Volgens Pet Education.com zijn er drie soorten mijten die op honden leven. Twee soorten, demodectische en sarcoptische mijten, veroorzaken schurft als ze niet worden gecontroleerd. Elk beïnvloedt uw hond op verschillende manieren, maar ze moeten allemaal worden gediagnosticeerd en behandeld met diergeneesmiddelen om te worden geëlimineerd. Als mijten worden vermoed, omvat veterinaire diagnostiek het nemen van huidafkrabsels die onder een microscoop kunnen worden onderzocht. Zodra de mijt is bevestigd en geïdentificeerd, kan de behandeling beginnen.
Mijten zorgen ervoor dat honden jeuken. Intens krabben is meestal het eerste symptoom van een mijtenplaag. Honden met mijten krabben niet zomaar. Het krabben is hardnekkig en leidt vaak tot verder huidtrauma en bacteriële infecties van de huid. Intens krabben is vaker een symptoom van een sarcoptische mijtplaag. Volgens Holly Nash, DVM-dierenarts die bijdraagt aan Pet Education.com, hebben honden met sarcoptische mijten de neiging om meer te krabben in warmere omstandigheden als er mijten aanwezig zijn. Ze merkt ook op dat veel honden met mijten een verkeerde diagnose krijgen van allergieën op basis van het krabben van de huid. Dit is iets van een tweesnijdend zwaard. De allergie van uw hond voor de mijt veroorzaakt de jeuk, maar de jeuk zal niet verdwijnen bij de behandeling van een allergische reactie, tenzij u van de mijt afkomt.
Zowel sarcoptische als demodectische mijten veroorzaken huidlaesies in de getroffen gebieden. De demodectische mijt is vaak de boosdoener bij jonge honden of honden met een onderdrukt immuunsysteem. Huidlaesies variëren van verheven puisten die meestal op het gezicht worden aangetroffen tot gegeneraliseerde schilferige of vettige huidplekken op het hele lichaam veroorzaakt door mijtenplagen. Het haar in deze gebieden ziet er dun uit en het pigment eronder is vaak donkerder dan de gezonde omringende huid. Onbehandeld, het haar van geïnfecteerde honden is erg dun en de huid op het hele lichaam is schilferig, aangetast en vol met een secundaire bacteriële infectie.
Een ander symptoom van een mijtenplaag is wat roos lijkt te zijn. De konijnenbontmijt, die honden kan treffen, produceert dit vreemde symptoom. Onder een microscoop beweegt deze roos en is eigenlijk een mijt. Deze mijten hebben de neiging om het gebied langs de wervelkolom te besmetten, waardoor de hond gaat krabben, een enigszins verdikte huid en "lopende roos" heeft.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
