Ergens op dit moment, misschien in een opvangcentrum bij jou in de buurt, kruipt een bange hond achter in haar kennel, bevend, doodsbang door een chaotische overdaad aan zintuiglijke prikkels:beelden, geuren en geluiden die haar vermogen ver te boven gaan. Ergens, vandaag, zal een hartelijke, zorgzame persoon medelijden krijgen met deze hond - of een soortgelijke - in de overtuiging dat liefde genoeg zal zijn om de bange hond te rehabiliteren. Soms is het zo. Vaker komt de meelevende adoptant echter voor een veel groter project te staan dan ze had verwacht.
Hoewel asielen een uitstekende bron kunnen zijn voor bange en verlegen honden, zijn ze zeker niet de enige bron. Dierenwinkels, puppymolens, reddingsgroepen en onverantwoordelijke fokkers (zelfs sommigen die showhonden van topkwaliteit fokken) kunnen zich allemaal schuldig maken aan het opdringen van ongezonde (vanwege genetica/natuur) of ondergesocialiseerde (vanwege omgeving/opvoeding) puppy's en volwassen honden op onvoorbereide adoptanten.
Dit wil niet zeggen dat niemand een hond zou moeten adopteren met angstgerelateerd gedrag. Het punt is veeleer dat als een organisatie of individu honden die verlegen, verlegen of angstig zijn, opnieuw gaat huisvesten, ze de verantwoordelijkheid hebben om ervoor te zorgen dat de adoptant heel goed weet met welk groot project ze te maken kan krijgen. En als je overweegt een angstige hond te adopteren - of dat al hebt gedaan - moet je toegang hebben tot goede informatie om je te helpen een verstandige en weloverwogen beslissing te nemen en om de best mogelijke kwaliteit van leven te bieden aan je bange Fido.
In het verleden heb ik mij vrijwillig aangemeld om honden te beoordelen voor adoptie in ons plaatselijke asiel, waar mijn man uitvoerend directeur was, één dag per week. Toen we de lijst met honden voor vandaag kregen, was het eerste wat ik deed door de kennels lopen en een snelle blik werpen op de honden waarmee we zouden werken, om een eerste indruk te krijgen. Ik maakte een mentale notitie van degenen die verlegen, bang of agressief leken.
Sommige hiervan zouden we niet eens uit hun kennel halen, als we vonden dat het niveau van agressie of angst van een hond zodanig was dat het een te groot risico voor de veiligheid van de beoordelaar zou zijn. Toch vond ik het altijd leuk om bange mensen een extra kans te geven. Ik zou naar binnen gaan en op de vloer van de kennel gaan zitten en ze overhalen me genoeg te vertrouwen om hallo te zeggen. Als ik ze veilig aan de lijn kon houden, hebben we ze eruit gehaald.
Een verrassend percentage van deze bange honden maakte een wonderbaarlijke ommekeer zodra we ze buiten kregen. Dit waren gewoon zeer gevoelige honden die getraumatiseerd waren door de kakofonie die in elke kennelomgeving kan bestaan, of het nu een asiel, een dierenartshospitaal of een pension is. Ik hou van gevoelige honden; ze hebben de neiging om hechte relaties met hun mensen te ontwikkelen, zijn uitstekende metgezellen en doen het uitzonderlijk goed in training. Ze doen het gewoon niet goed in chaos. Ervan uitgaande dat ze de rest van het beoordelingsproces doorstaan, zijn deze gevoelige zielen goede kandidaten voor adoptie.
Als ze echter in de adoptie-kennels van het asiel moeten zitten wachten op een thuis, zullen ze zich niet goed laten zien - en zullen ze waarschijnlijk ondraaglijk lang in die moeilijke omgeving wachten. Onder de constante stress van het asiel zullen hun gezondheid en gedrag waarschijnlijk verslechteren totdat ze niet langer geschikte adoptiekandidaten zijn. Als ze snel kunnen worden geadopteerd, of naar een pleeggezin of reddingsgroep kunnen gaan waar ze niet in chaos in een kennel hoeven te worden ondergebracht, zijn hun vooruitzichten op het vinden van een levenslang liefdevol huis en het leiden van een normaal leven goed.
Veel uitdagender zijn de honden die echt verlegen zijn vanwege een gebrek aan adequate socialisatie, slechte fokkerij of beide. Ze gewoon mee naar buiten nemen of naar de relatieve rust van de onderzoekskamer brengen, neemt hun angst niet weg. Tenzij een opvang- of reddingsgroep aanzienlijke middelen heeft om te besteden aan gedragsverandering, of een oogje dichtknijpt en toestaat dat ze worden geadopteerd door een nietsvermoedend zachtaardig publiek, worden deze bange honden vaak geëuthanaseerd. Zolang er veel meer honden zijn dan er huizen zijn, dicteert triage tragisch dat de meest veelbelovende adoptievooruitzichten een pluim krijgen op de beschikbare kennelruimte en pleeggezinnen.
