Wilde papegaaien zijn tegenwoordig een vaste waarde in de wijk Telegraph Hill in San Francisco en in andere grote steden over de hele wereld. Soms bezoek je een nieuwe Amerikaanse stad - laten we zeggen dat je in San Francisco bent - en zie je een stel rode en groene papegaaien die gewoon in de bomen rondhangen. Dat is spannend! Ze zijn zeker mooi en exotisch! Maar je gevoel zegt je dat ze daar niet per se thuishoren. Je gevoel heeft gelijk, want beide papegaaiensoorten die inheems zijn in de Verenigde Staten werden lang geleden tot uitsterven bejaagd in het "land van de vrijen":de Carolina-parkiet (Conuropsis carolinensis ) was in 1918 verdwenen en de diksnavelpapegaai (Rhynchopsitta pachyrhyncha ) werd in de jaren dertig uit de zuidwestelijke staten uitgeroeid, hoewel je het nog steeds levend en wel kunt vinden in Mexico.
Dus, voor toekomstig gebruik, kunt u er zeker van zijn dat alle wilde papegaaien die u in San Francisco, Miami, New York, Chicago, Austin of een aantal andere Amerikaanse steden ziet, niet inheems zijn. Maar hoe kwamen ze daar?
Elke stad heeft natuurlijk zijn eigen verhaal, maar de kudde van San Francisco is een beetje een mysterie. Het zijn voornamelijk kersenkopconures (Psittacara erythrogenys ), een middelgrote papegaaiensoort genoemd naar zijn felrode helm die bovenop zijn groene lichaam zit. Deze vogels komen oorspronkelijk uit Ecuador en Peru, maar doken in de jaren tachtig op in de wijk Telegraph Hill in San Francisco. Van een populatie van slechts vier vogels is het uitgegroeid tot meer dan 200. In de loop der jaren hebben de Telegraph Hill-papegaaien waarschijnlijk gezelschap gekregen van andere vrijgelaten kersenkopparkieten en een paar soortgelijk uitziende mijterparkieten (Psittacara mitratus ik> ), afkomstig uit het gebied tussen Peru en Argentinië.
Het korte antwoord op de vraag wat de papegaaien naar Telegraph Hill bracht, is de handel in exotische huisdieren. Niemand weet wie ze heeft losgelaten of waarom, maar veel van de originele vogels arriveerden met kleine armbandjes om hun poten, wat aangeeft dat ze in het wild waren gevangen en via quarantainestations naar de VS kwamen. Er zijn tal van lokale legendes over hoe ze in de stad werden vrijgelaten:een vrouw met een psychotische episode brandde een dierenwinkel af en iemand liet de vogels vrij om ze te redden; een bestelwagen voor dierenwinkels crashte en alle vogels ontsnapten; een handelaar in exotische vogels opende de achterkant van zijn busje en een paar kersenkopparkieten die door hun dozen hadden gekauwd, stormden naar hem uit en vlogen weg. Er zijn problemen met al deze verhalen - de timing is niet goed, de mensen die erbij betrokken zouden zijn ontkennen het, of het verhaal is gebeurd, gewoon in een andere stad.
Volgens de huisdierenwebsite Birdguide.com:"De kersenkopconure is een zeer luidruchtige vogel die gemakkelijk schreeuwgewoonten kan ontwikkelen als de eigenaar hem niet in bedwang houdt."
Het lijkt erop dat het meest waarschijnlijke scenario is dat de papegaaien van Telegraph Hill zijn vrijgelaten door beu zijnde eigenaren van gezelschapsdieren.
Dat is nu interessantIn de jaren 1890 introduceerde een man genaamd Eugene Schieffelin 100 Europese spreeuwen in New York City met de bedoeling om elke door Shakespeare genoemde vogel in Noord-Amerika te introduceren. Hun aantal is gegroeid tot meer dan 200 miljoen en ze worden nu beschouwd als ongedierte in hun nieuwe huis.
