Heeft uw hond wratten? Wratten bij honden komen relatief vaak voor. Ze zien er misschien onaantrekkelijk uit en veroorzaken zorgen bij hondenbezitters. Gelukkig zijn er manieren om wratten bij honden te behandelen en manieren om te voorkomen dat je hond wratten krijgt.
Wratten bij honden worden technisch gesproken virale papillomen genoemd. Deze niet-kankerachtige huidgroei is afkomstig van stammen van het canine papillomavirus. Wratten verschijnen vaak op de snuit en in de mond van een hond. Ze kunnen ook voorkomen op het gezicht, de buik en tussen de tenen.
Honden kunnen huidbultjes krijgen die worden aangezien voor wratten. Dit zijn meestal andere soorten huidgroei, zoals talgkliertumoren, moedervlekken of huidmarkeringen. Deze huidgroei kan goedaardig of kwaadaardig zijn. Alle soorten huidgroei moeten door een dierenarts worden onderzocht, zodat ze goed kunnen worden gediagnosticeerd en behandeld.
Wratten bij honden kunnen rond, ovaal of onregelmatig gevormd zijn met een bloemkoolachtige textuur. Ze zijn meestal ter grootte van een erwt of groter en roze tot grijs van kleur. Canine papillomen en kunnen alleen voorkomen, maar worden vaker gezien in clusters.
Canine papillomen worden meestal gezien op de muilkorven van honden en in hun mond. Ze groeien vaak op het tandvlees, de lippen, het zachte gehemelte en de keel, maar worden ook gezien rond de ogen, op de buik, tussen de tenen en op de voetzolen.
Wratten kunnen ontstoken, geïnfecteerd en pijnlijk worden wanneer ze worden aangetroffen in gebieden die gevoelig zijn voor wrijving of kauwen. In ernstige gevallen kunnen ze het eten en slikken in de weg staan. Een diergeneeskundige behandeling is noodzakelijk als wratten een impact hebben op de kwaliteit van leven van uw hond.
Er zijn verschillende stammen van het hondenpapillomavirus die tussen honden kunnen worden overgedragen en tot de ontwikkeling van wratten kunnen leiden. Honden geven deze virussen meestal door direct contact aan elkaar door. Het virus kan in de omgeving leven, dus honden kunnen het virus mogelijk doorgeven via speelgoed, beddengoed en andere oppervlakken.
Wratten in en rond de mond zijn verreweg de meest voorkomende soorten bij honden. Dit worden orale papillomen genoemd en worden veroorzaakt door honden papillomavirus-1 of CVP-1. Wratten van CVP-1 kunnen zich ook op de oogleden of tussen de tenen ontwikkelen, maar deze komen minder vaak voor. CVP-1 komt meestal voor bij jonge honden (tot twee jaar oud) vanwege hun onvolgroeide immuunsysteem.
Honden met CVP-2 hebben de meeste kans om wratten op de buik, voetzolen of tussen de tenen te ontwikkelen. Wratten veroorzaakt door CVP-2 kunnen worden gezien bij honden van alle leeftijden.
Met papillomavirus gepigmenteerde plaques zijn donkergekleurde, schilferige laesies die op de buik kunnen worden gezien en die meestal alleen dwergschnauzers en mopsen treffen. Ze worden veroorzaakt door het Chipapilomavirus . Bij Dwergschnauzers gaan deze wratten misschien niet vanzelf weg en kunnen ze kwaadaardig worden.
Honden kunnen het papillomavirus niet doorgeven aan mensen, alleen aan andere honden. Menselijke papillomen worden alleen tussen mensen overgedragen.
Papillomen hebben over het algemeen geen medische behandeling nodig, tenzij ze geïrriteerd of geïnfecteerd raken of groot genoeg worden om ongemak te veroorzaken. In de meeste gevallen verdwijnen wratten vanzelf als het immuunsysteem van de hond leert het virus te bestrijden. Sommige honden hebben echter medische tussenkomst nodig.
Mogelijke behandeling van wratten bij honden omvat cryogene verwijdering (bevriezing), chirurgische excisie of laserchirurgische verwijdering. In sommige gevallen kunnen deze wratten terugkeren na verwijdering. Interferon-injecties worden soms gebruikt om wratten te behandelen. Een crème kan worden aanbevolen om papillomen bij honden te behandelen. Het gebruik van CO2 lasertherapie heeft in sommige onderzoeken succes opgeleverd. Vaccinatie is mogelijk beschikbaar voor resistente gevallen.
Uw dierenarts kan u doorverwijzen naar een specialist, zoals een veterinaire dermatoloog, voor de behandeling van ernstige hondenpapillomen.
Aangezien honden wratten ontwikkelen nadat ze een virus van een andere hond hebben opgelopen, is de enige manier om ze te voorkomen, te voorkomen dat uw hond in contact komt met andere honden die wratten hebben. Dit kan gebeuren op een hondenpark als iemand een hond met wratten naar de omgeving brengt.
Canine papillomavirus kan in de omgeving leven, dus je moet beddengoed, speelgoed en kommen wassen die gedeeld worden door andere honden waarvan bekend is dat ze wratten hebben.
Als uw hond papillomen heeft, laat uw hond dan niet in contact komen met andere honden totdat alle wratten vanzelf zijn verdwenen. Vraag uw dierenarts om advies over wanneer het veilig is om uw hond in de buurt van andere honden te laten zijn.
