Bruiloften maken me altijd aan het huilen. Ik geloof graag dat dat komt omdat het het deel van mijn hart raakt dat mijn eigen man en ons zwaarbevochten 15 jaar huwelijk (tot nu toe!) koestert, maar wetende hoe moeilijk het is om relaties te laten werken en hoe gemakkelijk ze kunnen mislukken , vraag ik me soms af of op zijn minst een paar van mijn tranen bitterzoet zijn. Het zit in de menselijke natuur om het waarschijnlijke succes of falen van een huwelijk te voorspellen, vooral wanneer een vriend een onverstandige keuze lijkt te hebben gemaakt voor een levenspartner.
Ik merk dat ik vaak mentaal dezelfde kristallen boloefening doe wanneer een nieuwe cliënt mijn trainingscentrum binnenkomt met een schijnbaar niet bij elkaar passende hond. Soms zie ik meteen dat het ons echt te wachten staat. Ik wanhoop echter nooit; relatiewonderen kunnen en zullen gebeuren. Schijnbaar ongeschikte matchen tussen mens en hond kunnen uitgroeien tot solide partnerschappen. . . zolang de partners een paar dingen voor zich hebben - de belangrijkste componenten van een goede relatie, het soort dat is gebouwd om lang mee te gaan.
Verschillende trainers hebben misschien andere ideeën, maar de volgende zijn wat ik zou beschouwen als de vereiste elementen van een gelukkige, tot de dood behorende soort relatie.
1:Vertrouwen
Net als bij menselijke partners, kan een hond/mens-relatie niet gedijen als een van beide partijen in angst voor de ander leeft. Honden waarvan de eigenaren reden hebben om bang voor ze te zijn, hebben de neiging om een korte levensduur te hebben. Als je hond je bang maakt, zoek dan onmiddellijk hulp van een positieve trainer die veel ervaring, vertrouwen en succes heeft in het omgaan met agressieve honden. (Zie "Eens gebeten", april 2002, voor meer informatie over agressie.)
Als uw hond echter bang voor u is, is het ook onwaarschijnlijk dat u veel van elkaars gezelschap zult genieten, zowel in het openbaar als bij u thuis. De training verloopt veel langzamer wanneer een hond te bang is om uw communicatie te horen of te begrijpen, om nieuw gedrag aan te bieden of zelfs maar bij u in de buurt te zijn.
Als je een angstige hond hebt, zul je moeten werken om zijn vertrouwen te verdienen door een lange geschiedenis van positieve interacties op te bouwen (die we zullen bespreken). Maar je zult ook hard moeten werken om te voorkomen dat je zijn groeiende vertrouwen schaadt; het gebruik van op geweld of intimidatie gebaseerde tactieken zal een voorzichtige hond waarschijnlijk banger maken en snel alle vooruitgang wissen die je hebt geboekt door je positieve inspanningen.
2:veel voorkomen van positieve bekrachtiging
John Gottman, Ph.D., een psycholoog en professor in de afdeling Psychologie van de Universiteit van Washington in Seattle, heeft de afgelopen 20 jaar het huwelijk bestudeerd. Als pionier in het gebruik van videobanden om verschillende aspecten van de interacties tussen mensenparen te volgen en vervolgens te kwantificeren, heeft Dr. Gottman relatie- en communicatiefactoren geïdentificeerd die kunnen voorspellen - met een nauwkeurigheid van 91 procent, zegt hij - of het paar zal scheiden of niet.
Volgens Gottman is de belangrijkste voorspeller van het succes van een langdurige relatie de verhouding tussen positieve en negatieve interacties. Als de verhouding onder de 5 – 1 komt (vijf positieve interacties op elke negatieve interactie), is het huwelijk gedoemd te mislukken.
