Mannelijke honden zijn vatbaar voor prostaatproblemen, vergelijkbaar met mannelijke mensen. Prostatitis bij honden is geen veelvoorkomend probleem, maar het kan een ernstige ziekte zijn als het niet wordt behandeld. Prostatitis kan ook wijzen op de aanwezigheid van een andere prostaataandoening.
Prostatitis is een term die wordt gebruikt om ontsteking van de prostaat te beschrijven. De prostaatklier van de hond is een reproductieve structuur die alleen bij mannelijke honden wordt aangetroffen. Het omringt de blaas waar het de urethra ontmoet en is verantwoordelijk voor de productie van vloeistoffen in het sperma. Wanneer de prostaat ontstoken raakt, kan dit de omliggende weefsels aantasten, wat kan leiden tot problemen met plassen en ontlasting.
Prostatitis is over het algemeen bacterieel van aard. Bacteriële prostatitis wordt in twee verschillende vormen gezien. Acute prostatitis is een plotselinge infectie in de prostaat waardoor een hond ziek wordt. Chronische prostatitis is een langdurige prostaatinfectie die onopgemerkt blijft. Acute prostatitis kan leiden tot chronische prostatitis.
Urineweginfecties komen vaak voor samen met bacteriële prostatitis. Dit komt omdat prostaatvloeistof in de blaas terechtkomt, waardoor de prostaatinfectie naar de urinewegen wordt verspreid.
Acute prostatitis veroorzaakt meestal lethargie, pijn en koorts. Het komt vaak voor dat een hond met prostatitis een gelijktijdige urineweginfectie heeft. Acute prostatitis kan leiden tot uitdroging, bloedvergiftiging (bloedbaaninfectie) en shock. Dit zijn ernstige en mogelijk dodelijke aandoeningen.
Honden met chronische prostatitis mogen geen tekenen van ziekte vertonen. Chronische terugkerende urineweginfecties komen vaak voor wanneer een hond chronische prostatitis heeft, en dit kan het enige teken zijn dat de dierenarts tot een diagnose leidt.
Honden met bacteriële prostatitis kunnen ook prostaatabcessen ontwikkelen. Een gescheurd abces kan leiden tot peritonitis (ontsteking van het slijmvlies van de buikholte), een gevaarlijke toestand die tot de dood kan leiden.
Prostatitis kan een vergroting van de prostaat veroorzaken die leidt tot moeite met urineren of poepen. Deze vergroting kan ook pijn veroorzaken en de achterloop van de hond beïnvloeden.
Neem contact op met uw dierenarts als uw hond tekenen van prostatitis of andere tekenen van ziekte vertoont.
Prostatitis kan bij elke reu voorkomen, maar komt veel vaker voor bij ongecastreerde honden dan bij gecastreerde honden. Hondenras lijkt geen factor te spelen bij het risico op prostatitis. De meeste honden die prostatitis ontwikkelen zijn van middelbare leeftijd of ouder.
Bacteriële prostatitis treedt op wanneer de prostaat geïnfecteerd raakt met bacteriën. Deze bacterie kan afkomstig zijn van de blaas, een ander deel van het lichaam, het bloed of een uitwendige wond. Honden met een aangetast immuunsysteem lopen een groter risico.
Prostatitis komt soms secundair voor op een andere aandoening. Veel gevallen van chronische prostatitis worden veroorzaakt door goedaardige prostaathyperplasie. BPH is een hormoongerelateerde aandoening die vaak voorkomt bij ongecastreerde reuen.
Prostatitis kan optreden in combinatie met prostaat- of paraprostatische cysten en prostaatkanker.
Uw dierenarts zal beginnen met het bespreken van de medische geschiedenis van uw hond en het uitvoeren van een lichamelijk onderzoek. Uw dierenarts zal de prostaat palperen tijdens een rectaal onderzoek. Prostaatontsteking kan worden gevoeld tijdens palpatie via het rectum. Vervolgens zal uw dierenarts een urineonderzoek en urinecultuur uitvoeren om op infectie te zoeken. Aanvullende laboratoriumtests kunnen worden aanbevolen om de orgaanfunctie en het aantal bloedcellen te beoordelen. De dierenarts kan ook diagnostische beeldvorming aanbevelen, zoals röntgenfoto's (röntgenfoto's) of echografie om de prostaat zichtbaar te maken. In sommige gevallen kan de dierenarts prostaatvloeistof willen verzamelen om naar een laboratorium te sturen voor analyse.
Bacteriële prostatitis vereist behandeling met antibiotica. Honden met acute prostatitis hebben doorgaans een ziekenhuisopname met intraveneuze vloeistoffen nodig om uitdroging te voorkomen. In het ziekenhuis opgenomen honden worden behandeld met antibiotica en nauwlettend gevolgd voor het geval sepsis of andere complicaties optreden.
Honden met chronische prostatitis worden ook behandeld met antibiotica. Antibiotica alleen zijn echter niet effectief als goedaardige prostaathyperplasie aanwezig is. Castratie, of castratie, is de ideale behandeling voor BPH. Sommige eigenaren kiezen ervoor om hun honden niet te laten castreren (vaak honden bedoeld voor de fokkerij of de showring). In deze gevallen kan een medicijn genaamd finasteride worden toegediend om de hormoonveranderingen die verband houden met BPH onder controle te houden.
Een operatie kan nodig zijn als prostaat- of paraprostatische cysten worden ontdekt.
Prostaatkanker wordt vaak behandeld met een medicijn genaamd piroxicam.
Prostatitis komt niet vaak voor bij gecastreerde honden, dus de beste manier om prostatitis te voorkomen is door uw reu te castreren. Vroege detectie van prostatitis kan complicaties voorkomen, dus breng uw hond naar de dierenarts als u merkt dat er iets niet klopt. Uw dierenarts kan mogelijk ook prostaatveranderingen detecteren tijdens een routinematig rectaal onderzoek. Zorg ervoor dat u uw hond naar de dierenarts brengt voor aanbevolen wellnessbezoeken, inclusief rectaal onderzoek.
