Net als sowbugs (isopoden, pillbugs), zijn Amphipoden schaaldieren die een prominente plaats innemen in de natuurlijke voeding van veel reptielen en amfibieën. Ze bevatten voedingsstoffen die niet in insecten voorkomen en zijn waarschijnlijk een rijke bron van calcium. Verschillende soorten zijn gemakkelijk te verzamelen en te kweken in gevangenschap, maar in tegenstelling tot zeugenwantsen trekken ze zelden veel aandacht van hobbyisten (zie het artikel hieronder voor informatie over het fokken van zeugenwantsen). Of je ze nu kent als Rock-Hoppers, Sand-Hoppers, Lawn Shrimp of een van de bovenstaande namen, een Amphipod of een andere maakt waarschijnlijk zijn thuis in de buurt van de jouwe, en kan het onderzoeken waard zijn als voedselbron voor je huisdieren.
De diversiteit van amfipoden is verbazingwekkend... er zijn meer dan 7.000 soorten geïdentificeerd en experts geven toe dat ze geen idee hebben van het werkelijke aantal.
Amphipoden worden van pool tot pool gevonden en bereiken hun grootste overvloed in koudere oceanen. De meeste leven in mariene omgevingen, maar een aantal heeft zoet water en land gekoloniseerd; van de bekende terrestrische soorten woont 45% in grotten of andere ondergrondse omgevingen. Ze variëren in grootte van 0,8 tot 1,6 inch lang en kunnen omnivoor, vleesetend of herbivoor zijn.
Amphipoden worden gemakkelijk geaccepteerd door salamanders van alle soorten, Mexicaanse Axolotls, veel schildpadden en waterkikkers zoals Afrikaanse en dwergklauwkikkers en Surinaamse padden. Salamanderlarven en vleesetende kikkervisjes houden van kleinere soorten.
Ze kunnen ook worden aangeboden aan terrestrische salamanders en kikkers; in deze gevallen is het meestal de beste voedingsmethode om de Amphipoden tot een kom te beperken. De Zoo Med Turtle Pier vormt een ideaal platform om amfipoden te presenteren aan vuurbuikpadden en andere semi-aquatische kikkers; zie dit artikel voor meer informatie.
Ik heb ook amfipoden gevoerd aan zonnevissen, baars en andere inheemse en tropische soorten. De enthousiaste reacties van veel vissen en herpen zijn moeilijk te beschrijven, maar heel anders dan die op hun gebruikelijke voedselproducten.
Ik vermijd het gebruik van mariene amfipoden (of vissen, wat dat betreft) als hoofdbestanddeel van de voeding voor herps in gevangenschap, in plaats daarvan richt ik me op zoetwatersoorten. Ik heb echter geen problemen gehad met het gebruik van beide als aanvulling op normale diëten.
De mogelijkheid om parasieten over te brengen van in het wild gevangen zoetwater Amphipoden is geopperd (mariene soorten zouden in dit opzicht waarschijnlijk geen probleem zijn), maar ik heb dit niet meegemaakt in mijn eigen collecties of in dierentuincollecties. Als u zich zorgen maakt over parasieten, overweeg dan in gevangenschap gekweekte culturen of voorbehandelingen met methyleenblauw; schrijf alsjeblieft in voor meer informatie.
Zoetwater- en mariene Amphipoden zijn het gemakkelijkst te vangen door een zegen of een handnet door waterplanten of zeewier aan de kust te trekken. Ik heb ook af en toe grotere soorten gevangen in vissenvallen met aas.
Gestrand zeewier bij de vloedlijn is meestal de thuisbasis van enorme populaties terrestrische amfipoden, gezamenlijk bekend als Rock Hoppers of Sand Hoppers (Taritrus spp .). Palinggrasbedden langs de oostkust van de VS ondersteunen amfipoden die qua vorm en kleur op deze unieke zeeplant lijken. Een, Gammarus mucronatus, is groot en best interessant, en gaf me decennia geleden een geweldige introductie tot het houden van zeeaquaria.
Gammarus fasciatus, een zoetwater Amphipod die ½ inch of zo lang wordt, komt soms veel voor op viskwekerijen. Ik geloof dat dit de soort is die ik vond in tropische viszendingen toen ik jaren geleden voor een importeur werkte. Ik zag dezelfde of een soortgelijke Amphipod op viskwekerijen in Florida en in kassen voor waterplanten in New York. Als je toegang hebt tot dergelijke plaatsen, onderzoek dan de mogelijkheid om wat te verzamelen, zoals G. fasciatus is winterhard en gemakkelijk te kweken (zie hieronder).
Zoetwater Amphipoden kunnen worden gehouden in een goed verlicht aquarium vol met Elodea , algen, javamos en andere waterplanten. Een hoekfilter zorgt voor voldoende filtratie en beluchting; sterke stromingen moeten worden vermeden. De waterkwaliteit kan worden beheerd zoals voor tropische vissen (schrijf alstublieft in voor meer informatie). Een temperatuurbereik van 60-75 F is het meest geschikt.
Hoewel er voedingsspecialisten bestaan, bleken die Amphipoden die ik heb gehouden gemakkelijk te bevredigen. Visvoervlokken, garnalenpellets, spirulinaschijven, gekookte boerenkool en stukjes vis werden allemaal geaccepteerd. Een gezonde groei van algen blijkt ook belangrijk te zijn voor hun overleving.
Vrouwelijke amfipoden dragen hun 10-50 eieren in een broedbuidel; afhankelijk van de soort kunnen er elk jaar 4-6 of misschien meer legsels worden geproduceerd.
Mariene soorten kunnen worden gehouden zoals hierboven; schrijf alsjeblieft in als je informatie nodig hebt over het opzetten van een zoutwateraquarium.
Amphipoden zijn actieve, interessante wezens en ik geniet er enorm van om hun gedrag te observeren. Wanneer ze in een aquarium zijn gevestigd, voeren ze ook nuttige opruimingsdiensten uit. Wees niet verbaasd als je merkt dat je ze voor "hun eigen bestwil" houdt, en zorg ervoor dat je schrijft om je ervaringen te delen.
