Hoewel een laserpointer een kleine, onaanzienlijke stip maakt, behandelen katten het als een echte prooi. Waarom? Niets in deze wereld is zo amusant als het kijken naar een kat die in paniek raakt over het kleine rode lichtpuntje dat door een laserpointer wordt geproduceerd. Terwijl jij grinnikt op de bank en dat apparaat van $ 6 in je hand ronddraait, beleeft je kat echte momenten van heroïsche wanhoop terwijl ze over de poef springt en tegen de muur klautert na dat kleine stipje licht dat ze nooit kan vangen. Het is een geweldige oefening voor binnenkatten, maar waarom vinden katten deze activiteit aantrekkelijk?
Om te beginnen voelen katten zich aangetrokken tot alles waardoor ze prooien kunnen besluipen, zelfs alleen om te spelen.
"De laser simuleert de beweging van een prooi, zodat hij de aandacht van de kat trekt en de kat ertoe aanzet hem te achtervolgen en erop te bespringen", zegt Dr. Stephanie Borns-Weil, een specialist in diergedrag bij het Cummings Veterinary Medical Center van de Tufts University. "Het is zeker een spelgedrag bij jonge katten - en mogelijk ook bij oudere kamerkatten. Het kan echter ook een afwijkende uitdrukking zijn van het roofzuchtige gedrag dat, als je wilt, wordt gekaapt door de laserbeweging."
Wilde katten, verwilderde katten en zelfs je lieve, verwende kittens voor binnen en buiten die bij je onder de dekens slapen, zijn vastberaden, eenzame roofdieren. Ze zijn vastbesloten om een aanzienlijk deel van hun wakkere buitenuren door te brengen met het besluipen van hun eten, en aangezien binnenkatten in dit opzicht vaak jammerlijk ondergestimuleerd worden, bevredigt spelen met een laser de roofzuchtige drang.
Maar het is slechts een bewegend lichtpunt , onbeduidend, en duidelijk geen muis - katten weten dat, toch? Voor veel katten is de laserpointer dwingend op een manier waardoor je je afvraagt of jullie op hetzelfde feest zijn. In sommige opzichten ben je dat waarschijnlijk niet.
"Het is onwaarschijnlijk dat katten het licht van een laserpointer op dezelfde manier waarnemen als wij, omdat hun ogen op verschillende manieren anders werken dan de onze", zegt Dr. John Bradshaw van de University of Bristol School of Veterinary Science en auteur van The Trainable Kat en kattengevoel. "We hebben allebei ogen die naar voren wijzen, waardoor we vergelijkbare vaardigheden hebben om te zien hoe ver iets is, maar daar houden de overeenkomsten min of meer op."
Volgens Bradshaw, hoewel katten sterk reageren op de rode stip die door een laserpointer wordt geproduceerd, heeft het vrijwel zeker niets te maken met de kleur. Dat komt omdat kattenogen niet gevoelig zijn voor de kleur rood, dus ze zien de lichtstip hoogstwaarschijnlijk als wit of geel.
Ten tweede verbinden hun ogen zich anders met hun hersenen dan de onze, waardoor ze gevoeliger zijn voor beweging.
"Ik vermoed dat dit de belangrijkste attractie van de aanwijzer is", zegt Bradshaw. "Voor de kat is de beweging echt opwindend, en zelfs als we denken dat we de aanwijzer stabiel houden, genereert de lichte beving in onze handen waarschijnlijk genoeg beweging om de kat geïnteresseerd te houden."
Dus een laserpointer interesseert katten natuurlijk, omdat het hen iets aantrekkelijks geeft om mee te jagen en mee te spelen. Maar sommige dierenartsen denken dat laser-speeltijd psychologisch belastend kan zijn voor een kat, omdat ze constant achter iets aan jagen dat ze nooit zullen kunnen vangen. Sommige dierenartsen zeggen dat dit kan leiden tot neurose, wat kan leiden tot symptomen zoals overmatige verzorging, maar Bradshaw denkt van niet.
"Ik ben het er niet mee eens dat het gebruik van een laserpointer om je kat te amuseren hem neurotisch maakt. Katten 'jagen' de hele tijd op hun speelgoed," zegt Bradshaw, "en het feit dat ze er nooit echt in slagen om een van hen te 'vermoorden' lijkt de kat geen kwaad te doen.Er kunnen een paar katten zijn die geobsedeerd raken door laserpointers, en voor die katten is het waarschijnlijk het beste om hun blootstelling te rantsoeneren, maar voor de gemiddelde moggy, een paar minuten achter een rode stip rond het appartement moet gewoon een deel van de mentale en fysieke stimulatie bieden die vooral binnenkatten nodig hebben."
Borns-Weil is het ermee eens dat de belangrijkste zorg niet moet zijn wat u gebruikt om uw binnenkat te trainen, zoveel als of je doet het helemaal:
"Onvoldoende stimulatie is een serieus probleem voor binnenkatten", zegt ze. "Katten zijn zeer territoriale, solitaire jagers die een groot deel van hun dagen besteden aan het foerageren van kleine prooidieren. Ik pleit er niet voor om ze buiten te laten worden gedood door roofdieren of door auto's te worden aangereden, maar ik pleit er wel voor om hun omgeving te beheren zoals men dat doet met elk wild in gevangenschap. dier zodat ze de kans krijgen om te doen waarvoor ze zijn geëvolueerd."
"Regelmatige mogelijkheden voor roofzuchtig spel en oefening, voeden met foerageerspeelgoed, veilige mogelijkheden om dieren in het wild te observeren vanuit stoelen bij het raam, veel verticale ruimte en schuilplaatsen", legt ze uit, "moeten allemaal deel uitmaken van de omgeving van een kat. Katten zijn niet - of liever niet zou moeten zijn - onderhoudsarme huisdieren. Het houden van een kat vereist inspanning en begrip om een bevredigend leven in een binnencontext te kunnen bieden. Ik denk dat laserspel kan worden opgenomen in een algemeen verrijkingsplan. "
Dat is nu interessantToxoplasmose, een door katten overgebrachte parasiet, zou jaarlijks evenveel mensen kunnen doden als malaria, omdat het onze reacties op gevaarlijke situaties lijkt te veranderen.