Niet alle angstige honden worden geëuthanaseerd. Afgaande op mijn eigen klantenkring en discussies met mijn leeftijdsgenoten, vinden veel verlegen jongens en meiden hun weg naar een liefdevol huis, met eigenaren die hen een gelukkiger leven willen geven.
Voorzichtigheid en gezond verstand terzijde, het is de menselijke natuur om het hondje in nood te willen redden - de pup die terugdeinst voor menselijk contact en naar de wereld kijkt met angst in zijn ogen. Als je het type redder bent, heb je mijn respect en bewondering. Of je nu bij je timide hond bent gekomen via een opvangcentrum, redding, fokker, Craig's lijst, of zelf een bange dakloze hond van de straat hebt gered - of nog steeds overweegt om een dergelijke adoptie te doen - je kunt er zeker van zijn dat je in alle, behalve de meest extreme gevallen, kunt helpen uw hond een redelijk normaal leven te leiden. Sommige zullen snel veranderen, andere vereisen een langdurige toewijding aan beheer en aanpassing, en een triest, klein percentage zal misschien nooit worden gerehabiliteerd.
Als je een timide hond hebt die niet erg op zijn gemak is bij jou en die niet gemakkelijk genoeg snoepjes neemt om tegenconditionering te kunnen doen en hem te laten trainen, begin je echt bij af. Je hebt veel geduld en zeer realistische verwachtingen nodig terwijl je werkt om de schade te herstellen die is veroorzaakt door een gebrek aan socialisatie of door ronduit misbruik. (Trouwens, misbruik is een minder vaak voorkomende oorzaak van ernstig angstig gedrag dan je zou denken; gebrek aan vroege socialisatie komt veel vaker voor.)
Het kan nodig zijn om veel tijd door te brengen door stil te zitten in de aanwezigheid van uw hond, een boek te lezen en zo niet-bedreigend mogelijk te zijn. Bewaar hem in een rustige kamer in je huis. Dit zal een veilige haven voor hem zijn, zodat hij niet te maken krijgt met alle enge activiteiten in de rest van je huis.
Breng zoveel mogelijk tijd door op de grond in zijn kamer, vermijd oogcontact, terwijl je lichaamstaal ontspannen en losjes blijft. Verspreid stukjes hoogwaardige lekkernijen (kip, rosbief) op de grond om je heen, ver genoeg weg zodat je hond ze misschien op zijn gemak kan eten terwijl hij je in de gaten houdt.
Verklein geleidelijk de cirkel van lekkernijen zodat hij dichter bij je komt om ze te pakken. Strooi wat op je broekspijpen als je denkt dat hij klaar is om zo dichtbij te komen. Laat ten slotte je hand op je knie rusten, met de handpalm naar boven, met lekkernijen erin. Zorg ervoor dat je je hand niet beweegt als hij ernaar reikt, je schrikt hem af!
Soms, terwijl je de traktatie-op-de-vloer-routine doet, praat je met je hond op een rustige, lage stem, zodat hij eraan gewend raakt je stem te horen en deze associeert met lekkere dingen. Voeg geleidelijk meer normaal menselijk gedrag toe aan de interacties. Maak kort oogcontact. Beweeg je hand een klein beetje terwijl hij er lekkers van knabbelt. Verhoog lichte lichaamsbewegingen in zijn omgeving. Probeer in een stoel te zitten voor de routine met verspreide traktaties.
Werk aan normaal menselijk gedrag en probeer altijd te voorkomen dat hij een grote angstreactie bij hem veroorzaakt terwijl je de intensiteit van je aanwezigheid als angstveroorzakende stimulus verhoogt. Als je kunt, houd je interacties dan "onder de drempel" - onder de intensiteit waarop je hond negatief reageert. Wanneer hij eten van je wil nemen, begin dan met het met de hand voeren van al zijn maaltijden.
Als hij zich redelijk op zijn gemak voelt in jouw aanwezigheid, probeer dan de navelstrengmethode voor het opbouwen van relaties. Bevestig een riem aan zijn halsband en houd hem zoveel mogelijk bij je als je thuis bent, terwijl je door het huis beweegt. Tot hij moediger is, breng hem dan terug naar zijn heiligdom als je gasten hebt, of tijdens periodes van hoge gezinsactiviteit, maar breng hem naar buiten zodra de dingen tot rust komen.
Probeer te anticiperen wanneer iets te veel voor hem zal zijn, zodat je een negatieve reactie kunt voorkomen, in plaats van te wachten tot de reactie je vertelt dat het te veel is geweest - maar blijf tegelijkertijd zoeken naar manieren om zijn horizon te verbreden en te helpen hij wordt zo normaal – en dapper – als hij kan zijn.
