Nierdysplasie is een ziekte die de nieren van een jonge hond aantast. Honden hebben twee nieren en een of beide kunnen door dit probleem worden getroffen. Eigenaren van gezelschapsdieren met honden die gediagnosticeerd zijn met een nierziekte of die risicorassen hebben, moeten worden voorgelicht over nierdysplasie, zodat ze beter kunnen begrijpen welk type behandelingsresultaat ze kunnen verwachten.
Nierdysplasie is de abnormale ontwikkeling van een of beide nieren bij een hond. In de nieren bevinden zich eenheden die nefronen worden genoemd en voor honden met nierdysplasie zijn deze nefronen abnormaal gevormd. Afhankelijk van het aantal misvormde nefronen bij een hond, kan nierdysplasie bij sommige honden ernstiger zijn dan bij andere. Deze ziekte wordt als erfelijk beschouwd bij honden en wordt daarom meestal gediagnosticeerd bij jonge puppy's. Andere huisdieren, zoals katten, hebben zelden nierdysplasie.
Nierdysplasie wordt meestal gediagnosticeerd bij jonge honden. Aangezien het een erfelijke aandoening is, worden honden met deze ziekte geboren met de abnormaal gevormde nefronen in hun nieren, maar de tekenen van nierdysplasie verschijnen mogelijk pas maanden na de geboorte.
Bij ernstige vormen van nierdysplasie kunnen puppy's overmatig plassen. Dit wordt polyurie genoemd. Polyurie wordt vaak aangezien als een eenvoudig inbraakprobleem bij puppy's, maar zodra trainingsmaatregelen falen en ook overmatig drinken wordt opgemerkt, realiseert men zich uiteindelijk dat een onderliggend medisch probleem het echte probleem is.
Puppy's met nierdysplasie kunnen ook een groeiachterstand hebben. Vanwege de abnormaal gevormde nefronen in de nieren, zal nierfalen optreden bij honden die niet goed functionerende nieren hebben. Dit veroorzaakt ook groeiachterstand bij jonge honden.
Veel verschillende hondenrassen kunnen worden aangetast door nierdysplasie, maar de volgende rassen worden het vaakst gediagnosticeerd.
Als u symptomen van nierdysplasie opmerkt bij uw puppy of jonge hond, zal uw dierenarts daar rekening mee houden bij het stellen van de diagnose. Naast een urineonderzoek en bloedonderzoek vindt er een volledig lichamelijk onderzoek plaats. Deze tests zullen eventuele veranderingen in de nieren identificeren en andere mogelijke problemen uitsluiten. Na bloed- en urineonderzoek kunnen röntgenfoto's en echo's worden gemaakt om de grootte en vorm van de nieren te beoordelen. Ten slotte kan een chirurgische biopsie van de nier worden aanbevolen om de diagnose nierdysplasie te bevestigen.
Nierdysplasie kan zich voordoen als ernstig, matig of licht. De ernstige vorm komt voor bij zeer jonge puppy's en nierfalen treedt zeer snel op. Deze puppy's overleven de leeftijd van zes maanden niet vaak en halen het misschien niet eens zo lang. De matige vorm van nierdysplasie wordt mogelijk niet zo snel gediagnosticeerd, aangezien deze puppy's meestal degenen zijn die overmatige dorst en plassen vertonen. Puppy's met de matige vorm van nierdysplasie kunnen een of twee jaar oud worden.
De minst vaak voorkomende vorm van nierdysplasie is de milde vorm en deze honden kunnen een redelijk normaal leven leiden. Overmatig urineren kan optreden naast eventuele nierproblemen naarmate ze ouder worden, maar er wordt doorgaans een langere levensduur van hen verwacht.
Hoewel er geen remedie is voor nierdysplasie, kan een symptomatische behandeling door uw dierenarts worden aanbevolen, afhankelijk van de ernst van de ziekte. De ernstige vorm van nierdysplasie heeft mogelijk geen baat bij behandeling en euthanasie kan worden gekozen vanwege een slechte kwaliteit van leven. De gematigde vorm kan echter baat hebben bij vloeistoftherapie, medicijnen, supplementen voor nierondersteuning, speciale diëten en andere behandelingsopties. Als uw puppy een milde vorm van nierdysplasie heeft, zullen levenslange ondersteuningssupplementen voor de nieren, speciale diëten en regelmatige controle van de gezondheid van de nieren door middel van bloedonderzoek, urineonderzoek en andere tests hoogstwaarschijnlijk worden aanbevolen zodra nierdysplasie is gediagnosticeerd.
Aangezien nierdysplasie een erfelijke ziekte is, is selectief fokken de enige manier om te voorkomen dat nierdysplasie bij honden optreedt.
