Veel mensen denken ten onrechte dat een schildpad een schildpad is, maar er zijn eigenlijk veel verschillende soorten schildpadden in de wereld - 356 om precies te zijn.
Twee van de meest prominente leden van de schildpaddenfamilie zijn doos- en brekende schildpadden. Deze twee zijn in veel opzichten behoorlijk verschillend, en als je erover denkt om er een aan je gezin toe te voegen, moet je zoveel mogelijk over beide leren, zodat je kunt beslissen welke het beste bij je past.
Hieronder laten we u alles zien wat u moet weten over beide schildpadden, zodat u de juiste keuze kunt maken voor uw behoeften.
De meeste bijtschildpadden die als huisdier worden gehouden, werden in het wild gevangen en door dappere (of dwaze) zielen naar huis gebracht. Deze dieren hebben echter in sommige gebieden wettelijke bescherming, dus controleer uw lokale wetgeving voordat u er een vangt of koopt.
Ongeacht hoe je er een wilt aanschaffen, het houden van een brekende schildpad is een slecht idee voor onervaren eigenaren. Deze schildpadden hebben borstelige persoonlijkheden en ze kunnen behoorlijk wat schade aanrichten met een beet als ze worden uitgelokt.
Bijtschildpadden zijn wilde dieren, zelfs als ze in gevangenschap zijn gefokt. Verwacht niet dat ze een glans voor je zullen hebben, ongeacht hoeveel tijd je met hen doorbrengt. In het wild zijn ze eigenlijk redelijk relaxed, maar als ze vastzitten in gevangenschap en regelmatig met mensen omgaan, kunnen ze behoorlijk nors worden.
Ze geven er niet om om behandeld te worden, dus beperk het tot een minimum. Ze hebben ook een meedogenloze manier om je te laten weten dat ze klaar zijn met spelen, dus wees voorzichtig. Er is veel verkeerde informatie over de beet van een brekende schildpad (ze kunnen bijvoorbeeld geen vingers afbijten of bezemstelen breken), maar ze kunnen nog steeds diepe, pijnlijke snijwonden veroorzaken.
Probeer een brekende schildpad niet aan te pakken zonder eerst instructies te krijgen van een deskundige verzorger. Als u dit niet doet, zal dit er waarschijnlijk toe leiden dat u of de schildpad ernstig gewond raakt.
Dit alles wil niet zeggen dat het bezit van een brekende schildpad onmogelijk is. Het is gewoon een slecht idee voor beginnende eigenaren van schildpadden. Zelfs als je ervaring hebt, zijn er andere soorten schildpadden (zoals bijvoorbeeld doosschildpadden) die veel gemakkelijker te verzorgen zijn.
Aan de andere kant hebben die andere schildpadden niet hetzelfde cachet als bijtschildpadden, dus het is begrijpelijk als je bereid bent een paar happen te riskeren om een interessant huisdier te hebben.
Bijtschildpadden zijn groter dan de meeste soorten schildpadden die gewoonlijk als huisdier worden gehouden, dus je hebt een enorme tank nodig om ze in te houden. Veel mensen houden ze om deze reden in een kinderzwembad, hoewel je het nog steeds moet versieren met rotsen, planten en een helling die ze kunnen gebruiken om in en uit het water te komen.
Je moet hun water tussen 75 ° F en 86 ° F houden en een paar keer per week minstens de helft van het water verversen. Je zult ook een manier moeten bedenken om het water schoon te houden en ze te voorzien van een volledig spectrum reptielenlicht.
Zorg ervoor dat je hun leefgebied zo schoon mogelijk houdt, want ze kunnen ziek worden in slecht onderhouden omstandigheden. De meeste ziektes bij brekende schildpadden zijn te wijten aan een slecht onderhouden omgeving of een slecht dieet, dus begin daar als je schildpad er ziek uitziet.
Bijtschildpadden zijn alleseters en je kunt een verscheidenheid aan voedsel voor ze vinden in je plaatselijke dierenwinkel. Ze eten vaak bloedwormen, vissen, garnalen en speciaal gemaakte schildpadvlokken. Je kunt ze ook af en toe fruit als tussendoortje geven.
Gebruik hun uiterlijk om uw voedingskeuzes te begeleiden. Als ze eruit zien alsof ze te groot worden voor hun schaal, bezuinig dan op hun rantsoen, maar als hun huid begint te zakken, voer ze dan meer. Als algemene vuistregel geldt echter dat je volwassen schildpadden ongeveer drie keer per week moet voeren.
Bijtschildpadden zijn een echt exotisch huisdier, maar als zodanig zijn ze alleen geschikt voor ervaren schildpaddenbezitters. Ze kunnen behoorlijk gevaarlijk zijn, omdat hun krachtige snavels diepe snijwonden kunnen veroorzaken als ze je bijten.
Beten zijn ook verrassend moeilijk te vermijden als je niet weet hoe je met deze schildpadden om moet gaan. Laat een kind nooit met een brekende schildpad spelen, en pak er ook nooit een op als je hem kunt ontwijken.
