Op een bepaald moment in ons leven zijn we speurhonden tegengekomen, bijvoorbeeld op een luchthaven. Dankzij het ongelooflijke reukvermogen van een hond kunnen ze illegale drugs, smokkelwaar en zelfs menselijk bloed opsnuiven.
We zullen kijken of honden gif kunnen ruiken en met gif bedoelen we die stoffen die in het algemeen giftig zijn, zoals chemicaliën of stoffen die kunnen worden gebruikt om anderen kwaad te doen.
Een hond kan worden getraind om vrijwel alles te ruiken, inclusief vergiften. Degenen die met honden werken met betrekking tot geurdetectie, moeten zich goed bewust zijn van het gedrag van hun hond, en dit vereist veel vaardigheid en geduld.
Een hond die is getraind om een gif te ruiken, kan poten of zitten op het punt dat hij de geur heeft opgesnoven. Een geleider moet de reeks gedragingen kunnen oppikken die een hond vertoont wanneer hij op zoek is naar deze specifieke giftige geur. Als een hond een teken vertoont, is het meer dan mogelijk dat ze de giftige geur hebben gevonden. Hier zijn enkele voorbeelden van tekens die honden vertonen:
Een hond stopt en draait zijn hoofd, bijna alsof zijn neus in een nieuwe richting is getrokken.
Een hond besnuffelt nauwkeurig een doelgebied.
Een hond kan luid uitademen als hij een geur heeft gelokaliseerd.
Andere tekenen die een hond kan vertonen zijn de volgende:
Menselijk gedrag kan ook een belangrijke rol spelen als het gaat om het vermogen van een hond om een giftige geur op te sporen. Mensen kunnen bijvoorbeeld signalen geven door hun ogen te gebruiken, de lijn strakker te maken of op een bepaald punt te stoppen en te gaan staan.
Historisch gezien is het reukvermogen van een hond gekoppeld aan hun primitieve en instinctieve gedrag en werd het voornamelijk gebruikt voor de jacht. Mensen begonnen in de eerste nederzettingen honden te gebruiken om hen te helpen jagen en om prooien te vangen en te eten, zij aan zij samen.
Tegenwoordig en in de meest recente geschiedenis zijn mensen begonnen hondenneuzen te gebruiken om te helpen bij politie en detectie. Met een toenemende hoeveelheid terrorsim en misdaad, worden speurhonden goed gebruikt en schadelijke vergiften zijn gewoon een andere in de nieuwste lijst van manieren waarop criminelen hebben geprobeerd anderen aan te vallen. Daarom ontstond de behoefte aan speurhonden om gif te ruiken.
We weten dat de reukreceptoren van een hond veel sterker zijn dan die van ons. De neus van een hond is wat een hond in staat stelt zijn wereld te begrijpen. Als we de neus van een hond in meer detail bekijken, kunnen we zien dat deze nat is, en deze nattigheid speelt een belangrijke rol bij het vastleggen van geuren. Deze nattigheid is in feite een soort slijm dat in de neus zit. U kunt uw hond zijn neus zien likken, waardoor deze nat blijft, omdat dit helpt om zijn reukvermogen te behouden.
Dus, wat gebeurt er eigenlijk als uw hond inademt? Als een hond ademhaalt, gaat de lucht die hij inademt langs twee verschillende paden. Een deel ervan reist naar hun longen, terwijl een deel naar de reukreceptoren in de neus gaat.
De neus van een hond heeft 300 miljoen reukreceptoren, terwijl wij er maar 3 miljoen hebben. Bovendien kan een hond elk neusgat onafhankelijk bewegen, dus dit betekent dat ze een geur kunnen detecteren en de richting waar deze vandaan komt. Wat meer is, is dat ze ook een tweede reuksysteem hebben, dat bekend staat als het orgaan van Jacobson. Dit is te vinden aan de achterkant van de mond van een hond, in de buurt van de neusholte. Dit orgaan is er om hormoongerelateerde geuren op te pikken, zoals feromonen die gekoppeld zijn aan paring.
Het reukvermogen van een hond is veel sterker dan zijn gezichtsvermogen, en het is gekoppeld aan een deel van de hersenen dat primitief is. Het is nu duidelijk waarom het reukvermogen van honden cruciaal was voor hun overleving en waarom we ze kunnen trainen om geuren zoals vergif te ruiken.
Als we de neus van een hond van dichterbij bekijken, kunnen we zien dat er spleten aan de zijkant van de neus zijn. Deze sleuven zijn eigenlijk om uit te ademen. Dus een hond ademt in met behulp van hun neusgaten en ademt uit via deze sleuven. Dit creëert een geuraura, waardoor een hond meer kan ruiken dan we ooit hadden kunnen denken.
Denk nu eens aan de snuit van een hond. De lengte kan variëren afhankelijk van het ras van de hond, en sommige honden hebben langere en grotere snuiten, waardoor ze de lucht om hen heen kunnen filteren en bevochtigen, en deze ook snel naar de receptoren op hun neus kunnen verplaatsen.
Alle geuren die de neusreceptoren van een hond bereiken, worden vervolgens gezuiverd en gewogen. Om te beginnen wordt alle lucht die de neusgaten binnenkomt, verdeeld tussen de twee plooien. Een van deze vouwen is voor het detecteren van een geur, terwijl de andere voor het ademen is. De lucht die aan geuren is gekoppeld, ontmoet vervolgens de geurreceptorcellen in de neus van een hond.
Honden worden geboren met een volledig reukvermogen en dit kan geurgerelateerde training een leuk spel maken om te spelen. Wanneer u geurgerelateerde spelletjes met uw hond speelt, zult u merken dat u hun vaardigheden op het gebied van geurdetectie verder verbetert en verbetert. Als u uw hond wilt trainen om stoffen te detecteren, dan is hier een spel dat u uw hond kunt leren spelen (we raden u aan iets te kiezen dat niet giftig is, voor de veiligheid van uw hond):
Zorg ervoor dat uw hond de kamer uit is en plaats een stuk voer in een open ruimte.
Als je hond terugkomt, zullen ze hem vinden.
Verberg nu voedsel voor uw hond om te vinden, en de hond zal snel leren om naar zijn traktatie te zoeken.
De spelletjes leren je hond dat lekkers zich op geur bevindt en dat de locatie kan veranderen.
Plaats uiteindelijk de substantie bij het lekkers, en na verloop van tijd zal uw hond leren om die geur van de geur die u wilt dat ze detecteren te associëren met een traktatie/beloning.
