Een modderpuppy (Necturus maculosus ) was de eerste grote watersalamander die ik in gevangenschap hield, en ik ben nog steeds net zo geïntrigeerd door hen als in mijn kindertijd. Mudpuppies of Waterdogs worden steeds zeldzamer in het wild en maken behoorlijk stevige gevangenen als er aandacht wordt besteed aan hun unieke behoeften. Vandaag nemen we een kijkje in hun leven in het wild en gaan we verder met het houden van dieren in deel 2.
De Mudpuppy deelt de familie Proteidae met 4 vergelijkbare soorten, allemaal afkomstig uit Noord-Amerika, en de Olm (Proteus anguinus ). De Olm, beperkt in verspreiding tot Noord-Italië en de Balkan, brengt zijn hele leven door in ondergrondse stromen (zie foto van witte salamanders). Ik zal dit blinde, buitenaardse wezen in de toekomst uitlichten.
De Mudpuppy, die af en toe 17 inch lang wordt, is een van de grootste salamanders van Noord-Amerika. Ze hebben gevederde, rode externe kieuwen en zijn variabel gekleurd in grijstinten, bruin of roest.
Mudpuppies variëren van Zuidoost-Manitoba en Zuid-Quebec via de afwatering van de Mississippi-rivier tot Noord-Georgia en Louisiana. Sommigen geloven dat die in de Hudson en verschillende naburige rivieren zijn geïntroduceerd.
Deze volledig in het water levende bodembewoners bewonen beken, meren en rivieren. Ze kunnen worden gevonden in ondiep en diep water, waarbij één persoon wordt gevangen op een diepte van 90 voet (Lake Michigan).
De bevolkingsdichtheid wordt grotendeels bepaald door de aanwezigheid van geschikte schuil- en broedplaatsen, d.w.z. boomstammen, rotsplaten en ondersneden oevers.
Aangenomen wordt dat Mudpuppies in een groot deel van hun verspreidingsgebied afnemen. De werkelijke bevolkingsniveaus zijn moeilijk in te schatten vanwege hun nachtelijke, geheime manieren, maar ze worden bedreigd door dichtslibbing en verontreinigende stoffen.
Mudpuppies worden soms gedood als bijvangst in recreatieve en commerciële visserijactiviteiten en worden (hopelijk "waren"!) gebruikt als visaas. Ze worden als bedreigd beschouwd in New York, Maryland, Indiana en North Carolina.
Eén gevangene werd 34 jaar; levensduur in het wild is mogelijk langer dan 20 jaar.
Mudpuppies paren in de herfst, met af en toe gemeenschappelijke broedplaatsen. Mannetjes zetten spermatoforen (met sperma gevulde capsules) af op het substraat; vrouwtjes nemen deze met de cloacalippen in de cloaca.
De eieren, 30-90 in aantal, worden in het voorjaar afgezet. Ze zijn bevestigd aan het dak van een natuurlijke of zelfgemaakte holte onder een rots of boomstam en worden bewaakt door het vrouwtje totdat ze uitkomen (5-9 weken). De volwassenheid wordt bereikt in 4-6 jaar.
Mudpuppies zijn neoteen - de larven behouden externe kieuwen (ze ontwikkelen ook longen) en veranderen niet in terrestrische volwassenen.
Rivierkreeften, kokerjufferlarven, garnalen, slakken en andere ongewervelde waterdieren, vissen, regenwormen, salamanders en kikkervisjes.
De algemene namen verwijzen naar de onjuiste overtuiging dat deze salamanders "blaffen" wanneer ze gestoord worden en naar het feit dat het hoofd lijkt hondachtig onder bepaalde hoeken.
Net als vissen hebben Mudpuppies een systeem van sensorische organen (de zijlijn) langs de zijkanten van het lichaam dat veranderingen in waterbeweging en -druk detecteert.
In tegenstelling tot de meeste amfibieën, overwinteren Mudpuppies niet en voeden ze zich zelfs de hele winter. Studies wijzen zelfs uit dat er in de winter meer wordt gefoerageerd om te profiteren van het feit dat roofvissen op dit moment minder actief zijn.
Mudpuppies kunnen zuurstof uit lucht of water halen, met behulp van longen, kieuwen of de huid. Individuen uit warme vijvers hebben grote kieuwen; de kieuwen van degenen die goed geoxygeneerde rivieren bewonen, worden kleiner.