Uiteindelijk draait het allemaal om de kwaliteit van leven - die van uw hond en die van u. Misschien kunt u uw verlegen hond helpen zich helemaal op zijn gemak te voelen in de echte wereld en een normaal leven te leiden. Misschien zul je altijd wat aanpassingen doen om hem te helpen gelukkig te zijn door hem de meeste of de hele tijd veilig thuis te houden. Zolang je een manier kunt vinden om licht in zijn leven te brengen, zodat hij niet in een voortdurende staat van angst en bezorgdheid verkeert en je niet constant gestrest bent door zijn stress, heb je iets heel, heel goeds gedaan.
Hier zijn enkele tips voor degenen onder jullie die denken aan die verlegen jongen die je onlangs in het asiel hebt gezien, of die vermoeden dat je hart op een dag zal worden veroverd door de uitdaging van een ongesocialiseerde pup.
•Haal je pup zo jong mogelijk. De voordelen van bij zijn nest blijven tot de leeftijd van acht weken, wegen niet op tegen de voordelen van zo vroeg mogelijk beginnen met socialisatie.
•Of geef hem het beste van twee werelden:Neem het hele nest, of in ieder geval meerdere van de pups, en begin ze allemaal op weg naar een gelukkiger leven. Zorg er dan voor dat u capabele, goed geïnformeerde adoptanten vindt die door zullen gaan met de corrigerende socialisatie voor zijn broers en zussen.
•Vermijd de verleiding om meer dan één pup te houden. Ze zullen zich waarschijnlijk nauwer met elkaar verbinden dan met jou, wat je socialisatie-uitdaging vele malen moeilijker maakt. Zelfs goed gesocialiseerde nestgenoten of vrienden van dezelfde leeftijd kunnen scheidingsproblemen hebben als ze samen worden opgevoed.
•Weet dat liefde niet genoeg is. Veel goedbedoelende hulpverleners denken dat het voldoende is om een psychisch verwaarloosde pup een huis vol liefde te geven om het probleem op te lossen. Houd jezelf niet voor de gek. Liefde is een belangrijk onderdeel van de vergelijking, maar het zal ook veel werk vergen.
Trainingstips om een verlegen hond te socialiseren
Hier zijn enkele tips voor degenen die al een verlegen jongen hebben geadopteerd.
•Zoek een gekwalificeerde professional op het gebied van positief gedrag die met u kan werken om uw hond te helpen zich meer op zijn gemak te voelen in zijn wereld. Probeer Pet Professional Guild of de International Association of Animal Behaviour Consultants voor goede lijsten van professionals op het gebied van positief gedrag.
•Een goed begrip hebben van tegenconditionering en desensibilisatie (CC&D), en zet u sterk in om dit elke dag met uw hond te oefenen.
•Lees over de Constructional Agression Treatment (CAT) procedure en overleg met uw gedragsdeskundige om te bepalen of deze procedure een nuttig hulpmiddel voor gedragsverandering kan zijn in het programma van uw hond. (Zie 'Beter gedrag opbouwen', Whole Dog Journal, mei 2008.)
•Leer uw hond om te targeten (om zijn neus aan te raken op een aangewezen doel op cue). Honden krijgen vertrouwen in het richten (de meeste zijn er dol op!), En u kunt het gedrag gebruiken om hem meer zelfvertrouwen te geven in situaties waarin hij licht tot matig angstig is. (Zie "Doel:leer uw hond aanraken.")
•Lees een of al deze boeken:
De voorzichtige hond
door Patricia McConnell
Honden zijn van Neptunus
door Jean Donaldson
Hulp voor je angstige hond
door Nicole Wilde
Hoe een hond die fout is gegaan recht te zetten
door Pam Dennison
Angstaanjagende hond
door Ali Brown
Bescherm uw hond assertief tegen ongewenste avances door goedbedoelende vreemden die je hond willen aaien. Je mag hem niet aaien of lastigvallen door mensen totdat hij voldoende gesocialiseerd is om aaien en intimidatie te tolereren.
Wees voorbereid op hartzeer. Sommige slecht gesocialiseerde honden reageren goed op remediërende socialisatie en groeien uit tot redelijk goed gesocialiseerde volwassen honden. Anderen niet.
Als u er niet in slaagt de sociale vaardigheden van uw hond te verbeteren, bent u dan bereid om te leven met een angstige hond die een hoog risico loopt om te bijten - u, bezoekers, kinderen of anderen? Om een strikt managementprogramma te implementeren om hem te beschermen tegen ongewenste menselijke aandacht en om mensen te beschermen tegen zijn defensieve agressie? Misschien zelfs de moeilijke beslissing nemen om te euthanaseren, als je op een gegeven moment besluit dat zijn leven te stressvol is om humaan te zijn?
