, positieve puppycursus. Ergens tussen de leeftijd van acht weken en 16 weken zal uw pup waarschijnlijk brutaler worden en meer bereid zijn om u te verlaten om zijn omgeving te onderzoeken. Een goed geleide positieve puppycursus is de ideale gecontroleerde omgeving om hem te versterken om met je te wandelen, zelfs als er echt interessante dingen in de buurt zijn - zoals andere puppy's en mensen.

Toen choke-kettingen de rigueur waren, namen puppy's pas op de leeftijd van de vroege adolescentie, na zes maanden, mee vanwege het potentieel voor schade aan gevoelige puppy-luchtpijpen door enthousiaste schokken aan de lijn. Met de komst van zachtere trainingsmethoden is het volkomen veilig - en passend - geworden om puppy's in de klas te laten beginnen op de leeftijd van acht weken, zolang ze tijdens de klas op de hoogte worden gehouden van vaccinaties.

Als het te laat is om vroeg te beginnen, is het nog niet te laat om uw hond beleefd aan de lijn te leren lopen. Het betekent alleen dat je meer toewijding en toewijding aan het trainingsproces nodig hebt om je volwassen hond ervan te overtuigen dat het niet langer loont om aan de lijn te trekken. U zult waarschijnlijk meer en sterker trekken ervaren; je hebt misschien bekrachtigers met een hogere waarde en een hogere mate van bekrachtiging nodig; en u zult waarschijnlijk merken dat uw hond gemakkelijker terugvalt in trekgedrag rond nieuwe of zeer lonende stimuli.

Wanneer je een bestaand ongewenst gedrag (trekken) vervangt door een onverenigbaar gedrag (beleefd lopen) gaat het oorspronkelijke gedrag nooit helemaal weg (dooft). Het loert stil op de achtergrond, wachtend op een kans om opnieuw te worden geactiveerd (wat een "spontaan herstel" wordt genoemd). Als dat gebeurt, moet je opnieuw het werk doen om versterking voor het trekken te voorkomen en om het onverenigbare gedrag te versterken dat je in plaats daarvan verkiest.

Als je er snel en consequent in bent, zou het trekken relatief gemakkelijk weer moeten doven. Als je inconsequent bent – ​​als je het trekken soms versterkt door de hond met een strakke lijn vooruit te laten gaan – is het nog moeilijker om het trekgedrag te doven. Trainers zetten sommige gedragingen in feite op een "intermitterend schema van bekrachtiging" om ze zeer "duurzaam" (resistent tegen uitsterven) te maken. Met een periodiek schema leert uw hond of hij het gedrag maar vaak genoeg doet, zoals het spelen van een gokautomaat, uiteindelijk zal de versterking komen.

Afzonderlijk maar gelijk
Betekent dit dat uw hond altijd naast u moet lopen en nooit naar rechts of links hoeft te kijken? Helemaal niet. U kunt uw hond twee verschillende loopgedragingen aan de lijn aanleren; je hoeft alleen maar twee verschillende signalen te gebruiken, duidelijk zijn over welk gedrag je op een bepaald moment versterkt, en ervoor zorgen dat geen van beide je hond bekrachtigt om te trekken.

Voor mijn honden:"Heel!" betekent:"Doe die mooie gehoorzaamheid terwijl je loopt waar je aan mijn linkerkant steigert, kijk bewonderend in mijn ogen en zit met je schouder bij mijn linkerknie als ik stop." "Laten we wandelen!" betekent "We gaan in dezelfde richting en je kunt een beetje ronddwalen en snuffelen zolang je niet trekt." Op die manier kunnen we wat wandelingen maken in overeenstemming met mijn agenda:op de meest efficiënte manier van punt A naar punt B gaan; en sommige die in overeenstemming zijn met de agenda van mijn hond:de tijd nemen om te stoppen en de plas te ruiken.

Hoe leer je je hond netjes lopen? Zorg eerst dat je een duidelijk mentaal beeld hebt van het gedrag dat je wilt. Ten tweede, voorkom dat uw hond wordt bekrachtigd voor gedrag dat u niet wilt. Bekrachtig vervolgens genereus benaderingen van het gedrag dat u wel wilt; het is een vormgevend proces. Ik leer mijn honden twee loopgedragingen aan de lijn:

Hoe te hakken
Mijn mentale beeld van "Heel" is dat mijn hond aan mijn linkerkant loopt met haar schouder in lijn met mijn knie. Ze houdt me nauwlettend in de gaten zodat ze mijn lichaamstaal kan lezen en kan anticiperen op mijn bewegingen. Ze draait als ik draai, verandert van snelheid als ik sneller of langzamer ga, en stopt en gaat zitten als ik stop.

