Hoewel we allemaal bekend zijn met kippen, is hun geschiedenis nog steeds grotendeels onbekend. Er zijn aanwijzingen dat de gedomesticeerde kippen die we tegenwoordig kennen, ongeveer 8.000-10.000 jaar geleden in Zuidoost-Azië zijn ontstaan. Daarvoor waren kippen wild, zwervend door de jungle en op zoek naar voedsel. Meer dan 60 kippenrassen zijn tegenwoordig afstammelingen van de wilde rode kamhoen, afkomstig uit Zuidoost-Azië.
De voorouders van wilde kippen dateren echter uit het dinosaurustijdperk. Laten we eens kijken naar de interessante geschiedenis van dit dier.
In 2003 vond een paleontoloog genaamd Jack Horner een 68 miljoen jaar oud fossiel van de Tyrannosaurus Rex in een stuk land tussen Wyoming en Montana. Bij inspectie ontdekten wetenschappers dat eiwitten in de weefsels van het fossiel een relatie bewijzen met gedomesticeerde kippen van vandaag.
Terwijl het wilde rode junglehoen een bekende voorouder van kippen is, is het grijze junglehoen waarschijnlijk verantwoordelijk voor de gele huid van moderne kippen. Rode junglehoenders zijn tropische wilde vogels die tegenwoordig veel beter kunnen vliegen dan kippen.
Toen deze vogels eenmaal gedomesticeerd waren, gebruikten mensen ze voor gevechten, religieuze rituelen en offers. Kippen werden geïntroduceerd in Europa tijdens de 8 e eeuw voor Christus, waar ze een belangrijk onderdeel van het Europese vee werden. Kippen vonden vervolgens hun weg naar Griekenland, Afrika en de Romeinen in Zuid-Italië.
De Romeinen waren vooral geïnteresseerd in het gebruik van kippen als voedselbron voor hun leger. Ze begonnen kippen te fokken voor vlees en eieren. Daarmee begon selectief fokken. Kippen bedoeld voor voedsel waren groter, terwijl de eierlagen lichter en kleiner waren.
Toen kippen Groot-Brittannië bereikten, werd het eten van hun vlees verboden vanwege het druïdisme, een Keltische religie. Kippen in Groot-Brittannië werden vervolgens gebruikt om te vechten.
Van 1845-1855 hadden de Verenigde Staten een obsessie met kippen, bekend als Hen Fever. Dit was te danken aan koningin Victoria in Engeland. De kippen die ze hield waren makkelijk te verzorgen en hadden een unieke uitstraling. Overal in Engeland raakten mensen gefascineerd door de vogels. Ze stuurde de eieren van haar kippen naar haar familieleden, wat leidde tot een razernij van het fokken en verkopen van kippen. Uiteindelijk bereikte Hen Fever Amerika via Spaanse ontdekkingsreizigers die de vogels meebrachten. Kippen werden een normaal verschijnsel op het hele continent.
De eerste pluimveeshow in de Verenigde Staten werd gehouden in 1849. Dit wekte des te meer interesse in kippen, en boeren begonnen meer zorg voor hun kippen te tonen. Ze vonden ze waardevoller vanwege hun populariteit.
Er werden speciale diëten ontwikkeld voor de eierproductie en een betere gezondheid van de kippen. Mensen realiseerden zich dat kippen winstgevend konden zijn.
Mevr. Wilmer Steele wordt gecrediteerd voor de industrialisatie van kippen in de vroege jaren 1900. Nadat ze 500 vleeskuikens had grootgebracht, was ze zo winstgevend dat ze een kippenhok bouwde dat groot genoeg was om er nog 10.000 te huisvesten.
Na het splitsen van de kippen in twee doeleinden, vlees- of eierproductie, nam de gezondheid van de kippen weer toe. Eierleggende kippen konden nu de hele winter eieren leggen omdat hun genetische efficiëntie verbeterde, evenals de kwaliteit van het vlees van de vleeskuikens.
