Keep Pet >> Huisdier >  >> honden >> Gezondheid

Ziekten waardoor honden gaan schuimen

Ziekten waardoor honden gaan schuimen

Als je een huisdier hebt, is het engste dat er iets met je hond gebeurt dat je niet begrijpt. Zo goed als we onze honden kennen, kunnen we ze niet zomaar vragen wat er aan de hand is. Dus als we iets zien als onze hond die schuimt bij de mond of schuimt bij de mond, moeten we onderzoeken waarom het gebeurt. Soms is het niets ernstigs, maar andere keren kan het een symptoom zijn van een ziekte of vergiftiging.

Mensen observeren een hond die schuimt in de mond wanneer er een teveel aan speeksel uit de mond van een hond komt. Veel honden kwijlen, vooral als ze eten, drinken of zichzelf likken, maar dat is normaal. Een hond die schuimt in de mond is veel meer merkbaar met grote hoeveelheden speeksel die je niet anders kunt dan opmerken. Hondsdolheid is de meest voorkomende reden die voor het eerst bij mensen opkomt als ze denken aan honden met schuim in de mond. Volgens Wag Walking gaan meestal andere symptomen gepaard met het schuimen.

Het is waarschijnlijk geen rabiësschuim

Enkele ernstige oorzaken van mondschuim bij honden zijn toevallen of epilepsie. Niet-ernstige oorzaken kunnen een hond zijn die hard rent en speelt, en dan zwaar ademt om zichzelf te kalmeren. Observeer het gedrag van uw hond om te proberen te achterhalen wat er nog meer aan de hand kan zijn. Volgens Canidae is hondsdolheid een mogelijkheid, maar moderne vaccinaties hebben ervoor gezorgd dat hondsdolheid veel minder vaak voorkomt bij gedomesticeerde honden.

Epilepsie bij honden kan hypersalivatie veroorzaken. Tegelijkertijd kunnen aanvallen een aanwijzing zijn voor een andere medische aandoening, zoals een nierziekte of een leverziekte. Hondenziekte is een andere ziekte die ervoor kan zorgen dat een hond schuimt in de mond, hoewel niet in alle gevallen. Als u merkt dat de speekselvloed van uw hond wordt verergerd door zware ademhaling, angst, opwinding of angst, of andere symptomen van iets dat niet het typische gedrag van uw hond is, raadpleeg dan onmiddellijk uw dierenarts.

Honden schuimend in de mond

Als uw hond wordt blootgesteld aan zoiets als een pesticide, kan dit hypersalivatie en schuim in de mond veroorzaken. Een andere oorzaak kan een obstructie in haar slokdarm zijn, zoals een bot of ander uitsteeksel dat haar slikken belemmert. Als uw hond door een stinkdier in haar gezicht of mond is gespoten, kan dit schuim in de mond veroorzaken. In dit geval zou de geur een dooddoener zijn voor wat er is gebeurd.

Overweeg andere niet-ziekte mogelijkheden voor schuimvorming of schuimvorming in de mond, zoals gebitsproblemen, of ze heeft misschien iets gegeten dat slecht smaakte of giftig was. De American Society for the Prevention of Cruelty to Animals somt enkele kamerplanten op die giftig zijn voor honden, evenals voedsel voor mensen zoals chocolade, rozijnen of noten, die het ernstig oneens kunnen zijn met honden of zelfs tot toxiciteit kunnen leiden als een voldoende grote hoeveelheid is verbruikt.

Symptomen van honden pseudorabies

Volgens Pet MD is pseudorabiës een virale infectie die een reactie kan veroorzaken die lijkt op hondsdolheid bij honden. Het is ongebruikelijk, maar ernstig als uw hond eraan wordt blootgesteld. Symptomen van pseudorabiës zijn onder meer overmatige speekselvloed (het kenmerk van hondsdolheid, samen met agressie) en een extreme jeuk waardoor de ziekte "gekke jeuk" wordt genoemd.

Een reactie op medicatie

Canidae zegt dat het likken van pyrethrine, het pesticide dat een veelgebruikt ingrediënt is in vlooienbestrijdingsproducten, kan leiden tot braken en speekselvloed. Laat uw huisdieren elkaar niet verzorgen na het aanbrengen van vlooienbestrijdingsmedicatie, en pas het niet toe op uw hond in een gebied waar hij zichzelf daarna kan likken. Een goede plek om het aan te brengen is tussen de schouders waar hij niet bij kan. Vergiftiging door medicatie of een andere oorzaak kan vaak andere symptomen omvatten zoals zwakte, desoriëntatie, gebrek aan coördinatie, tremoren of toevallen, lethargie, oppervlakkige ademhaling, lage bloeddruk, overmatige dorst, onregelmatige hartslag of opwinding.

Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.