• Ik voorkom dat ze wordt versterkt om te trekken door te stoppen of zelfs achteruit te gaan wanneer ze de riem strakker maakt. Ik probeer te voorkomen dat ze het einde van de lijn bereikt door een hoge mate van versterking te gebruiken wanneer ze binnen de grenzen van de lijnlengte is. Naarmate de training vordert, versterk ik (met een klik! of een andere markering zoals het woord "Ja!" en een traktatie) alleen voor een steeds betere benadering van de werkelijke hielpositie.
• In eerste instantie kan ik haar versterken (klik en behandel) elke keer dat ze in de buurt komt van de positie waarin ik haar zou willen hebben, aan mijn linkerkant, terwijl we lopen. Ik klik en trakteer ook op alle aandacht (direct oogcontact) die ze me geeft. Ik zal het signaal "Heel" toevoegen als ze redelijk dicht bij mijn linkerbeen blijft.
• Ik praat met haar op een vrolijke toon om haar blij en attent te houden. Ik verander ook regelmatig van snelheid en richting om de oefening interessant voor haar te houden. Ik wil dat ze denkt dat "Heel!" is een leuk spel, geen saai gesjouw in een cirkel.
• Omdat ze de neiging heeft om steeds dichter bij mijn linkerkant te blijven (omdat ik daar de lekkernijen aflever), verhoog ik geleidelijk de criteria voor haar om een ​​beloning te verdienen (klik en behandel), door te zoeken naar (en te klikken en te behandelen) steeds dichtere benaderingen van een perfecte hiel, totdat ze uiteindelijk in perfecte hielpositie loopt, haar schouder bij mijn linkerknie. Ik bekrachtig (klik en behandel) haar ook om te zitten als we stoppen, en vorm de zit geleidelijk, zodat ze dat ook leert om in een perfecte hielpositie te zitten.

Laten we lopen
Dit is het gedrag dat de meeste hondenbezitters (tenminste degenen die niet van rally- en gehoorzaamheidswedstrijden houden) van hun honden verlangen:een mooie, ontspannen wandeling rond het blok met de hond als compatibele metgezel - niet vastgelijmd aan het been, maar ook niet slepend de eigenaar op de stoep.

• Hier is mijn mentale beeld:mijn hond loopt binnen 1,5 meter van mij aan haar 1,80 meter lange lijn, aan mijn linkerkant. Ze stopt en snuffelt als ze wil, maar reageert ook als ik haar aandacht vraag. Als ik haar het teken 'Let's walk' geef, gaat ze weer met me mee.
• Ik voorkom dat ze wordt versterkt om te trekken door te stoppen of zelfs achteruit te gaan wanneer ze de riem strakker maakt. Ik probeer te voorkomen dat ze het einde van de lijn bereikt door een hoge mate van versterking te gebruiken wanneer ze binnen de lijnlengte is.
• Naarmate de training vordert, verminder ik de mate van bekrachtiging, zodat mijn hond uiteindelijk maar heel af en toe een klik en wat lekkers nodig heeft tijdens onze wandelingen. Natuurlijk verhoog ik altijd de mate van bekrachtiging als ik denk dat de omstandigheden dit vereisen, zoals het verschijnen van zeer opwindende afleidingen.
• Omdat dit een minder nauwkeurig gedrag is dan 'Heel', hoef ik geen tijd te besteden aan het vormgeven aan een zeer specifieke positie. Ik vind het leuk dat mijn honden aan één kant blijven in plaats van kriskras heen en weer te lopen of erger, zich om me heen te wikkelen, dus ik vorm voor een linkerkant "Laten we lopen" door de criteria geleidelijk te verhogen totdat ik alleen losjes versterk -lijn loopt aan mijn linkerkant.

Techniek
Ik zal je nog een laatste woord of drie geven over techniek:

• Vergeet niet om te klikken voor gedrag (Klik! Dat gedrag heeft je zojuist een traktatie opgeleverd!) en voer voor positie. Als u bijvoorbeeld in de vroege stadia "hiel" vormgeeft, kunt u klikken op gedrag dat nog verre van perfecte hielpositie is, maar als u de traktatie aan de zijkant van uw linkerknie geeft, moedigt u uw hond om dichter bij die perfecte plek te blijven.
• Veel trainers dragen hun traktatie in de linkerhand om het lopen aan de linkerkant aan te moedigen. Dit is eigenlijk een beetje lokken, en maakt het moeilijker om uiteindelijk de aanwezigheid van de traktatie te vervagen. Ik geef er de voorkeur aan om traktaties in mijn rechterhand te houden (lijn in mijn linker) met mijn hand uit het zicht achter mijn rechterheup, en geef het over mijn voorkant naar de zijkant van mijn linkerknie nadat ik heb geklikt. Op deze manier moet uw hond nadenken over waar hij moet zijn om de klik te verdienen, en niet alleen de verleidelijke geur van het lekkers in uw linkerhand volgen.
• Ik draag over het algemeen geen snoepzakje; Ik draag het liefst losse kleding waar ik zakjes met lekkers in kan opbergen. Een traktatiezakje is een knipperend neon-teken voor uw hond dat hij nu de mogelijkheid heeft om traktaties te verdienen. Ik heb liever dat mijn honden weten dat ze op elk moment kunnen worden versterkt, niet alleen wanneer ik de tas draag.
• Varieer je bekrachtigers. Zoals wijlen de positieve trainer Patty Ruzzo vaak zei:wees variabel en onvoorspelbaar. Maak het niet altijd over lekkernijen. Als uw hond nooit weet wanneer, waar of hoe u hem kunt versterken, moet hij op u letten; hij wil niets missen! Mijn persoonlijke keuze is deze:Als ik klik, krijgt mijn hond een voedseltraktatie; als ik een andere bekrachtiger gebruik, gebruik ik mijn verbale "Ja!" markeerstift. Ga nu je hond uitlaten!

Met dank aan Sarah Richardson, CPDT-KA, CDBC, van The Canine Connection, in Chico, Californië, voor het modelleren van de technieken die in dit artikel worden besproken.

Pat Miller, CPDT-KA, CDBC, is de trainingsredacteur van WDJ. Miller woont in Fairplay, Maryland, de locatie van haar Peaceable Paws-trainingscentrum. Pat is ook auteur van The Power of Positive Dog Training; Positieve perspectieven:hou van je hond, train je hond; Positieve perspectieven II:ken uw hond, train uw hond; en speel met je hond.