Hoewel hondenbezitters misschien nog nooit van de ziekte van Chagas hebben gehoord, is het zeker iets om op te letten. De ziekte van Chagas, ook wel 'Amerikaanse trypanosmiasis' genoemd, wordt veroorzaakt door een via bloed overgedragen, protozoaire (d.w.z. eencellige) parasiet genaamd Trypanosoma cruzi . De ziekte van Chagas komt vooral voor in Latijns-Amerikaanse landen, maar trekt de laatste jaren ook noordwaarts naar de Verenigde Staten. Het is gevonden in verschillende staten, waaronder Texas, Louisiana, Oklahoma, New Mexico, Californië, Florida, Georgia, North &South Carolina, Virginia, Tennessee en Maryland. Het is een ziekteproces dat een aantal dieren kan treffen, maar vooral honden en mensen.
Hoewel de ziekte van Chagas niet zoönotisch is in de ware zin van het woord, zoals leptospirose (waarbij u de ziekte rechtstreeks van uw reeds geïnfecteerde hond kunt krijgen), is het een infectie die mensen ook kunnen krijgen van Triatominae-bugs. Als uw hond besmet raakt met de ziekte van Chagas, duidt dit op de aanwezigheid van T. cruzi in uw lokale omgeving en dat u zelf een risico loopt op infectie.
De klinische symptomen van de ziekte van Chagas zijn variabel en niet-specifiek. De meeste geïnfecteerde honden vertonen subtiele tekenen, zoals lethargie, verminderde eetlust en gewichtsverlies. In ernstigere gevallen kunt u ook ernstigere symptomen opmerken, zoals flauwvallen, inspanningsintolerantie, braken en diarree. Als uw hond besmet raakt met T. cruzi er zijn drie unieke stadia van infectie met drie unieke sets van klinische symptomen:
T. cruzi wordt verspreid door Triatominae-bugs. Insecten die tot deze onderfamilie behoren, worden ook wel kissing bugs, kissing kevers, conenose bugs, sluipmoordenaars en zelfs vampierwantsen genoemd. Zoals een term als 'vampierbug' kan afleiden, zijn dit bloedzuigende insecten. Ze leven vaak in gebieden waar het vinden van een bloedmaaltijd relatief eenvoudig zou zijn. Dit omvat kennels, beddengoed in schuren en soms zelfs onze eigen huizen. Helaas volgen zoenende beestjes niet echt het levensmotto om niet te poepen waar je eet, want wanneer een kever met de T. cruzi organisme een bloedmaaltijd neemt, doet het tegelijkertijd (en walgelijk) zijn behoefte. Als een hond krabt aan de bijtplaats en het fecaal materiaal van de bug in de wond krijgt of als een hond aan de bijtplaats likt en fecaal materiaal opneemt, kan hij besmet raken met de parasiet. Minder vaak kan de parasiet ook van een moeder op haar nakomelingen worden overgedragen.
Tijdens de acute fase, T. cruzi kunnen worden gevonden in het bloed of de lymfeklieren van uw hond, maar ze zijn meestal in zulke lage aantallen aanwezig dat er geen betrouwbare diagnose kan worden gesteld. In de chronische fase kan de ziekte van Chagas echter worden gediagnosticeerd door zijn klinische symptomen.
Helaas is er geen genezende behandeling voor de ziekte van Chagas bij honden. Zodra uw hond de chronische fase bereikt, kunnen zijn symptomen ondersteunend worden behandeld met hartmedicatie. De beste behandeling is echter preventie.
Houd uw hond 's nachts binnen, waar hij in schoon beddengoed kan slapen. Door te voorkomen dat uw hond mogelijk geïnfecteerde insecten en dieren eet (waaronder stinkdieren, wasberen en opossums), kan uw hond ook T. cruzi vrij. Als u in een gebied woont met een hoge populatie kussende insecten, kunt u ook pesticiden in uw tuin gebruiken om de populatie onder controle te houden, maar zorg ervoor dat het een huisdierveilig bestrijdingsmiddel is voordat u gaat spuiten. Door houtstapels weg te houden van het huis en ontoegankelijk voor uw hond terwijl ze buiten zijn, en buitenkennels of hondenhokken uit de buurt van struikgewas en houtstapels te houden, kunt u ook de blootstelling van uw hond aan deze insecten minimaliseren.
Als u in een zuidelijke staat woont en u zich zorgen maakt over de ziekte van Chagas en het risico van uw hond om deze op te lopen, neem dan contact op met uw dierenarts voor meer informatie over waar u op moet letten en hoe u uw pup en uzelf kunt beschermen.
Symptomen en behandelingen van veelvoorkomende hondenziekten