Wat heeft dit met honden te maken? Positieve trainers hebben ook ontdekt dat honden geweldig reageren op training die een hoge mate van positieve bekrachtiging gebruikt. Hoe vaker u het goede gedrag van uw hond opmerkt en hem beloont met iets dat hij leuk vindt, hoe vaker hij dat gedrag zal herhalen.
Onthoud dat u de dingen die uw hond leuk vindt of wil kunnen identificeren en gebruiken om zijn goede gedrag echt te "belonen" of te versterken. Zoals we in "Just Rewards" (maart 2002) in detail hebben besproken, is het aaien van een hond die het niet leuk vindt om geaaid te worden een straf voor hem, in plaats van de vriendelijke beloning die je misschien bedoeld had.
Positieve trainers vertrouwen vaak op een overvloedige voorraad extra heerlijke voedseltraktaties, omdat de meeste honden van eten houden. Maar alles wat de hond waardeert, kan worden gebruikt als een positieve bekrachtiging voor goed gedrag, waardoor er weer een van de door Dr. Gottman aanbevolen 'positieve interacties' ontstaat.
Als je erachter kunt komen wat je hond leuk vindt, controleer dan of hij toegang heeft tot deze middelen en geef ze op gepaste tijden royaal - wanneer je goed gedrag wilt versterken of hem een positievere kijk op zijn omgeving wilt geven - zal hij snel leren om te bieden het gedrag dat u wilt vaker. (Voor meer informatie over hoe je dit principe in de praktijk kunt brengen, zie de zijbalk, "Meer over motivatie.")
Als een extra bonus voor het uitdelen van frequente beloningen op geschikte tijden, zal uw hond u associëren met al die goede dingen, waardoor hij nog meer graag bij u in de buurt is, meer aandacht aan u besteedt en zelfs anticipeert op uw wensen - want dat zorgt ervoor dat er nog meer goede dingen gebeuren. Wie wil dat niet in een relatie?
3:duidelijke, frequente communicatie
Ik weet dat honden onze taal niet spreken. Wat bedoel ik met communicatie?
Wanneer honden ondubbelzinnige signalen ontvangen en consequent worden beloond voor het correct interpreteren van die signalen en het doorzetten van het gewenste gedrag, is er duidelijk gecommuniceerd. Hoe vaker dit gebeurt tussen hond en mens, hoe beter.
Jean Donaldson is een internationaal bekende trainer, auteur van bestsellers The Culture Clash en Dogs Are From Neptune, en trainingsdirecteur van de San Francisco SPCA. Donaldson voerde ooit een video-onderzoek uit dat vergelijkbaar was met het onderzoek van Dr. Gottman naar mensenparen, alleen in haar onderzoek richtte Donaldson de camera op trainers die met honden werkten, en hondenbezitters die hun eigen honden trainden. Ze ontdekte dat trainers gemiddeld meer dan drie keer zo vaak communiceren met hun hondenleerlingen - ofwel door een signaal te geven of door de hond een versterkende markering en beloning te geven - als de gemiddelde hondenbezitter met zijn of haar hond communiceert.
Net als kinderen, collega's, echtgenoten en (volgens veel rapporten) zelfs kamerplanten, doen honden het het beste met mensen die met hen communiceren. Het zijn tenslotte roedeldieren met sterke sociale instincten. Ze zijn het meest geneigd om te reageren op mensen met wie ze vertrouwd zijn en zich op hun gemak voelen, en wiens communicatie ze kunnen begrijpen.
4:Consistentie
Een van de meest voorkomende gedragsklachten van nieuwe Peaceable Paws-klanten (de mensen) is dat hun honden op hen springen. Maar bijna altijd zie ik de nieuwe cliënt tegen haar hond zeggen:"Uit!" (of erger nog, "Omlaag") de ene minuut wanneer hij op haar springt en hem de volgende minuut gedachteloos aait voor exact hetzelfde gedrag. Een van de meest voorkomende gedragsklachten van mijn nieuwe hondenklanten is misschien wel het gebrek aan consistentie van hun mensen:"Nou, verdorie, mag ik opspringen of niet?!"