Terwijl de vleeskuikenindustrie bleef groeien rond de eeuwwisseling e eeuw hielp het bedrijven en banen te creëren voor mensen in broederijen en veevoederfabrieken. Broedmachines werden gebruikt om eieren uit te broeden en de kuikens van warmte te voorzien.
Tegenwoordig zijn er veel meer kippen dan mensen in de wereld, met bijna drie kippen per persoon! Mensen over de hele wereld houden kippen. Eigenaren van kippen in de achtertuin hebben meer kennis dan ooit dankzij nieuwe informatie over het dieet, het gedrag en de behoeften van kippen. Hoewel de meeste kippen worden gehouden voor productie, kunnen deze vogels ook snel geliefde huisdieren worden. Met de juiste zorg kunnen ze 10-15 jaar oud worden.
Alle hennen leggen eieren, en dat kunnen ze met of zonder haan. Als ze eieren leggen zonder haan, zijn de eieren onvruchtbaar. Veel mensen denken dat je voor een kip een haan nodig hebt om eieren te leggen. Dit is niet waar en kan er alleen maar toe leiden dat er meer hanen worden gecreëerd en dat het fokken doorgaat. Je kippenpopulatie kan snel groeien.
Eierlegkippen zullen u voorzien van verse eieren, en de meeste leggen één ei per dag. Factoren kunnen dit veranderen, zoals het weer, de gezondheid van de vogel, voeding en het gevoel van nabijgelegen roofdieren. Veel kippen gaan minder eieren leggen als er minder dan 12 uur daglicht is.
Mannelijke kippen zijn hanen en vrouwelijke kippen zijn kippen. Aangezien de meeste mensen die kippen houden alleen vrouwtjes houden, worden kippen voornamelijk gebruikt voor eieren en vlees.
Het is onmogelijk om te zeggen of de kip die je op de markt koopt van een mannelijke of vrouwelijke vogel afkomstig is. Wanneer kippen uitsluitend voor vlees worden grootgebracht, worden ze verwerkt voor menselijke consumptie voordat ze geslachtsrijp zijn. Er zijn nog geen fysieke verschillen tussen de twee geslachten om de mannetjes van de vrouwtjes te kunnen onderscheiden. In dit stadium ziet en smaakt het vlees hetzelfde.
Volgroeide hanen kunnen en worden over de hele wereld gegeten. Deze praktijk komt echter minder vaak voor in westerse culturen. Kippen zijn veel zuiniger om te fokken en te gebruiken voor vlees. Het houden van hennen met hanen betekent dat er onvermijdelijk problemen zullen optreden. De hanen zullen met elkaar vechten om de kippen, en het fokken zal je met meer kippen achterlaten dan je misschien zou willen. De hanen zouden in aparte huisvesting uit de buurt van de kippen moeten worden gehouden. Meerdere hanen zijn niet nodig als u geïnteresseerd bent in het fokken van kippen. Je hebt er maximaal één of twee nodig. Het is gemakkelijk om ze weg van de kippen te huisvesten, maar het is moeilijker om meerdere hanen te huisvesten om ze voor vlees groot te brengen.
Naast hun agressie als ze volwassen zijn, smaakt volgroeid hanenvlees anders dan dat van kippen. Het vereist een andere voorbereiding en kookt langer dan kippenvlees, met langzame, vochtige hitte. Haanvlees mag niet worden geroosterd. Het heeft een sterkere smaak dan kippenvlees. Het is ook harder, strenger en droger. Soms kan het een donkerdere kleur zijn.
Kippen hebben een lange weg afgelegd van wilde verzamelaars tot huisdieren. Door hun geschiedenis te begrijpen, kunnen we de soort beter leren waarderen.
Onze kennis van hun verhaal heeft geleid tot een betere verzorging van de vogels. Het verbeteren van hun dieet, huisvesting en medische zorg heeft geleid tot de gezondheid en levensduur van de kippen. Mensen blijven vandaag profiteren van deze verbeteringen in de kippenverzorging.
