Konijnen kunnen, net als honden en katten, helaas epileptische aanvallen krijgen - perioden van onwillekeurige fysieke beweging die gewoonlijk gepaard gaan met een soort mentale afwijking. In sommige gevallen kan ook bewustzijnsverlies optreden. Epileptische aanvallen kunnen eng zijn, vooral als je nog nooit een konijn of een ander huisdier hebt gezien; hoewel veel konijnen volledig herstellen van aanvallen, hebben sommige blijvende symptomen.
Volgens MedlinePlus wordt een aanval gedefinieerd als "de fysieke bevindingen of gedragsveranderingen die optreden na een episode van abnormale elektrische activiteit in de hersenen." Een aanval hoeft niet gepaard te gaan met convulsies of het trillen en trillen dat veel mensen associëren met aanvallen, maar dit zijn vaak de gemakkelijkst te herkennen soorten aanvallen (bekend als grand mal of gegeneraliseerde aanvallen).
Volwaardige aanvallen bij konijnen kunnen leiden tot verschillende kortstondige (minder dan een minuut) symptomen, waaronder:
Focale aanvallen of partiële aanvallen zonder convulsies zijn niet zo gemakkelijk te identificeren als aanvalsactiviteit. Ze kunnen presenteren als:
Focale aanvallen zijn niet zo zorgwekkend als grand mal-aanvallen en de duur van de aanval is belangrijk om op te merken. Een aanval die enkele minuten duurt, verhoogt de lichaamstemperatuur van uw konijn en kan permanente hersenbeschadiging veroorzaken, terwijl een kleine, korte aanval van slechts 20 seconden hoogstwaarschijnlijk geen blijvende effecten heeft.
Er zijn verschillende mogelijke redenen voor aanvallen van konijnen; sommige zijn kleine of voorbijgaande problemen, terwijl andere ernstig en zelfs mogelijk fataal zijn. Deze omvatten:
Konijnen die een groter risico lopen op aanvallen, kunnen een onderliggende hart-, nier- of leverziekte, hersenletsel of een neurologische aandoening hebben.
Uw dierenarts kan specifieke tests aanbevelen om enkele veelvoorkomende oorzaken van aanvallen uit te sluiten, waaronder oorcytologieën of -culturen, MRI- of CT-scans, röntgenfoto's (röntgenfoto's), E. cuniculi testen of bloedchemiescreening. Er is echter geen "aanvalstest" die u zeker zal vertellen waarom uw konijn een aanval heeft gehad. Als de tests geen uitsluitsel geven of de diagnostiek financieel niet betaalbaar voor je is, kan een 'cocktail' van de bovengenoemde medicijnen worden geprobeerd voordat je konijn begint met medicijnen voor langdurige aanvalscontrole.
Als je aanwezig bent wanneer je konijn een aanval krijgt, blijf dan kalm en houd je konijn stevig maar voorzichtig vast, zodat het niet klappert of valt en zichzelf bezeert. Kijk vervolgens op de klok om te zien hoe laat het is; de meeste aanvallen duren minder dan een minuut. Als je konijn langer dan een paar minuten stuiptrekkingen blijft houden, moet je hem naar de dichtstbijzijnde dierenarts haasten voor een spoedbehandeling terwijl je hem afkoelt met een natte handdoek.
Meestal zal uw konijn na minder dan een minuut stuiptrekkingen uit de aanval komen. Het is belangrijk om kalm te blijven en rustig te praten om je konijn te troosten wanneer het uit de aanval komt. Nadat uw konijn rustig is en normaal zit, markeert u de gebeurtenis op de kalender zodat u de aanvallen kunt volgen. Als uw konijn voor het eerst een aanval krijgt, neem dan contact op met uw exotendierenarts om te zien wat hij of zij u zou aanraden te doen, of maak een afspraak om uw konijn te laten onderzoeken. Als de frequentie van aanvallen in de loop van de tijd toeneemt of als uw konijn binnen 24 uur weer een aanval krijgt, bezoek dan zo snel mogelijk de dierenarts.
Uw dierenarts voor exoten kan verschillende medicijnen proberen om enkele van de meest voorkomende oorzaken van aanvallen te behandelen. Antibiotica, steroïden, antiparasitaire middelen, ontstekingsremmers en zelfs medicatie tegen aanvallen kunnen worden gebruikt als de definitieve reden voor de aanvallen niet wordt gevonden. Fenobarbital is een veelgebruikt medicijn tegen aanvallen dat uw dierenarts voor exoten kan voorschrijven.
Aanvallen treden onverwachts op, en vaak als gevolg van onbekende oorzaken. Preventie omvat daarom de juiste medicatie en zorg tijdens en na aanvallen. Regelmatige controles kunnen uw dierenarts helpen mogelijke problemen te identificeren die kunnen bijdragen aan aanvallen.
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.