Hoewel het jammer is dat de inconsistentie van de eigenaar resulteert in een slecht gemanierde hond die volhardt in opspringen omdat het gedrag vaak genoeg loont om het de moeite waard te maken, is de gevolgen veel erger dan dat. Het gebrek aan consistentie dat het aanhoudende opspringen van de hond aanmoedigt (of enig ander ongewenst gedrag dat willekeurig wordt versterkt) kan ernstige schade toebrengen aan de relatie - aan beide kanten.
De eigenaar vindt haar hond minder leuk vanwege haar perceptie dat de hond niet doet wat ze zegt. De frustratie neemt toe en ze zal eerder haar toevlucht nemen tot vertrouwensbeschadigende, op straf gebaseerde technieken wanneer de hond haar blijft "negeren" of "uitdagen". De hond leert zijn irrationele baasje met wantrouwen en misschien angst aan te kijken, en misschien zelfs agressief worden wanneer het gedrag dat gisteren werd beloond vandaag wordt beantwoord met woede en een pijnlijke knie in de borst.
Aan de andere kant zijn consistente reacties op het gedrag van een hond, zowel wenselijk als ongewenst, voorspelbaar voor de hond, wat hem helpt zijn wereld te begrijpen en zich veilig te voelen. Een hond wiens wereld ordelijk en veilig is, is meestal rustiger, meer ontspannen, voorspelbaar en gedraagt zich beter dan iemand wiens wereld chaotisch en intimiderend is. Honden en eigenaren die elkaar als veilig, voorspelbaar en braaf beschouwen, hebben doorgaans een betere onderlinge relatie.
5:Inzicht in en aanpassing aan de persoonlijkheid, behoeften en interesses van de hond
Veel mensen geloven dat sommige honden "gretig zijn om te behagen". In feite zijn alle honden enthousiast om te behagen. . . zich. Toevallig vinden sommige honden het leuk om de dingen te doen die ons plezieren, wat aanleiding geeft tot de wijdverbreide misvatting dat ze zichzelf binnenstebuiten keren om ons gelukkig te maken.
Deze verkeerd gelabelde "gretige honden" zijn vaak de rassen die selectief zijn gefokt vanwege hun vermogen om nauw samen te werken met mensen, zoals de sport-, hoeden- en sommige van de werkende rassen. Ze hebben de neiging om naar ons op te kijken voor richting, wat ons bevalt, en ze genieten over het algemeen van lof en aaien, wat we van nature vaak aanbieden als beloning voor goed gedrag. Wat een blije pasvorm!
Andere rassen – terriërs en honden bijvoorbeeld – worden zeer gewaardeerd vanwege hun vermogen om zonder nauw toezicht te werken – over heuvel en dal rennend achter vossen, wasberen, konijnen en herten, of gravend achter ongedierte – allemaal met een vastberaden doel dat de behoefte aan menselijke leiding of versterking uitsluit. Als er iets is, is de aanwezigheid van mensen vaak een belemmering voor de missie, omdat die tweebenige roedelleden de vervelende gewoonte hebben om in de weg te lopen en de jacht af te breken net wanneer het spannend wordt.
Deze honden, zoals onze twee jaar oude Schotse Terriër, Dubhy (spreek uit als Duffy), hebben meer creativiteit en verbeeldingskracht nodig om het trainingsspel leuk te houden, terwijl we proberen een relatie, bereidheid en motivatie om te werken op te bouwen - allemaal in de zoektocht naar een goedgemanierde hond. Het is mijn taak om met zijn interesses en voorkeuren samen te werken en me aan te passen als ik wil eindigen met een enthousiaste trainingspartner.