Als je de nodige knowhow hebt om voor een schildpad te zorgen, kan een brekende schildpad een leuk maar uitdagend huisdier zijn om te bezitten. Maar voor alle anderen zouden ze gewoon een dier moeten zijn dat je hoopt te vermijden tijdens het zwemmen.
Doosschildpadden zijn veel vaker eigendom dan brekende schildpadden, en met een goede reden:het zijn van nature charismatische dieren die geweldige huisdieren zijn.
Ze zijn ook veel gemakkelijker te verkrijgen, omdat ze vaak in winkels of door fokkers worden verkocht, en je kunt ze vaak in het wild ronddwalen. Zelfs als je een doosschildpad mee naar huis neemt die je zelf hebt gevangen, kunnen ze het vaak goed doen in gevangenschap en leren ze te tolereren dat ze door mensen worden vastgehouden, zelfs als ze er nooit echt van genieten.
Liefhebbers van doosschildpadden zullen je vertellen dat elke individuele schildpad een eigen persoonlijkheid heeft, en daar zit veel waarheid in. Hoewel hun specifieke eigenaardigheden niet zo uitgesproken zullen zijn als die van een hond of kat, hebben ze nog steeds hun eigen unieke karakter.
Ze kunnen hun baasjes leren herkennen aan zowel hun zicht als uiterlijk, en veel houders van doosschildpadden zeggen dat ze net als andere huisdieren "smeken". Ze doen dit door hun hoofd op te heffen en hun mond te openen en te sluiten wanneer ze merken dat hun favoriete persoon nadert.
Om ze aan je te laten wennen, moet je ze voorzichtig behandelen en zo vaak mogelijk andere interacties met ze hebben. Let echter goed op hun gedrag, aangezien tekenen van stress erop wijzen dat ze overdreven worden behandeld, waardoor het doel van de interactie volledig voorbijgaat.
Doosschildpadden kunnen zowel angstig als agressief zijn, afhankelijk van het individu, en ze kunnen uithalen of zich terugtrekken als ze bang zijn. Elk individu is natuurlijk in staat tot beide gedragingen op verschillende tijdstippen, maar ze zullen eerder de ene handelwijze verkiezen boven de andere op basis van hun persoonlijkheid.
Ze zijn ook van nature nieuwsgierig, dus als ze niet nieuwsgierig lijken naar hun omgeving, is dat een teken van stress.
In tegenstelling tot veel andere schildpadden, zijn doosschildpadden grotendeels landdieren, dus je hoeft ze niet in het water te houden. Maar net als bijtschildpadden gedijen ze goed in buitenverblijven, vooral als je leefomgeving hun natuurlijke omgeving nabootst.
Als je een omheining voor ze maakt, zorg er dan voor dat ze gebieden hebben waar ze zowel in de zon kunnen zonnebaden als eruit kunnen komen als dat nodig is. Wees voorzichtig met wat je erin stopt, want ze zullen waarschijnlijk alle planten of insecten opeten die naar binnen dwalen. Zorg ervoor dat de planten veilig zijn en vrij van chemicaliën of pesticiden (je kunt misschien niet veel aan de insecten doen).
Hoewel ze niet in water leven, hebben ze er veel van nodig. Houd een ondiepe pan bij de hand waar ze uit kunnen drinken en naar eigen goeddunken kunnen zonnebaden. Ververs het water elke dag om te voorkomen dat er schadelijke bacteriën in groeien.
Ze hebben ook een plek nodig om te graven. Houd los strooisel of ander substraat bij de hand en bewaar het in voldoende hoeveelheden zodat ze zich er volledig in kunnen onderdompelen. U moet ook zo vaak mogelijk vervuild strooisel verwijderen (minstens wekelijks).
Je moet hun omgeving redelijk vochtig houden, dus als je in een droog klimaat leeft, moet je ze elke dag vernevelen.
Doosschildpadden zijn enkele van de gemakkelijkste huisdieren om te houden, vooral onder schildpadden. Ze kunnen geschikt zijn voor kleine kinderen, maar houd er rekening mee dat ze vaak 30 jaar of langer leven, dus het bezit ervan kan geen voorbijgaande bevlieging zijn.
Als je net begint met het bezitten van schildpadden, is de doosschildpad waarschijnlijk de beste manier om je voeten nat te maken. Ze zijn veel aangenamer dan bijtschildpadden en over het algemeen gemakkelijker om te bezitten. Als je uiteindelijke doel is om een brekende schildpad te hebben, zou de doosschildpad je toegangspoort moeten zijn.
Het feit is dat bijtschildpadden ongelooflijk uitdagend (en mogelijk illegaal) zijn om te bezitten. Als je niet erg zeker bent van je vaardigheden als schildpaddenbezitter, dan hoef je er geen een in huis te halen.
Doosschildpadden daarentegen zijn in vergelijking complete lieverds. Ze zijn veel gemakkelijker te bezitten en veel minder kans om u aanzienlijk te verwonden. Ze zijn geschikt voor iedereen, van kinderen tot volwassenen, en ze vereisen weinig gespecialiseerde kennis.
Als je klaar bent om een bijtschildpad te bezitten, weet je het. Als je het niet zeker weet, betekent dit dat je beter af bent met een doosschildpad.
