De oostelijke salamander (Notophthalmus viridescens ) is in de meeste delen van de VS de salamander die het meest waarschijnlijk in het wild of in dierenwinkels wordt aangetroffen. Het is een prachtige soort voor beginnende hobbyisten, maar heeft zo'n gecompliceerde levensstijl dat zelfs lang ervaren herpetologen geïnteresseerd blijven om ze te houden.
Veel ongebruikelijke hybriden, verschillende kleurfasen en verwante soorten hebben hun weg naar gevangenschap gevonden. Vandaag zal ik ingaan op hun zorg en voeding; Ik zal enkele van de vele soorten bespreken die beschikbaar zijn in deel 2.
Salamanders in de volwassen, aquatische fase zijn eenvoudig thuis te houden. Typische kamertemperatuur past goed bij hen - ze zijn toleranter voor warmere temperaturen dan de meeste salamanders, en blijven ook actief bij 50-55 F.
Een aquarium uitgerust met een klein filter, rustplatform en schermafdekking zal aan hun behoeften voldoen. Oosterse salamanders zijn niet destructief voor gecompliceerde opstellingen, dus uitgebreide habitats met levende planten kunnen worden geregeld.
Fokken in gevangenschap is mogelijk, waarbij normale schommelingen in de huistemperatuur vaak voldoende zijn om de voortplanting te stimuleren...schrijf alstublieft in voor meer informatie.
In tegenstelling tot de meeste amfibieën gedijen de salamanders op relatief eenvoudige diëten die bestaan uit droog voedsel - Reptomin with Shrimp http://www.thatpetplace.com/pet/group/2548/product.web is een uitstekende keuze als hoofdbestanddeel; zwarte wormen, guppy's, gehakte regenwormen, artemia en kleine insecten worden gewaardeerd.
De meeste oostelijke salamanderpopulaties doorlopen een terrestrisch stadium van 1 tot 3 jaar, gedurende welke tijd ze bekend staan als Eft. De oranje of rode Efts (zie foto) consumeren kleine krekels, zwarte wormen, zeugenwantsen, gehakte regenwormen en alle kleine ongewervelde dieren die kunnen worden verzameld, maar accepteren meestal geen droog voedsel.
De oostelijke salamander maakt deel uit van een interessant complex van verschillende soorten en ondersoorten binnen de familie Salamandridae. De meeste zijn gemiddeld 4-5 inch lang en bewonen rustige wateren die zware plantengroei ondersteunen.
Hun kleur varieert van geelbruin tot donkerbruin tot bijna zwart, en de meeste hebben zwart omrande rode stippen en gebroken of doorlopende rode strepen langs het dorsale oppervlak. Het achterlijf is geel tot oranje. Volwassen mannetjes ontwikkelen achterpoten die merkbaar dikker zijn dan die van de vrouwtjes.
De meeste oostelijke Newt-ondersoorten en zelfs verwante soorten kruisen met elkaar in het wild en in gevangenschap, waardoor dieren ontstaan met een verscheidenheid aan unieke kleurpatronen.