Hij test echter voortdurend mijn positieve trainingstheorieën en creativiteit terwijl ik probeer, met wisselend succes, hem ervan te overtuigen dat hij met mij wil werken - dat een bal halen, komen wanneer ik wordt geroepen, of een downstay doen net zo veel is leuk als het lastigvallen van de blauwstaartskink die hij heeft gevangen in een spleet tussen twee planken van het achterdek. Maar het zou onredelijk zijn – en een recept voor mislukking – om van hem te verwachten dat hij zijn interesses in het leven afstemt op de mijne.
6:Veel quality time samen doorgebracht in wederzijds plezierige activiteiten
Mijn studenten vragen vaak hoeveel tijd ze elke dag moeten besteden aan het trainen van hun honden. Mijn antwoord is een niet-specifieke "hoe meer, hoe beter." Ik herinner ze eraan dat elke keer dat ze bij hun hond zijn, een van hen de andere traint - en hoe meer tijd de mens de trainer is in plaats van de hond, hoe succesvoller de eindrelatie waarschijnlijk zal zijn.
Ongeacht wie wie op een bepaald moment traint, voor deze tijd die je samen doorbrengt om de relatie ten goede te komen, moeten jij en je hond samen dingen doen waarvan jullie allebei denken dat ze goed zijn. We zijn het liefst in het gezelschap van degenen met wie we een relatie van wederzijds vertrouwen en respect hebben, en vooral degenen die consequent goede dingen laten gebeuren als we in hun buurt zijn.
Dubhy is de eerste hond die ik ooit heb gehad die de voorkeur geeft aan buiten boven binnen, misschien omdat buiten volgens hem de leukste dingen gebeuren. Als we de Miller in de achtertuin laten inpakken om 'hun zaken te doen', klaren de andere drie snel de klus en gaan ze bij de achterdeur staan, wachtend om binnen te komen. Niet Dubhy. Hij is aan het cruisen over de omheining, op zoek naar hagedissen om lastig te vallen of naar honden van de buren om tegen te blaffen, en is zeer terughoudend om binnen te komen als hij wordt geroepen.
Toen ik me voor het eerst zijn voorkeur voor het buitenleven realiseerde, dacht ik gewoon:"Prima, dan kan hij buiten blijven." Dit werkte, tenzij ik hem echt nodig had om binnen te komen, en toen dreigde de frustratie dat ik hem niet kon laten komen mijn geduld en onze relatie aantasten.
Uiteindelijk ging het trainingslampje branden - voor mij. Dubhy had meer plezier buiten, alleen, dan binnen met mij. Tenzij hij op dat moment echt binnen wilde komen, was het veel spannender om buiten te blijven. Ik begon meer tijd buiten met hem te spelen en meer tijd om leuke dingen met hem te doen als ik hem binnen roep, zodat hij blijer zou zijn als hij binnenkwam.
Onze relatie is gered, Dubhy en ik brengen nog steeds veel quality time samen door. Buiten roep ik hem soms naar me toe en draai ik stenen en planken om om hem te helpen zoeken naar hagedissen. (De hagedissen komen altijd weg.) We spelen "Find It!" waar ik hem laat liggen en wacht terwijl ik levertraktaties verberg en hem dan loslaat om ze met zijn neus op te zoeken. Als ik hem binnenroep, oefenen we een paar van zijn favoriete trucs - een paar minuten op zijn elektronische toetsenbord, een spetterend spelletje "Fetch the Jolly Ball" of meer "Find It!"
Nu ik het te druk heb met schrijven om trainingsspelletjes met hem te spelen, kruipt hij op de hondenmand onder mijn computer en glimlacht naar me met zijn ondeugende Scottie-ogen, blij om in mijn gezelschap te zijn - voor het leven!
Ook bij dit artikel
Klik hier om "Een gezonde relatie met uw hond opbouwen" te bekijken
Klik hier om "Socialiseren met uw hond te bekijken verhoogt socialisatie en relaties"
Klik hier om "Laten we eens praten over onze relatie" te bekijken
