Hondsdolheid en hondenziekte zijn beide ernstige ziekten die het leven van uw huisdieren kunnen bedreigen. Hoewel sommige symptomen vergelijkbaar kunnen zijn, zijn de oorzaken en behandelingen voor deze ziekten enorm verschillend. Als uw huisdier mogelijk is blootgesteld aan hondsdolheid of hondenziekte, maar niet op tijd is ingeënt, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts.
Het rabiësvirus kan elk zoogdier treffen, ook de mens. Het komt het meest voor bij carnivoren en vleermuizen. Hondenziekte komt ondertussen in twee vormen voor:hondenziekte of paramyxovirus , en kattenziekte, of kattenpanleukopenie -- en beide kunnen van invloed zijn op wasberen, nertsen, fretten, dassen en verwante soorten. Zoals de namen al doen vermoeden, treft hondenziekte honden, wolven, vossen en andere leden van de Canidae familie; kattenziekte infecteert katten, bobcats, lynxen en andere leden van de familie Felidae .
Hondsdolheid verspreidt zich via het speeksel van besmette dieren, meestal via een beet. Na de beet kan het lang duren voordat de symptomen verschijnen, maar meestal treden ze na 21 tot 80 dagen op. Veranderingen in gedrag zoals prikkelbaarheid, agressie, nervositeit en overmatige opwinding kunnen tekenen zijn van een rabiësinfectie . Wilde dieren die overdreven vriendelijk worden of op ongebruikelijke tijdstippen naar buiten komen, zijn reden tot bezorgdheid. Neurologische symptomen zoals gedeeltelijke of progressieve verlamming, kwijlen, gebrek aan spiercoördinatie en een hangende onderkaak kunnen wijzen op hondsdolheid . Als u vermoedt dat een dier, wild of gedomesticeerd, mogelijk hondsdolheid heeft, neem dan onmiddellijk contact op met de dierenbescherming. Geïnfecteerde dieren kunnen zeer agressief zijn.
Zowel honden- als kattenziekte zijn zeer besmettelijk. Hondenziekte gaat over het algemeen door druppeltjes in de lucht die worden uitgeademd door dieren die aan de infectie lijden, terwijl kattenziekte zich via de lucht of via vlooien en vliegen kan verspreiden. Een paar dagen na infectie, hondenziekte zal over het algemeen koorts veroorzaken. Van daaruit gaan de symptomen over in lethargie, loopneus, verlies van eetlust en oogafscheiding. Naarmate de infectie voortduurt, ziet u mogelijk spiertrekkingen, kantelen van het hoofd, gedeeltelijke verlamming, convulsies of dwangmatige bewegingen zoals kauwen of ijsberen. Symptomen van kattenziekte kan koorts, verlies van eetlust, braken, diarree of trillingen omvatten. De ziekte wordt het meest gezien bij katten jonger dan 1 jaar.
Helaas zijn de vooruitzichten voor hondsdolheid en hondenziekte vaak somber. Zodra de symptomen van rabiës zich voordoen, is er geen behandeling, maar het is nog steeds belangrijk om de infectie te identificeren, zodat deze niet wordt doorgegeven aan andere dieren of mensen. Als u mogelijk bent blootgesteld aan hondsdolheid, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts. Meerdere doses van het rabiësvaccin in de loop van de tijd zullen uw lichaam in staat stellen de infectie te bestrijden, zolang het maar vroeg wordt opgemerkt.
Er is geen andere behandeling voor katten- of hondenziekte dan ondersteunende zorg, zoals vloeistoffen, elektrolyten, breedspectrumantibiotica, pijnstillers en anti-epileptica. Veel dieren overleven hondenziekte niet, en degenen die dat wel doen, kunnen permanente neurologische effecten hebben, zoals bevingen, convulsies of verlamming.
Vaccins tegen hondsdolheid en hondenziekte beschermen huisdieren tegen besmetting, zelfs als ze worden blootgesteld. Rabiësvaccins worden doorgaans om de drie jaar toegediend na de eerste twee doses met een tussenpoos van een jaar. Honden en katten kunnen worden ingeënt, evenals fretten, runderen, paarden en schapen. Puppy's kunnen vaccins tegen hondenziekte krijgen als ze 6 weken oud zijn; er volgen nog een aantal boostershots. Evenzo worden kattenziekte-vaccins meestal toegediend aan kittens van ongeveer 6 weken oud en vereisen ze booster-shots. Praat met uw dierenarts over het beschermen van uw huisdieren tegen deze gevaarlijke ziekten.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
