Weinig vogels hebben de verhalen en unieke levensgeschiedenissen als de wilde kalkoen (Meleagris gallopavo ). Hoeveel soorten kunnen bogen op het enthousiasme van een geëerde staatsman als Benjamin Franklin? Maar voor de goede orde, hij prees nooit publiekelijk deze op de grond levende hooglandvogel. Desalniettemin onthult het begrijpen van het rustgedrag van de kalkoen veel over dit gevogelte.
We kunnen beginnen met de soorten en ondersoorten om te bepalen op welk tijdstip van de dag deze vogels hun slaapplaats hebben. Er is nog een andere levende soort naast degene die we eerder hebben genoemd. De Ocellated Kalkoen (Meleagris ocellata ) is inheems in de bossen, wetlands en savannes van Mexico en Midden-Amerika.
De wilde kalkoen leeft in heel Noord-Amerika, van Canada tot Mexico. Interessant is dat het werd geïntroduceerd in Nieuw-Zeeland, Australië en de Hawaiiaanse eilanden. Er zijn zes ondersoorten van de wilde kalkoen die enige aanwijzingen kunnen geven over zijn rustgedrag. Elk beslaat een specifiek bereik en habitattype. Ze omvatten het volgende van noord naar zuid:
De oostelijke wilde kalkoen is de meest voorkomende van het perceel, te vinden in het oostelijke deel van het land. Het is een omnivoor dier dat zich voedt met een verscheidenheid aan voedingsmiddelen, van eikels tot fruit tot insecten.
Alle soorten en ondersoorten van kalkoen zijn overdag actief, wat betekent dat ze overdag actief zijn. Het noemen van deze vogels generalisten is een passende beschrijving van hun algemene habitatvoorkeuren en foerageergewoonten. Ze leven op verschillende plaatsen, van moerassen tot landbouwvelden tot bergen. Dit opportunistische gedrag verklaart waarom de populatie van het Wilde Turkije de afgelopen jaren enorm is gestegen.
Volgens de International Union for the Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN) is het aantal soorten de afgelopen 40 jaar met maar liefst 18.700% toegenomen! Het helpt dat de wilde kalkoen behoorlijk aanpasbaar is en gewend is om in de buurt van mensen te zijn. Misschien verklaart dat waarom sommige vogels zelfs agressief worden als ze door mensen worden geconfronteerd.
Het was een scherpzinnige observatie van Benjamin Franklin, wiens brief aan zijn dochter de wilde kalkoen beschreef als "... een vogel van moed, en hij zou niet aarzelen om een grenadier van de Britse garde aan te vallen die het aan zou nemen zijn erf binnen te vallen met een rode jas aan.”
Verschillende roofdieren houden de wilde kalkoen op hun radar, waaronder slangen, coyotes, wasberen en zelfs steenarenden. Mensen staan ook op die lijst, met de 2 miljoen jagers van deze hooggelegen jachtvogel. Deze status als prooisoort heeft een grote invloed op het gedrag van de vogels, inclusief hun verblijfplaats.
Het is vermeldenswaard dat de meeste roofdieren van de wilde kalkoen schemer- of nachtdieren zijn. Of ze nu actief zijn bij zonsopgang, zonsondergang of 's nachts, het is jagen op momenten dat de kalkoenen dat niet zijn. Dat feit maakt hen kwetsbaar. Daarom nestelen kalkoenen zich in bomen om ze de beste overlevingskansen te geven.
Vergeet niet dat deze vogels grote dieren zijn, met een gewicht tot 24 pond of meer. Daarom moeten de bomen waarin ze slapen even stevig zijn om ze te ondersteunen. De grootte van een groep kalkoenen varieert in de loop van het jaar, van groepen vrijgezellenvreters tot vrouwtjes met hun jongen tot koppels parende vogels. Het punt is dat wilde kalkoenen in bendes verblijven om veilig te blijven.
De bomen die ze ondersteunen, moeten hun gezamenlijke gewicht aankunnen.
Het verzamelen in koppels geeft wilde kalkoenen verschillende voordelen. Hoewel ze van nature op hun hoede zijn, betekent het leven in groepen dat meer ogen en oren alert zijn op roofdieren. Deze vogels kunnen 's nachts niet goed zien, waardoor sociaal zijn essentieel is om te overleven. Het heeft ook invloed op hun gedrag. Soms zullen wilde kalkoenen zelfs hun ruimte verdedigen, wat ook deze vogels ten goede komt.
Wilde kalkoenen gaan hoog in een boom om veilig te blijven. Dat helpt misschien niet veel bij een jagende grote gehoornde uil, maar het is beter dan niets als je een prooidier bent. Ook deze vogels gebruiken bomen als bescherming tegen het weer. Hoewel ze 's nachts op stok gaan, kunnen ze ook naar de bomen gaan als de omstandigheden een slechte wending nemen. Zoals de meeste dieren zoeken ze zelfs overdag dekking als dat nodig is.
Tijdens de wintermaanden zijn coniferen meer wenselijk om te rusten vanwege de dekking die ze bieden. Wilde kalkoenen gebruiken echter vaak dezelfde bomen als ze eenmaal een goede hebben gevonden om te gebruiken. De jongen zullen het voorbeeld volgen en op dezelfde plaats slapen.
Je zult vaak bomen zien rusten in de buurt van een favoriete voederplek. Je kunt degene die de kalkoenen gebruiken identificeren door de grond onder de boom te onderzoeken. Uitwerpselen en veren zijn een dode giveaway. Het zijn gewoontedieren, met hun dagen beginnend met de dageraad en veel gezang.
Wilde kalkoenen gebruiken rustbomen in hun voordeel. Ze bieden een ideale dekking, of het nu 's nachts is of bij slecht weer. De bomen bieden uitstekende camouflage om kalkoenen de beste bescherming te bieden wanneer ze het meest kwetsbaar zijn voor predatie.