Management voor verlegen jongens
Onthoud dat training belangrijk is, maar het is niet de enige manier om gedragsproblemen bij honden op te lossen. Overweeg enkele van de volgende hondenbeheerplannen:
Beheer de omgeving van uw hond om zijn blootstelling aan stressoren te minimaliseren totdat hij er klaar voor is en in staat is om ermee om te gaan.
Overleg met uw dierenarts over medicatie. Veel angstige honden kunnen veel baat hebben bij voorgeschreven angstmedicatie. Het is echter een complex vakgebied. Als uw dierenarts geen gedragskennis heeft, vraag hem of haar dan om telefonisch contact op te nemen met een dierenarts-gedragstherapeut voor hulp bij het selecteren van de juiste medicatie(s) en juiste doseringen. Uw dierenarts kan hier een lijst met gedragstherapeuten vinden.
Ontdek nutraceuticals. Een nutraceutical is een product dat is geïsoleerd of gezuiverd uit voedsel dat over het algemeen wordt verkocht in medicinale vormen die gewoonlijk niet met voedsel worden geassocieerd. Het is aangetoond dat een nutraceutical een fysiologisch voordeel heeft of bescherming biedt tegen chronische ziekten.” Twee die door de FDA zijn goedgekeurd voor gebruik bij honden zijn Anxitane (L-theanine) en Zylkene (caseïne). U kunt hierover lezen en als ze u interesseren, bespreek ze dan met uw dierenarts om er zeker van te zijn dat hij/zij het prettig vindt dat u ze voor uw hond gebruikt. Als dat zo is, kun je ze krijgen via je dierenarts of op Amazon.com. Ik heb veel succes gehad met vrij verkrijgbare L-theanine (van een vitamine- / voedingswinkel) - meestal goedkoper dan Anxitane. Ik gebruik de capsules - open en strooi over het voer van uw hond. Als u de kauwtabletten krijgt, neem dan geen tabletten die Xylitol bevatten, dat dodelijk giftig is voor honden.
Probeer Adaptil (met "hond-sussende feromonen") om te zien of het zijn angst verlicht. Als het lijkt, houd dan een Adaptil-dispenser aangesloten op een stopcontact in de opvangruimte van uw hond - buiten zijn bereik als hij kauwt - en gebruik de spray op een bandana om zijn nek wanneer u hem uit zijn veilige zone haalt.
Voed uw hond een dieet dat hoogwaardige eiwitten bevat. Eiwitten van lage kwaliteit kunnen zijn vermogen om serotonine te gebruiken verstoren, een stof die van nature door zijn lichaam wordt aangemaakt en die hem helpt kalm te blijven. Serotonine speelt onder andere een belangrijke rol als neurotransmitter bij het moduleren van woede, agressie, stemming en slaap.
Overweeg om een angstwrap te proberen, een nauwsluitend kledingstuk dat is ontworpen om uw hond dat rustgevende, ingebakerde gevoel te geven. Of probeer het voordelige alternatief, hem een strak T-shirt aandoen. Zie "Het is een wrap!" (december 2002) en angstwrap.com voor meer informatie.
Probeer een Donder Pet wanneer u uw hond moet blootstellen aan superdrempelige visuele prikkels. Net als de kap die valkeniers gebruiken om te voorkomen dat hun vogels overprikkeld raken, is de dop gemaakt van doorschijnend nylon waardoor honden vormen kunnen zien, maar geen details, waardoor de intensiteit van visuele prikkels wordt verminderd. De Thunder Cap is verkrijgbaar op:https://thundershirt.com/products/thundercap-for-dogs
Gebruik je handen om je hond te helpen ontspannen door het gebruik van TTouch of een andere kalmerende massage. Ga voor meer informatie over TTouch naar ttouch.com.
Overweeg het gebruik van aromatherapie in combinatie met TTouch of massage. Als u een lavendelaromatherapieproduct gebruikt terwijl u uw hond masseert, kunt u de geur van lavendel gebruiken in andere potentieel stressvolle situaties om uw hond te helpen zijn hoofd koel te houden. Zijn associatie tussen de geur en kalmte kan naar andere plaatsen overgaan.
Zie "Ruik dit, je zult je beter voelen", december 2004; "Essentiële informatie", januari 2005; en "Canines in a Mist", april 2005, voor meer informatie over het gebruik van aromatherapeutische producten.
Raadpleeg uw holistische dierenarts over het gebruik van andere middelen zoals kalmerende kruiden om uw hond te helpen omgaan met moeilijke situaties.
Noot van de redactie:dit verhaal is bijgewerkt op 17 december 2020.
